Heerlijk geslapen! Alhoewel we op tijd zijn opgestaan is het toch pas kwart voor 9 wanneer we weg zijn.

De blog online zetten lukt deze morgen ook niet . In ons resort is de batterij die op zonne-energie werkt plat en er is geen elektriciteit. Het zal voor vanavond zijn ( hopelijk)

We beslissen de Ishasha zijde van het Queen Elizabeth Park te laten voor wat het is, en naar de noordkant van het park te rijden.

We volgen een enorm lange baan gedurende 70 kilometer, en slagen erin toch een 30 à 40 km/uur te rijden.

Onderweg komen we verschillende groepen baboons tegen, olifanten , en groepen buffels

We worden ook gestopt door een vriendelijke politieman die blijkbaar blij is om op die lange weg eens met iemand een babbeltje te kunnen doen.

In Katunguri besluiten we de gate van het park in te rijden en daar een gamedrive te doen.

We volgen niet de gewone weg doch nemen de loops. Enkele daarvan zijn gewoon afgesloten en de andere welke we doen, zijn waarschijnlijk al jaren niet meer onderhouden.

De wegens zijn zo goed als overwoekerd, er zijn amper nog tracks te zien, maar dit kan ons niet stoppen, we rijden door alles door. Alleen….. op deze loop zien we zo goed als geen dieren!

We rijden verder naar het Mweya schiereiland in Lake Edward, waar we een prachtig uitzicht hebben.

Jammer dat het bewolkt en niet zo helder is.

We rijden verder naar Katwe een zoutwinningsdorpje waar we plots een pijl naar de plaatselijke rechtbank zien. Wij daar dus naar toe . Van daaruit hebben we vooral goed zicht op Lake Katwe, maar de rechtbank zelf is eigenlijk totaal vervallen, er zijn slechts 2 kamertjes en de oprit er naar toe is nog erger dan de slechtste weg die we gehad hebben.

Ondertussen is onze auto toch wel een raar geluid gaan maken, dit was al wat van in het begin, maar nu is het nog erger.

We besluiten richting onze Lodge te rijden . We moeten plots stoppen voor een olifant die midden op de weg loopt, op zich geen probleem maar….. we kunnen niet terug vertrekken, er is een wiel van de auto dat steeds blokkeert.

Wat nu? We slagen erin om hem toch terug te laten rijden door eerst achteruit te rijden en dan terug vooruit, wat mits de nodige knallen iet of wat lukt. Gelukkig zijn we nog maar enkele kilometers van onze Lodge.

We worden weerom warm welkom geheten alleen….. men vindt onze reservering niet terug.

Ik laat de verschillende mails en de bevestigingsmail zien, er wordt gebeld met de manager , we moeten wachten maar uiteindelijk krijgen we toch een cottage.

De cottage op zich is best in orde maar het uitzicht van op ons terras trekt op niets… we zien gewoon op bosje die vlakbij staan… we zijn beter gewoon.

Enfin onze eerste zorg is de auto. We bellen met het verhuurbedrijf en… 1 uur later staan ze hier met 3 . De rem blijkt te zijn afgebroken en de auto wordt naar de garage gereden om daar te maken. Ze gaan ons iets weten te zeggen wanneer hij klaar is.

Hopelijk snel want nu zitten we hier zonder auto en we willen hier in de buurt toch wel wat bekijken.

We mogen hier na 19 uur niet meer alleen op het domein lopen en dus staat er tegen 19h15 iemand klaar om ons naar het restaurant te begeleiden.

’s nachts loopt het hier vol nijlpaarden en soms ook olifanten….

We krijgen hier eerst een champignonsoepje, dan een soort stoofvlees van dunne harde runderlapjes met welgeteld een half sperzieboontje, een vierde worteltje en een klein roosje bloemkool maar wel met een berg rijst en 4 grote aardappelen.

Tijdens het eten plots telefoon….. onze auto is klaar, de bouten waren blijkbaar uit de rem gevallen en hij zou nu volledig op punt moeten staan.

We hebben wel geluk dat we dit gebeurd is vlak bij de Lodge en niet midden in de zijweggetjes van het park….

Geschreven door Debogasgaanopreis