Deze morgen gaan we eens voor het Sri Lankaans ontbijt!Naast fruitsap, fruit en slappe koffie krijgen we noedels, een curry, een of andere ondefinieerbare saus en nog iets dat nog minder definieerbaar is maar dat dat naar ui smaakt. Wel lekker maar eigenlijk veel te zwaar voor 's morgens en de hoeveelheid staat ook in schril contrast met het avondeten van gisteren.

We kunnen er tegen want we zullen onze energie deze morgen nodig hebben. We rijden naar de Pidurangala rots en willen deze helemaal tot op de top beklimmen. Deze rots ligt naast de bekende sigirya rots maar daar is de klim via zeer steile trappen, is er een massa volk en is het aanschuiven op de zeer smalle trappen in volle zon. We geven de voorkeur aan de rots ernaast omdat we op de top een zicht hebben op de Sigirya rots en het pad ernaar toe meer in de schaduw is.

We beginnen eraan! De eerste trappen zijn nog te doen en we komen onmiddellijk aan een klein tempeltje met daarin uiteraard weer Boedah beelden en muurschilderingen die eerder doen denken aan reclame voor borstvergrotingen.

We klimmen verder en verder en verder.... De trappen zijn allemaal ongelijkmatig en we stellen ons de vraag hoe de plaatselijke bevolking met hun kleine beentjes hier op geraken.
Het is meer een klauteren dan klimmen , we nemen de nodige rustpauzes en we zijn al vlug kleddernat van het zweet. Het is wel een heel mooi pad. Iets voor de top wordt het pas spannend! De weg houdt op en we moeten echt over rotsblokken klimmen...
Ikzelf zie dit eerst niet zo goed zitten, zo soepel ben ik immers niet, maar ik zet toch door.

Op een gegeven moment kom ik echter met mijn billen volledig vast te zitten tussen 2 rotsen en kan niet meer verder. Gelukkig is er genoeg volk in de buurt om te helpen. Ene duwt me van achteren naar boven en een ander trekt mij verder. Al goed dat hier geen foto's van zijn.

Boven gekomen ben ik vooral fier op mezelf dat ik dit gehaald heb ( ik denk toch wel tegen de 1000 trappen.
Het zicht vanboven is adembenemend en we hebben inderdaad een groots zicht op de andere rots waar we in de verte de mensen op de smalle trappen zien stilstaan.
We hebben een panorama van zo goed als 360°, niet te beschrijven!
We blijven toch een poosje op dit dak ( ook voor te rusten)alvorens we terug aan de afdaling beginnen.

Uiteraard nemen we een verkeerde weg, met als gevolg dat we terug moeten ( weeral klimmen) Het afdalen is gelukkig mineer vermoeiend maar ik voel mijn benen toch al bibberen, en we lekken van het zweet.
Ikzelf ben vrij fier op deze prestatie!

Tegen 13 uur zijn we terug aan het hotel, waar we tegen 14 uur paraat moeten zijn voor een jeepsafari in het Minnerya National Park.
Men vertelt ons dat de jeep reeds op 13.30 komt want er wordt veel volk in het park verwacht.
Een vlugge duik in het zwembad, een douche, propere kleren aan en...we zin weer weg.

Een stoere Jeep ,die we voor ons alleen hebben, komt ons oppikken .
We zijn amper in het park of we zien al een hert, pauwen , waterbuffels, ibissen, ooievaars enz. maar dan een kwartiertje verder ...daar zijn ze dan... massa's olifanten. We rijden van de ene plek naar de andere en krijgen meer dan tijd genoeg om deze prachtige dieren te aanschouwen, zelfs van zeer kortbij. In deze periode komen alle olifanten hier drinken , zodat zij inderdaad met veel zijn. Wanneer er een olifat de jeep op ongeveer 1 meter nadert trek ik me toch wat terug....
Hie rzijn verder geen woorden voor, we laten de foto' s voor zich spreken.

Terug naar de uitgang neemt onze chauffeur een alternatieve weg en we hebben nog nooit zo hard geschokt en gebobbeld.
We zijn uitgeput wanneer we terug in het hotel zijn, we worden dan ook al een dagje ouder.
Vandaag doen we niets meer! We nestelen ons op ons terras en zien al direct 3 apen die op vinkeslag zitten om iets te kunnen pikken. We houden alles vast tot ze het opgeven.

Uiteraard komen ze weer vragen wat en om hoe laat we willen eten. Vanavond gaan we voor een garnalencurry. Dit is in tegenstelling tot gisteren meer dan genoeg, alleen is alles nogal flauw en zelf vind ik het wat smaakloos.

Geschreven door Debogasgaanopreis