Tijdens het ontbijt merken we dat het regent en tegen dat we vertrekken giet het gewoon!Niets aan te doen.

Het duurt wel even voor we Kuala Lumpur uit zijn, hier en daar zijn er toch wat files. Maar het links rijden gaat vrij vlot, er wordt zelfs geen gebruik gemaakt van de ruitenwassers in plaats van de pinkers!

Uiteindelijk zitten we op de east coast highway, weeral een zeer goede autostrade en de komende uren rijden we door niets anders dan door groen. Overal bossen met palmbomen langs de weg. Mooi maar op de duur is het toch zowat hetzelfde.

Het is middag wanneer we onze eerste bestemming bereiken de Gua Chara caves.
Het is duidelijk dat hier niet zo veel toeristen komen, men vraagt zelfs hoe wij deze bestemming gevonden hebben. We moeten wel wat naar boven klimmen ( dat zijn we ondertussen gewoon) en dan bereiken we een enorme grot die bestaat uit verschillende delen. We zijn hier zo goed als alleen.

In de grot zelf is er eerst een tempel gewijd aan de God Shiwa en helemaal op het einde is een altaar met een 9 m lange slapende boedah. Hier en daar zijn tal van kleinere altaren gemaakt ,altaren die zich eigenlijk voor de rest in een grote hoop rommel, zoals kapotte stoelen,lege verfpotten , golfkarretjes enz bevinden. Het is vooral de sfeer en de grootsheid van de grot die het hem hier doet. Alhoewel het in de grot niet zo warm is is het enorm vochtig met als resultaat dat we weeral lekken van het zweet.
Het is hier duidelijk nog geen toeristische bestemming maar dat maakt het alleen maar authentieker. Toch blij dat we hier gestopt zijn.

We rijden iets verder naar Sungai Lembling, ooit het rijkste tinstadje maar nu is het eigenlijk een vrij verlaten dorpje met wel allemaal oude houten gebouwen daterend van rond de jaren 1920. We lopen hier wat rond, bijna alles is toe behalve een klein winkeltje waar op op zoek gaan naar tonic , maar helaas!

Iets buiten het dorp is een hangbrug over de rivier die we uiteraard ook uitproberen, doch deze weibelt nogal erg en er liggen toch wel wat planken los, zodat we niet volledig naar de overkant gaan.

Tijd om richting de kust te rijden waar we iets voorbij Cherating onze intrek nemen in The Kasturi. We worden met een golfkarretje naar onze villa gebracht en hier staan we gewoon paf.

Prachtig! We zitten vlak op het strand met zich op zee, hebben een privé zwembad, en alle confort dat men maar kan denken, er is zelfs aan aperitiefhapjes gedacht! Gewoon subliem! Nergens is er inkijk we hebben precies alles voor ons alleen . We hebben een prvié ingang naar het strand, maar de zee is hier wel wat te woelig om in te zwemmen. Er staat hier trouwens ook een flinke wind,wat de temperatuur alleen maar heerlijk maakt.

We genieten dan ook ten volle van het zwembad en ons enorm ruim terras. Tijdens de aperitief wordt de blog al wat geschreven.

We eten in het hotel en hier hebben we geen spijt van. We laten ons dan ook goed gaan: krabballetjes, cake van makreel, grote visbrochette en beef rendang en op de koop toe nog een lemon pie met ijs en fried mango met ijs. Wel het duurste tot nu toe... 41 EURO!

Ondertussen waait het hier wel vrij hard en ze verwachten hier vannacht of morgenvroeg storm.... we zien wel.

Geschreven door Debogasgaanopreis