Na een lange maar zeer comfortabele vlucht met een tussenstop van 5 uur in Singapore landen we in Phnom Penh.

Na het “ visagedoe” waar ze hier toch een speciaal systeem hanteren, staat iemand van het autoverhuurbedrijf ons keurig op te wachten. Toch altijd een hele geruststelling…

Onze auto een Toyota RAV van 2002 ziet er eigenlijk vrij behoorlijk uit maar deze komt wel met een hele gebruiksaanwijzing. Zo moeten we elke morgen voor we starten niet alleen het oliepeil goed controleren, maar ook de koelvloeistof en andere vloeistoffen.

Voor we wegrijden gaan we nog vlug een plaatselijk simkaartje kopen zodat we zeker overal bereikbaarheid hebben.

Naar ons hotel is het slechts een goede 9 km . Eigenlijk gaat dit vrij vlot en het verkeer, vooral tuktuks en brommers, valt ook goed mee.

We verfrissen ons effe en nemen een duik in het zwembad van waaruit we een schitterend zicht hebben op het koninklijk paleis.

Tijd om de omgeving toch al wat te verkennen, alhoewel we ondertussen wel doodop zijn.

We zitten vlak bij de rivier en daar is het een drukte van jewelste. Een massa volk is hier, sommigen komen offeren, sommigen flaneren gewoon, velen eten , anderen laten hun toekomst voorspellen of laten gevangen vogeltjes vrij, doen aan tai tchi, kortom het is één en al fotomateriaal!

Alleen de warmte overvalt ons toch wel wat, het is overtrokken maar heel vochtig en in mum van tijd zijn we eigenlijk volledig nat.

We lopen nog wat verder langs het water, waar ondertussen de fel verlichte rondvaartboten zijn verschenen.

Uiteindelijk belanden we op de avondmarkt, welke op zich niet zo veel soeps is, ze verkopen er eigenlijk enkel kledij, maar aan de achterzijde ervan is het best wel gezellig.

In het midden liggen er allemaal tapijten met rondom rond etenskraampjes, waar je eten kan bestellen en wat je dan op de tapijten kan eten. Er zijn precies heerlijke gerechten bij, doch het is gevaarlijk om de eerste avond zich al aan zo iets te wagen…. Misschien meer op het einde.

Enfin terug onderweg eten we nog een kleinigheid op een terrasje en eigenlijk is het wel geweest voor vandaag.

Ik zie het niet meer zitten om de blog nog bij te werken, we zijn al heel lang wakker, dus het zal voor morgen zijn.

Morgen begint ons avontuur “ voor echt”.

Geschreven door Debogasgaanopreis