Na de rustdag van gisteren zijn we helemaal klaar om onze laatste rit te doen . We gaan vandaag terug richting Negombo, waar we ook gestart zijn.

Het is vandaag bewolkt en gisterenavond heeft het nog flink geregend. Wel warm uiteraard!
We nemen de kustweg richting Noorden en rijden zo de verschillende kustdorpen door, die eigenlijk allemaal hetzelfde zijn...

In Balpatiya zien we pijlen voor bootsafari's op de Madu Ganga rivier, wij dus daar heen.
We worden al direct aangesproken door een typ op een brommer de ons meetroont naar zijn bootjes.We vragen naar de prijs maar merken dat we toch wat weinig cash hebben, dus moeten we eerst op zoek naar een ATM.

Die man van de bootjes lacht ons uit wanneer we dat met de auto willen doen. Duurt te lang zegt hij, spring maar achterop op de brommer en ik breng je wel.

De JL dus achterop en ik wacht ter plaatse waar ik met maar weinig succes nog iets van de prijs probeer te krijgen. 1000 roepie gaan er maar af want we krijgen een volledige boot voor ons alleen.
Het wachten duurt wel lang, blijkt dat er toch verschillende dorpen dienden te worden aangedaan om een werkende ATM te vinden.

Het is hier hel druk bussen vol Japanners en ik heb het voorgevoel dat dit wel eens onze eerste "tourist trap" zo kunnen worden.

We stappen in en we zijn nog maar 5 minuten onderweg of onze boot stopt al bij een "fishfarm". Nee hier kweken ze geen vis maar er zijn verschillende bassins gemaakt vol met Mozambique visjes en het is de bedoeling dat je er je voeten insteekt voor een " vispedicure"

Ik probeer het uit maar die visjes hebben helemaal geen interesse in mijn voeten....Maar daar hebben ze een oplossing voor: ze gooien wat visvoer tussen mijn tenen.... Geen succes dus en dit ruikt inderdaad naar een touristtrap.

We varen veder tussen allemaal eilanden en mangroven ( de mangroven zijn wel heel mooi) tot een volgende stop waar ze laten zien hoe ze kaneel maken.
Dit was wel interessant ,maar veel te veel volk hier en een commerciële bedoening.

Nadat er weeral foto's van ons worden genomen op naar het volgende eiland: temple island. Vermits we al zo veel tempels hebben gezien en niet echt interesse hebben in een verlaten tempel op een eiland zonder lokale bevolking, zeggen we aan onze bootsman dat hij niet moet stoppen.

Onderweg zien we wel nog veel arenden, een kleine krokodil en enkele enorme grote varanen.
Na een kleine 2 uurtjes zit ons boottochtje erop en trap of niet eigenlijk was het wel leuk.

We rijden verder noordwaarts en besluiten de autostrade maar te nemen, dit gaat toch wat vlugger. Het is als het ware een verademing om op een vrij lege autostrade te rijden, doch ook hier is de snelheid beperkt tot 100 km/uur.

Het is pas half vier wanneer we ons hotel in Negombo bereiken: het Camelot Beach hotel. We vragen of we morgen een late checkout kunnen krijgen want onze vlucht vertrekt maar om 20h 30, maar dat kunnen ze pas morgenvroeg weten te zeggen.

De kamer is vrij verouderd, alles heeft zijn beste tijd gehad, maar wel proper en we hebben een terrasje met zeezicht.

Op naar het zwembad. In het zwembad zit het vol met mensen van hier die allen zeer kuis gekleed zijn . Het is de eerste keer dat we in een hotel zijn met zo veel lokale mensen. We plavijen ons neer en genieten van het " Sri Lankaans vermaak" in het zwembad. Later horen we dat dit genodigden zijn van een trouwfeest.

Het aperitief nemen we bij de beachbar en we besluiten in het hotel te eten...buffet...
Niet zo enorm veel keuze maar wel smaakvol!

Dit is waarschijnlijk de laatste blog, tenzij er nog iets schokkends gebeurt, want morgenavond vliegen weg terug!
Sri Lanka is een prachtig land met enorm vriendelijke mensen, waar het toerisme eigenlijk totaal nog niet ontwikkeld is. Wil je een land in al zijn puurheid ontdekken is het nu nog het moment. Het is een land waar je als toerist zelf nog de bezienswaardigheid bent, en waar men nog iets doet zonder er geld voor te vragen.
Kortom een aanrader!

Geschreven door Debogasgaanopreis