Beste volgers,

Vandaag begin ik ‘ns op het einde van de dag, waarom niet!?
De overheerlijke smaak van de laatste warme maaltijd in Tam Coc, zit nog in mijn mond. Allemachtig, hoé lekker. Verse groente-ei-springrolls (niet gefrituurd, nóg puurder van smaak), met een lekker sausje. Een heerlijk chili-lemongrass-tofu schotel. En een schaal Vietnamese waterspinazie (oftewel gebraden Ochtendglorie genoemd), met grote stukken knoflook.
Ik begin de smaak van Koriander steeds meer te waarderen.

Erna nog even wat rondlopen voor de spijsvertering, in de loop nog een korte manicure behandeling meegenomen. En, de rugzakken gepakt.
Ik haal ook alvast de moneybelts achter de gordijnen vandaan. Stel je voor, dat we ze laten hangen!?
Peter is bereid wat kleding van mij alvast mee terug te nemen. Én de spelletjes. Scheelt voor mij toch weer. Qua ruimte in de backpack en gewicht.
De laatste (enigszins natte) kleding hangt nog in de kamer, met voluit de ventilator erop. Door het vochtige weer, droogt de was nauwelijks. En niets is vervelender dan natte kleding in de rugzak.

Vanochtend hadden we na een heerlijk muesli-fruit-yoghurtbowl, een potje Scrabble gespeeld. Omdat het nog wat spetterde. Er lagen grote plassen, vannacht zal toch het een en ander gevallen zijn?!
Ook de rest van de dag blijft het (deels) nevelig, maar we laten ons niet weerhouden. En we blijven ook in héél goede stemming (ondanks dat Peter me dik ingemaakt had met Scrabble).

We stappen op de fietsen. Omdat ze ons de eerste dag zo goed bevielen, hebben we ze voor vier dagen aangehouden. Never change a winning team!
Het is een relatief korte rit, van zo’n 6 kilometer.
En dan komen we door de eerste poort van het Vogelpark (Thung Nham Bird Garden).

Al vrij snel zien we aan de rechterkant van de weg een bord waarop een cave staat aangegeven. De ‘Dong Vái Giòi grot. Ontstaan door inwerking van tectonische krachten in de loop van de miljoenen jaren. Een heilige grot. Naar plaatselijk geloof vertegenwoordigen de drie ‘kamers’ (eigenlijk etages) de drie nivo’s van het bestaan: de hemel, de aarde en de hel.
Om er te komen moeten we weer 444 treden op lopen.
We komen dan ook flink bezweet aan. Maar in de grot is het lekker koel.
Het is echt een joekel van een grot en adembenemend mooi.

Erna (na het afdalen van de trappen) moeten we nog even wat omhoog fietsen, waarna we door de officiële ingang naar binnen kunnen. Er is een erg mooie wandeling uitgezet in het waterrijke gebied. De thuisbasis van zo’n 40 soorten vogels. Zoals de ooievaar (wat bruiner dan wij gewend zijn), witte kleine reigertjes (die ik ook uit India ken), wilde eenden en de vorkstaart (ik weet niet of we die gezien hebben!?).

We maken een boottocht door de tuinen, varend langs het vogeleiland. Op de achtergrond weer de kalkstenen rotsen.
We wandelen om de tuin heen, beklimmen (spekgladde) bamboe bruggetjes. Genieten van boomgaarden met mango’s, appels en guave. En ook van de bloemenzee op een klein eilandje. Overal staan romantische stellages, waar de Vietnamese bevolking kan poseren om (honderden, ik ben er niets bij) foto’s te maken.

We gaan nogmaals een bootje in, voor een grottentocht. Het is er stikkedonker, maar we krijgen hoofdlampen aangereikt en zijn hierdoor in staat de honderden vleermuizen die tegen het plafond aangeplakt hangen, te zien. Tevens bevindt zich er een boeddha-altaartje. Het roeivrouwtje richt enthousiast haar hoofdlamp erop, ‘sir, madam’, roepend.

Erna weer te voet verder, al vlug wéér een grot. We kruipen (om niet tegen de hangende stalactieten geraakt te worden), door deze Zeemeermingrot (de Tien Ca), waar een ondergrondse rivier doorheen stroomt.

We sluiten af bij een klein, maar kleurrijk tempeltje. Waar de duizend jaar oude boom staat.
Weer een zeer indrukwekkende, rijke dag. Met veel indrukken.

Morgen om 10.30 worden we bij ons hotel opgehaald, om in Hanoi weer gedropt te worden in het Hostel waar we de reis begonnen: North2Hostel. Ik heb hen net voor de zekerheid even een appje gestuurd. We zijn weer meer dan welkom.
Hoe anders was het reizen twintig jaar geleden, toen liep je te zeulen (met een dikke Lonely Planet) op zoek naar een slaapplek. Wat beter is, ik weet het niet!?

Ik vermoed dat mijn volgende blog/verhaal, pas zaterdag gaat komen. Morgen en vrijdagochtend quality time (een goed scrabble woord!) met Peter.
En ik kom vrijdagavond pas rond 21.30 in mijn hostel in Luang Prabang (Laos) aan.

Geschreven door Yvonnereiskriebels.reisblog