Heerlijk geslapen.
Tijdens het ontbijt op ons terras krijgen we het bezoek van de in peignoir geklede eigenaar die ons tal van tips geeft ,straffe verhalen vertelt over mensen die hopeloos verloren rijden en de godsdienstige preek nadien krijgen we er op de koop toe gratis bij.

Hij blijft wel wat tetteren zodat het toch al 9h30 is wanneer we vertrekken.

Nog vlug wat hout kopen en tanken en we zijn er klaar voor.

We rijden eerst naar Makobelo waar we de afslag nemen richting Mea.

Het zijn hier echt typisch Afrikaanse dorpjes en iedereen zwaait al van ver naar ons.

In Mea is het toch wel wat zoeken naar de juiste weg. We hebben de GPS, een kaart op de telefoon en dan nog een gewone landkaart, maar het blijft toch moeilijk want dikwijls zijn er verschillende sporen te volgen zodat het toch wel wat gokken blijft welke te nemen.

Uiteindelijk vinden we toch het juiste zandspoor en blijven dit volgen tot we op een brede gravelweg komen die eigenlijk vrij goed bereikbaar is en die vlak naast de Vet fence loopt.

Raar maar kilometers verder zien we plots in the middle of nowhere een fietser uit de bosjes zien komen.

Uiteindelijk bereiken we Kwadiba waar we de vetfence overmoeten. De poort staat open, er zijn wat vervallen hutjes maar er is daar geen kat te zien. Doorrijden dus.

AL spoedig komen we op de zoutpan Hier moeten we uitkijken dat we de tracks van vorige auto’s volgen en zeker niet zomaar op de pan rijden. We merken sporen van mensen die dat blijkbaar wel hebben gedaan en zien zeer diepe kleisporen. Hier heeft zeker iemand vastgezeten.

In de verte zien we fata morgana’s , we denken dat we water zien , maar het is gewoon de zoutvlakte, we zien ook bomen zomaar in de lucht... Een zeer eigenaardig verschijnsel.

In de verte zien we ook verscheidene kleine windhozen. Het is hier enorm wijds en geeft een zeer aparte ervaring.

Voor ons zien we Kukonje Island opdoemen. We bereiden een totaal vervallen receptie en pijlen naar de 6 kampeerplaatsen. We doen eerst een rondje boven het eiland waar we prachtige vergezichten hebben, de foto’s kunnen totaal niet weergeven wat we werkelijk zien.

We doen ook een toer rond het eiland en blijven hierbij uiteraard zeer kort bij de rand en volgen de oudere bandensporen.

Soms lijkt het of voor ons ligt de zee, we zien zelf precies golven, maar dit is uiteraard niet zo. Zeer speciaal.

We komen een andere auto tegen en die man vertelt ons dat hij juist twee voertuigen is komen depanneren die 2 dagen op de pan hebben vastgezeten, auto’s van hetzelfde autoverhuurbedrijf.

We zijn buiten deze andere auto die hier ook gaat kamperen ( aan de andere kant) dus gans alleen.
We vinden een perfect plaatsje bij een machtige baobabboom met uitzicht in de verte op de zoutvlakte.

Achter ons zijn er diepe holen in de grond van dieren, maar buiten vogels is er van andere dieren niet veel te zien. Aan de uitwerpselen te zien moeten er echter wel zitten.

We installeren ons, gaan de buurt wat verkennen en genieten van de stilte! Een zeer bijzondere ervaring die het beste 5 sterren hotel niet kan bieden.

Op de koop toe worden we beloond met een prachtige zonsondergang vlak voor onze neus. Wat wil een mens nog meer?

We zoeken wat stenen om een vuurput te maken, er wordt wat klein hout gesprokkeld en het vuur wordt aangestoken.

De gemarineerde lamsribben smaken heerlijk!

Omdat we denken dat er hier ’s nacht misschien toch wel wat beweging is van dieren ( die holen moeten toch voor iets dienen, hangen we de wildcamera op in de hoop morgenvroeg misschien toch wat te ontdekken.

Het is al vlug pikdonker , er komt zelfs wat wind opzetten, maar echt koud is het ( nog) niet.

We genieten van een ongelooflijk prachtige sterrenhemel!

Na de afwas ( die moet uiteraard ook gebeuren) wordt de blog bijgewerkt en kruipen we stilaan terug onze ladder op naar de daktent.
Morgen gaan we naar een gelijkaardig eiland: Kubu Island!

Geschreven door Debogasgaanopreis