Op water en repen

Het wordt stilaan een traditie om voor dag en dauw me klaar te maken in het volslagen duister. Nadeel: zo vroeg in de morgen is er nergens niets te vinden om te eten. Enkele bekertjes water gedronken uit de dorpsbron (medicinaal water uit de bergen, zei de uitbaatster van de albergue gisteren) en dan weer op pad, richting Burgos.
Snel werd Agés bereikt en na nog een half uurtje wandelen het in archeologische middens wereldberoemde Atapuerca. Sinds de vondst in 1994 van de 800.000 jaar oude overblijfselen van de “eerste Europeaan”, de Homo antecessor, behoort dit kleine dorpje tot de belangrijkste archeologische vindplaatsen ter wereld. Sinds 2000 staat ze op de culturele werelderfgoedlijst van de Unesco. De vindplaats ligt in het militair domein waarlangs we passeerden. Het was een toch wel wat vermoeiende klim op een steenachtig pad naar de hoogvlakte van Matagrande. Een groot houten kruis opende het zicht op Burgos. Ondertussen waren er al een paar energierepen opgepeuzeld. Een lange afdaling volgde en ik zag er Line net voor mij dapper stappen op haar sandalen. Ze was dus nog altijd op weg.
 

Brunch

De eerste bar op de weg in Villalval had weer bijval.
Zelf hield ik er een brunch. Na 3 uur stappen en 12 km verder was het ondertussen immers al 9u30 geworden. Een volgeladen bocadillo met hesp, gebakken ei en pepers werd besteld, samen met een grote cafe americano (zwart zonder melk) en een glas vers geperst sinaasappelsap. Of het bij gebrek aan een ander glas of aan mijn dorstige blik lag, weet ik niet, maar de energieke Spaanse achter de toog zette me met een grote glimlach een halfliter bierglas vol heerlijk sap voor mijn neus. Of dat in de 8 euro die ze aanrekende voor het geheel een surplus was, weet ik niet en het kan me ook niet schelen. Alles smaakte heerlijk. Op het terras nog even Collin van gisteren gegroet en ik kon weer met nieuwe energie verder trekken.
 

Richting Burgos

Snel daarna liep de Camino door drukker industrieel gebied. Net over de snelweg koos ik, zoals vele andere, voor het alternatieve pad dat weliswaar even omheen het vliegveld liep, maar daarna via een stukje natuur uitkwam in een langgerekt park naast de oevers van de Rio Arlanzon. Deze omgeving herkende ik onmiddellijk van mijn fietsweg vier jaar geleden.
Na een etappe van 26 km werd de oude kern van de mooie stad Burgos bereikt. Even een stempel halen in de kathedraal, een heerlijk biertje op een terrasje in de schaduw, daarna een lekkere douche en dan de levendige stad in met zijn mooie bezienswaardigheden.
De oude stad Burgos werd in 884 gesticht en reeds in 1037 hoofdstad van het graafschap Castillië en tot aan het eind van de Reconquista (1492) hoofdstad van het verenigd koninkrijk Castillia y Leon. Misschien minder bekend is dat tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) Burgos de zetel was van de nationalistische partij van Franco.
Het in alle opzichten opmerkelijkste bouwwerk van deze stad blijft natuurlijk de grote Catedral de Santa Maria, die ik vier jaar geleden tijdens een halve rustdag uitgebreid bezocht. Ook nu weer stonden vele toeristen in rij voor een bezoek aan dit wereldmonument.

Geschreven door Jaak.de.Fietser