Beste volgers,

Afgelopen maanden dan toch een/de knoop doorgehakt. De meesten zullen het waarschijnlijk al weten. Ik heb besloten om wat minder te gaan werken. Nu werkte ik al niet zó veel. Maar kennelijk vráágt het werk, met mijn ADHD-hoofd gewoon toch té veel van me. Het lukte me gewoon na al die jaren intensief werken, niet meer de accu tussendoor genoeg op te laden.
Dus per 1 maart werk ik in plaats van 28, nog maar 24 uur.
Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Dit geeft me zoveel meer balans. Het voelt helemaal goed. Zelfs afgelopen 24 maart, toen mijn loon werd bijgeschreven. Ik heb het er voor over, hierop in te leveren.

Het voordeel is ook direct, dat ik genoeg uitgerust aan dit nieuwe avontuur kan gaan beginnen. Op het moment dat ik dit op zaterdagavond lig te typen, is Peter nog met zijn laatste ‘sluit-dienst’ bij Lumière bezig. Die zal niet voor 02.00 uur thuis zijn. En dan ook nog de zomertijd, die in gaat.
Ach, hij kan (en zál waarschijnlijk) in de trein nog wat slapen.
We zullen rond 8.45 en 08.55 uur (lekker twee en halve week gezellig saampjes; daarna zal Peter terugvliegen en ga ik nog door naar Laos), door Camiel met de auto bij ons beider huizen opgepikt worden. Ik zag het niet zitten om in een regenbui mét bepakking naar het station te gaan lopen. En Camiel doet het graag.

Vanmiddag nog met de kids en de meisjes (en opi), mijn verjaardag alvast gevierd. Super gezellig.
Ik kreeg van Janneke een Airtag (die zit nu in de grote backpack, zodat ik altijd kan checken waar die terecht komt); van Camiel en Esther kreeg ik een supermooi zilveren kettinkje met ‘maansteentjes eraan, van de geboortemaand van Mia en Mirre, zodat die met me ‘mee reizen’.
Vandaag naar Castricum, nog even naar de pas geopereerde en bovendien jarige moeder van Peter. Vanuit Castricum is het makkelijk Schiphol snel te bereiken.

De vlucht is maandag 11.15 uur. Eerst ruim 12 uur naar Singapore. Daarna nog een dikke 3 uur naar Vietnam.
Tja, hopelijk kómen de rugzakken dinsdag netjes in Hanoi aan. Ik zal de eerste zijn, die dat weet.
We zullen vanaf de luchthaven in zo’n drie kwartier naar het Old Quarter kunnen bussen. En daar naar hetzelfde hotelletje gaan (North Hostel), alwaar ik in 2018 ook was. Ik heb al wat mailtjes gewisseld met de eigenaar. Zó leuk om op een vertrouwde plek het avontuur te beginnen. We kunnen niet wachten!!

Ik een mini-sabbatical. Wát een heerlijkheid. Vijf volle weken op pad.
De enige die het niet toe zal juichen zal kater Wouter zijn. Maar, ik heb een super kattenoppas (mijn dank is groot, Luud!); aangevuld met de kids/kleinkids die ook af en toe binnen zullen lopen.

Geschreven door Yvonnereiskriebels.reisblog