Om stipt half tien staan we klaar aan de jetty om met onze " discover Belum" tour te beginnen. Voor de gelegenheid hebben we onze tropenkledij aangetrokken zodat we zeker goed beschermd zijn tegen alle ongedierten en ongemakken.

We zijn met 2 boten met in totaal toch een 20-tal mensen, wat eigenlijk toch wel wat veel is.
Heeft heeft de hele nacht weer geonweerd en wanneer we vertrekken hangt er nog wat mist over het meer, maar deze zal vlug optrekken.

We gaan eerst op zoek naar de rafflesiabloem, en ... we hebben ongelooflijk geluk want er staan er momenteel 2 in bloei, wat echt uitzonderlijk is. Deze bloeit maar gedurende 5 tot 7 dagen en gaat dan dood.

Maar alvorens deze bloemen te bereiken moeten we ons vrij steil via touwen en vreselijk slechte paden naar omhoog hijsen, geen kinderspel!
En inderdaad er staan er 2 in bloei op enkele meters afstand van elkaar. Toch wel heel speciaal, zij kunnen tot 10 kg wegen en een doormeter hebben van 1 meter en is de grootst gekende bloem. Het duur 9 maanden voor ze bloeit!
Om terug naar beneden te gaan is het nog erger... maar het lukt!

Terug ons bootje in en we stoppen bij een klein winkeltje waar we desgevallend inkopen kunnen doen om geschenken te geven aan de Orang Asli, onze volgende stop.
De Orang Asli is een inheemse stam met Afrikaanse roots die hier nog in de wildernis leven en voornamelijk leven van de jacht, visvangst en het verkopen van inheemse medicijnen.

We varen voorbij het checkpoint waar wordt gecontroleerd of we wel een "permit " hebben en dat is het toch nog een eindje varen naar de Orang Asli.

We worden verwelkomt door het dorpshoofd die geschenken in ontvangst neemt en we lopen het dorpje door. Ze leven als het ware in hutten maar er staan wel hier en daar schotelantennes.... Wat ons wel opvalt is dat zij eigenlijk niet zo heel vriendelijk zijn ( je zou misschien voor minder wanneer er elke dag toeristen als het waren naar je komen kijken) en met moeite kan er bij sommigen een glimlachje af. Het dorp is wel prachtig gelegen aan de oever van het meer en het is natuurlijk een prachtig decor voor foto's.

Het is ondertussen broeiend heet geworden dus een verdere vaart met ons bootje is welkom.

We stoppen voor een korte lunchpauze en moeten van daaruit verder een 20 minuten stappen naar een " saltlick" , eigenlijk een plaats waar de verschillende dieren mineralen komen oplikken. De wandeltocht hier naar toe is als het waren een echte jungle wandeling. We gaan over kleine woudpaadjes, over dikke boomwortels en ook hier is het niet altijd evident. Gelukkig hangen er hier en daar touwen langs de weg zodat we toch iet of wat houvast hebben. We zien zeer oude bomen, reuzemieren, lianen, olifantensporen en zelfs sporen in bomen waar de tijgers hun nagels komen scherpen.
Hier horen we ook ineens massa oerwoudgeluiden!

De saltlick zelf is eigenlijk maar een klein putje in de grond je zou er zo voorbij lopen.

Het Belum rainforest is trouwens het oudste regenwoud op aarde, ouder dan het Amazonegebied.

Terug het bootje in, we moeten elke keer toch wel een flinke afstand per boot afleggen en onze laatste tocht gaat naar een waterval. Ook hier moeten we toch nog flink stappen maar dan is er gelegenheid om af te koelen en te zwemmen bij de waterval, waar visjes aan je voeten komen knabbelen.
Dieren zien we eigenlijk weinig wel heel in de verte wat neushoornvogels (hornbill)en een witte arend. Ook hier op heel dit ongelooflijk uitgestrekt meer ( dat meer dan 80 eilanden bevat) zijn er totaal geen watervogels te bespeuren.

Het is ondertussen al vrij laat geworden, en op onze terugweg naar het hotel krijgen we een verfrissende tropische regenbui over ons.

Het is na 18 uur wanneer we terug aanleggen aan de Jetty, we zijn meer dan 8 uur op stap geweest!
Vlug douchen en gaan eten . Gemakkelijkheidshalve gaan we terug in hetzelfde restaurant van gisteren en vandaag is het een pak beter.

We zijn vrij moe en na het eten moet ik mij voor de eerste maal echt dwingen om toch aan de blog te beginnen.
Ons bedje zal welkom zijn!

Geschreven door Debogasgaanopreis