We worden opgeschrikt wakker door vogels die een tas omstoten op het terras. Het is toch tijd om op te staan.
We pakken alles in, gaan ontbijten in de “ balzaal” waar we weer gans alleen zijn en gaan terug op weg.

We rijden op een vrij goede maar weeral lange baan waar weinig te beleven valt.

Het is vandaag zondag, dus we vrezen dat alle winkels toe zijn en we moeten toch dringend inkopen doen.

Wanneer we Francistown naderen bemerken we al vlug dat precies toch alles open is. Oef!

We stoppen aan de eerste grote winkel die we zien een cash and Carry en gaan binnen. Het is een mengeling tussen een Colruyt en de Makro, maar we vinden zo goed als alles wat we moeten hebben.

Het is hier een drukte van jewelste . We slaan vlees in voor de komende dagen, we spelen zeker en kopen pre-cooked ribs en lamskoteletjes, zodat we zeker de volgende dagen geen problemen hebben aan de Vet fence en ze ons eten niet in beslag nemen. Normaal zou dit niet het geval mogen zijn maar we spelen op safe.

Aan de kassa zien we veel mensen die een plastieken zakje bovenhalen met daarin klein geld en zo tot de laatste cent dienen neer te tellen voor wat ze kopen. Er zijn er meerdere die dingen aan de kassa moeten laten staan omdat ze niet genoeg hebben....

Wij hebben ook problemen aan de kassa, maar dan van andere aard, onze kaart werkt niet. Bij de 4e kaart wil het lukken!

We rijden verder naar Francistown zelf maar eerst zoeken we nog een ATM om geld te wisselen, wat we buiten een klein beetje aan een benzinestation , nog niet gedaan hebben.
Ook hier moeten we 3 ATM’s proberen voor het wil lukken.

We worden zelfs aangesproken door een vriendelijke politie-agente die bij hoog en bij laag volhoudt dat ze mij daar al eens gezien heeft en ze toen zelfs haar naam aan mij heeft gezegd....

Verder naar het eigenlijke “ centrum” van Francistown. Voor de tweede grootste stad van Botswana te zijn stelt dit toch niet zo veel voor. Het is eigenlijk een aaneenschakeling van enkele shoppingcentra en een winkelstraat.

We kuieren hier wat rond, maar houden het verder voor bekeken.

Op naar ons volgende verblijf : Woodland stopover. Er is niemand te zien aan de receptie, we bellen en moeten zeker 20 minuten wachten voor we iemand zien. We kunnen hier kiezen voor een kamplaats of een kamer aan de rivier met terras en BBQ, dus dit laatste wordt het.

Een vrij mooie kamer met terras wat ons wat aan de missionarissen doet denken..

We zijn hier ook helemaal alleen , we kunnen de stilte horen, en genieten van de vogeltjes in de tuin.
We moeten ons eigen potje koken dus wordt de BBQ aangestoken en hebben een diner op ons terras.

Vanaf morgen zijn we waarschijnlijk een aantal dagen niet bereikbaar we gaan naar Kukonje Island en Kubu Island, zijnde eilanden zonder verdere voorzieningen, gelegen in een van de grootste zoutpannen van de wereld.

Zo vlug we terug in de iet of wat bewoonde wereld zijn vernemen jullie hier meer over.
Zoals gezegd, was vandaag eigenlijk nog een reisdag met niets schokkends, maar daarin komt ongetwijfeld verandering.

Blijf ons dus volgen!

Geschreven door Debogasgaanopreis