Benedenbed

Enkele dagen geleden schreef ik wat weetjes over bovenbedden. Dat je ook in het benedenbed van een stapelbed voorzichtig moet zijn, heb ik vannacht aan de lijve ondervonden. Toen ik na mijn eerste slaap even wakker werd en het een beetje koud had, richtte ik me spontaan op om de slaapzak bij te trekken. Had ik beter niet gedaan. Ik knalde met mijn hoofd tegen een plank van het bovenbed. Ik was namelijk vergeten dat ik deze keer niet op het bed kon zitten wegens te laag. Ik voelde iets warms kleverig aan mijn hoofd: natuurlijk bloed. Op de badkamer de schade bekeken. Het viel nog mee. Een schram en een schaafwonde zonder dat er moest gehecht worden. Ik heb de wonde zo goed en zo stil mogelijk verzorgd en daarna rustig verder geslapen tot er om 6u15 ergens een wekker rinkelde.
 

Mooi groen

Daardoor kon ik ook vandaag om 7 uur bij zonsopgang vertrekken. Heerlijk rustig was het, nog niet al te veel pelgrims waren op pad. Ik koos voor de historische route. Een variant liep langs Samos, maar daar was ik vorige keer al geweest. Omdat we toch nog wat op hoogte zaten waren er ook nu weer heel mooie panoramas. We keken langs boven op een meer van wolken. Langs groene holle wegen vol mos, varens en oude bomen, voornamelijk knoteiken werden de hoofdwegen vermeden. Ook vandaag weer groepjes boerenwoningen bij elkaar waar de Camino sinds oudsher doorloopt.
Op een bepaald moment waren we natuurlijk zo ver gedaald dat we zelf in de wolken liepen, in de mist dus. Maar ook dat had zijn charmes.
 

Verrassing

Op zeker ogenblik, ik was niet zo heel ver van de stad Sarria, mijn bestemming van vandaag, gaat de telefoon. Mijn schoonzus Vera aan de lijn. Niets ongewoons, ze is erg betrokken bij mijn tocht omdat ze die zelf ook van plan is om te maken, maar dan van thuis uit. Ze vraagt nonchalant waar ik vandaag ben en hoe het gaat. Ik zeg goed, ondertussen al veel bekenden gezien die ik regelmatig ontmoet. “ Zoals wij nu!”, zegt ze met de telefoon in de hand terwijl hun wagen naast mij stopt. Ik was natuurlijk helemaal verbouwereerd en had hen hier totaal niet verwacht. Samen met Thieu was ze op weg naar Salamanca met hun Defender om dan door te trekken naar Portugal voor een 4x4-treffen. Ze vinden me toch altijd terug op mijn Camino, net als vier jaar geleden. Vermits het ondertussen toch al middag was hebben we op een terrasje in Sarria de verloren calorieën aangevuld. Ik zag daar opnieuw Wilfried terug en nodigde hem ook uit aan ons tafeltje. Omdat dat enkel telefonisch in het Spaans kon, heeft hij daar aan tafel ook mijn verblijfplaats in Santiago kunnen regelen. Ik kan terecht waar ik vier jaar geleden al was. Dank Thieu en Vera voor de ondersteuning van de pelgrim. Dank aan Wilfried voor zijn vlot Spaans.
 

Sarria

Een klinkende naam in pelgrimsmiddens. Deze stad ligt op 110 km van Santiago en van hieruit vertrekken heel veel pelgrims om het beoogde Compostelaat te kunnen krijgen, waarbij bewezen moet worden dat men minstens 100 km te voet afgelegd heeft. De volgende dagen zal het dus druk worden op de Camino.
Sarria bestond al vóór de Romeinse tijd als vesting van de Iberische stam van de Seurros. Koning Alphons lX stichtte de stad opnieuw in de 13de eeuw. Hij stierf er ook tijdens een pelgrimstocht naar Santiago.
Zelf logeer ik vandaag in de albergue van het Mosteiro de Maria Madelena na een wandeling van 19 km. Dit oorspronkelijk pelgrimshospitaal werd in de 13de eeuw gesticht door twee Italiaanse pelgrims. Ik zal vannacht voorzichtig moeten zijn, want het is weer zo een laag bed.

Geschreven door Jaak.de.Fietser