Ongelooflijk maar waar... vandaag tijdens het ontbijt begint ineens mijn esim te werken en slaag ik erin de blog van de voorbije twee dagen toch online te krijgen. Hopelijk blijft deze werken.
We verlaten vandaag het Kruger Park via de noordelijke Gate. Onderweg zien we weinig dieren, wel mooie landschappen en prachtige Baobab bomen.

Het weer wil vandaag ook mee het is afwisselend bewolkt met zon en de temperatuur loop op tot toch een 24 graden.

Tegen de middag namen we afscheid van het Kruger Park en rijden richting Tshipise.

We zijn terug in de bewoonde wereld en zien al vlug kleine dorpjes langs de weg. Het is een lange eentonige weg maar we moeten wel al onze aandacht erbij houden daar er om de haverklap koeien, varkens, ezels of geiten over de weg lopen.

Rond half twee zijn we al op onze eindbestemming het Tshipise Forever Resort.
Het is een enorm grote kampeerplaats, maar we slagen er toch in een iet of wat rustig plekje in te nemen.

Na ons te hebben geïnstalleerd trekken we naar het “hot water bad” een bad dat gevuld wordt vanuit een heetwaterbron. Het water is tussen de 36 en 38 graden. Heerlijk!

We blijven hier toch wel wat in en dienen vast te stellen dat ondanks onze eigen gezegende leeftijd wij blijkbaar toch bij de jongsten hier zijn. Is dit een voorproefje van ons pensioen?

Eigenlijk zijn de Zuidafrikaanse campings een bezienswaardigheid op zich. Men staat wel vlak naast elkaar maar men benut de toegewezen ruimte tot de laatste cm. Er zijn motorhomes, al dan niet uitrekbaar, caravans, met of zonder verdiep, tenten in allerlei vormen, maar allen met een of twee grote voortenten ,een terras ervoor gemaakt , zelfs met bijhorende tuinkabouters.
Velen hebben een volledig geïnstalleerde buitenkeuken, airco, verwarming, een afloop voor vuil water, satelliet , tapijten en kasten binnen, enz....

Soms is het zelf het combinatie van al het voorgaanden met eromheen nog een zeil zodat er een afgebakende “ binnenkoer” ontstaat.
Wij vallen met ons autootje dus op!
Plots komt er op zeker ogenblik een oud vrouwtje naar ons gestapt met de vraag of we geen werk hebben voor haar. We vertellen dat we uit België komen, hier maar voor 1 nacht zijn dus haar niet kunnen helpen.
We hadden al gemerkt dat sommige kampeerders hier blijkbaar iemand “ in dienst” hebben om voor hen te poetsen of dergelijke.
Toch wat schrijnend!

Voor het avondeten trekken we terug naar het restaurant. De keuze is zeer beperkt daar de elektriciteit is uitgevallen.
We komen hier midden in een conferentie van het Ministerie van Landbouw terecht, die allemaal eerst twee drankjes nemen en dan aanschuiven aan hun buffet. Er zijn zelfs dames die een potje uit hun handtas boven halen en dit gewoonweg vullen met rijst om mee te nemen.

Terug naar onze kampeerplaats waar we mee kunnen genieten van “ boeremuziek op wiele” dat iets verder plaatsvindt.
We zullen weer goed slapen en morgen naar het verdere avontuur!

Geschreven door Debogasgaanopreis