Gezegend

Om 5 voor 7 vanmorgen arriveerden Alain, Didier en ikzelf in de kapel van de grote kathedraal. De zusters zaten al geknield in stilte te bidden. Tijdens de Lauden zongen mooie vrouwen- en mannenstemmen de Psalmen van de dag. Op het einde van de gebedsviering kregen Didier en ik van de priester de pelgrimszegen. Hij overhandigde ons ook nog een minibijbel, die van mij in het Nederlands! Toch wel indrukwekkend en heel bijzonder om dit in een eeuwenoud pelgrimsoord 's morgens vroeg te mogen meemaken. Bij het buitengaan sprak Sœur Ruth mij aan. Het was de enige zuster op leeftijd. Zij was Belgische, afkomstig van Sint-Gillis en was heel geïnteresseerd in mijn tocht. Later aan het ontbijt zou Alain, de hospitalier weten te vertellen dat zij een semi-hermite was. Dus half kluizenaar, zij woonde alleen en apart van de andere zusters. Een ander totaal ander verhaal vertelde de Parijzenaar over de grote veiligheidsmaatregelen die door de Franse politie worden genomen ivm met de algemene veiligheid, dus tegen mogelijk terreur. Auto's zonder vergunning komen de stad niet in en in de hoofdstraten zijn verzinkbare palen aangebracht. Vezelay is een symbool van christelijke tradities en juist daarom een mogelijk doel. Niet vergeten dat vanuit deze stad in 1146 de monnik en kloosterstichter Sint-Bernardus met een heel leger op kruistocht naar Palestina trok.
Recent met Pasen bijvoorbeeld werden alle toeristen die de kerk bezochten uitgebreid gecontroleerd door de politie.
 

Wat is het hier mooi

Na afscheid genomen te hebben van Alain en Didier, voelde ik me al wat meer pelgrim dan voorheen. We zaten duidelijk op dezelfde golflengte. Ook zij vertelden, zelfs na hun vele pelgrimstochten, dat het nog steeds heel moeilijk of zelfs helemaal niet uit te leggen is wat dat nu precies is, zo een tocht naar Compostela. Men vraagt hen naar objectieve gegevens: aard van de overnachtingen, kledij, eten, aantal km per dag enz. maar dat zijn voor de pelgrim eigenlijk maar bijzaken.
Men kan het alleen ervaren als men zelf de weg aflegt.
Even moeilijk voor mij is het om te beschrijven hoe mooi de landschappen zijn waarin ik vandaag heb gefietst: de streek Bourgogne-Vezelay. Klimmen en dalen opnieuw en daardoor ook prachtige panorama's eenmaal boven geraakt. Dat klimmen heb ik vandaag in het warme weer bewust heel rustig aan gedaan. De benen waren goed om in wielrennersjargon te spreken. Alle fietsers die ik tegen kwam groetten me trouwens enthousiast toen ze me de hellingen op zagen kruipen. In het kleine centrumstadje Corbigny ben ik binnengestapt in de enige fietsenzaak die ik tot nu toe op mijn tocht ben tegengekomen. Jammer genoeg kon de vriendelijke man me niet aan een hartslagmeter helpen. "Als we dat nodig hebben bestellen we dat op internet, Mijnheer"."Wij thuis ook Mijnheer!" Hij stelde voor om eens te kijken in een grote fietsenzaak in Nevers, 70 km verder. Dat zou hetzelfde zijn als ze bij ons in Sint-Truiden iemand naar een winkel in Brussel zouden sturen om te kijken of ze het daar zouden hebben. En dan nog op de fiets. Afstanden tellen hier in dit deel van Frankrijk duidelijk niet.
 

Even kasteelheer

Afwisseling brengt deze tocht wel, ook op het vlak van overnachtingen. Tegen een uur of drie begin ik meestal uit te kijken naar een gelegenheid om te slapen. Ofwel bel ik aan, als ik op een adres kom dat in mijn boekje staat, ofwel begin ik rond te bellen. Vandaag zonder onmiddellijk succes, totdat ik aangekomen was in het onooglijk gehuchtje Nyon waar volgens mijn gids ook een overnachtingsmogelijk was. Ik belde: geen probleem, we hebben een pelgrimstarief. Bij aankomst bleek ik op een typisch Frans kasteel terecht gekomen. Alles ademt hier nog de grandeur van vroeger uit. Ik ben vandaag de enige gast. Normaal doen ze dat niet, maar voor mij als hongerige pelgrim heeft mijn gastvrouw een eenvoudige, lekkere en zoals het past op een kasteel, heel verzorgde maaltijd klaargemaakt. Het zit hem in de details: de fles wijn die ze erbij serveerde was Puits de Compostelle, Côtes de la Charité, een wijn uit de streek hier Bourgogne-Loire.

Geschreven door Jaak.de.Fietser