Heerlijk geslapen vannacht en zeer goed ontbijt. Het is hier een goed adres.

Op naar de oude stad Anuradhapura. Eerst op zoek naar een plaats waar we een ticket kunnen kopen, wat blijkbaar niet zo simpel is. Uiteindelijk in een klein kotje naast de weg kunnen we er kopen, en dit is maar net op tijd want we worden zelfs op de weg regelmatig gecontroleerd of we wel tickets hebben.

We beginnen in het noorden en gaan zo afzakken naar het zuiden. Al goed dat we een goede reisgids hebben met een plannetje in want nergens is hier precies een deftig plan te krijgen.

We rijden van stoepa naar stoepa, van tempel naar tempel, we doen er in het totaal zeker 14. IK ga geen beschrijving geven van de verschillende tempels maar er zijn toch een paar mooie witte stoepa's bij.

Wat ons hier opvalt is dat deze vooral bezocht worden door de locale bevolking, die er komen bidden en offeren. Ze zijn allen in het wit gekleed en hebben allemaal prachtige lotusbloemen bij om te offeren.

Het is niet alleen binnen in de tempels dat we hier onze schoenen moeten uitdoen, maar vanaf dat we een tempelterrein betreden. Dit is alleen erg warm aan de voeten.
Op zeker ogenblik bij een groot boeda beeld worden we aangesproken door een oudere heer die ons meetroont achter een gordijn , hij zou ons daar " de hemel " laten zien. Hij gooit een muntstukje in, we moeten door een glaasje kijken en plots springen daar allerlei gekleurde lichtjes aan . We zien een soort ingewikkelde constructie van spiegels die zicht geven op bomen, beelden, bloemen, een echte "piepshow" We kunnen onze lacht amper inhouden.
Hierna wordt de baard van de JL gedurende toch wel enige tijd met de handen door die man doorzocht... en ondertussen is hij maar commentaar aan het geven tegen een andere... Spijtig dat we niets verstaan.

Alles is hier wel mooi gelegen tussen veel groen, parken en oude ruïnes, gans anders dan Polennaruwa.
Tegen half drie zijn we bekaf, het is vreselijk warm, we hebben de meeste dingen gezien dus terug naar ons oorspronkelijk hotel het Heritage Hotel.

Het is een mooi hotel, vrij groot met een enorm zwembad.
We worden naar onze kamer gebracht en horen enorme luide muziek. Er is blijkbaar een trouwfeest aan de gang. Tegen 4 uur zou de muziek echter stoppen.
Onze kamer lijkt in orde tot we de badkamer nader bekijken; er blijkt ergens een lek te zijn en er ligt water rond de WC en onder de lavabo. We roepen er iemand bij en die denkt het op te lossen met gewoon te zwabberen... We laten hem maar doen en gaan ondertussen wat zwemmen, we hebben het enorme zwembad voor ons alleen.

Inderdaad tegen 16 uur stopt de muziek en zien we iedereen opgedirkt het trouwfeest verlaten.
Terug op de kamer... inderdaad...terug nat! Op naar de receptie waar ze zeggen dat ze iemand gaan sturen om het te fixen.. Er komt iemand aan alles wat leuteren en.... opnieuw zwabberen...Maar het schijnt nu toch te helpen.

Om half acht gaat het restaurant open. Buffet. Nu wel vrij veel keuze en ook heel lekker.De eetzaal zit vol met toeristenbussen van China en Rusland. Wel spijtig dat je ergens wel verplicht bent om in je hotel te eten, er zijn hier geen restaurants zoals bij ons .
We gaan 2x naar het dessertbuffet en dan naar de lobby om de blog online te zetten ( de wifi reikt niet tot onze kamer)

Toch op tijd gaan slapen vandaag want we hebben juist gelezen dat we morgen 1.850 trappen op moeten... Ik zie dit niet zo zitten...

Geschreven door Debogasgaanopreis