Al de keren, dat ik bij (guesthouse) Om Tara verbleef, ging ik eigenlijk standaard in de ochtend ff naar de nabij gelegen (buurt)Stoepa. Waarbij ik ook altijd even mijn hoofd om het hoekje van het klooster stak.
Het hotelletje van nu, ligt hier net wat verder vanaf, maar vandaag werd ik hier toch naar toe getrokken.

Het was rond 9 uur, het licht was heel mooi, ik loop wat rondjes om de stoepa heen. En maak met in mijn achterhoofd dat het de laatste volle dag is, nog wat extra foto’s.

De monniken waren hun ochtendgebed voor aan het bereiden.
Onder hen wat jongere monnikjes, waarvan eentje volgens mij nog geen 5 jaar oud.
Hij liep met een serieus gezichtje, zijn witte gebedsdoek dragend het klooster binnen. Alweer hij een flink standje kreeg van een van de ouderen, dat zijn kleding niet goed zat. Ik kreeg de neiging ‘m even te troosten, knuffelen.

Ik ga op zoek naar een betrouwbare bank (Ram appte me deze door), om geld te pinnen. Mocht de ATM het pasje inslikken (hetgeen anderhalf jaar geleden bij Peter gebeurde), dan kan ik in ieder geval dit binnen in de bank melden. En het pasje terug vragen.
Ik kom uit bij de hoofdstraat vlakbij Durbar Square.
Waar ik bang voor was, gebeurde niet. Maar geld gaf ie ook niet. Het apparaat gaf aan dat ie ‘out of proces’ was.

Dan maar (na nog even over het plein te hebben gelopen; min of meer afscheid nemend), terug naar Thamel. Om ‘gewoon’ in het toeristengedeelte te kijken of iemand een van de talrijke ATM’s uit kwam, mét geld.
Ik had tot nu toe contant geld omgewisseld, maar vandaag wil ik alvast het hotel betalen, dat red ik (hoewel het voor 14 nachten nog geen 100 euro is) net niet van mijn laatste euro’s.

Opgelucht dat dit goed gelukt is, ga ik budgetteren, om te kijken hoeveel geld ik voor diverse laatste uitgaven nodig heb: eten/drinken, taxi naar het vliegveld en het restant om nog wat souveniers/cadeautjes te kopen.
Ik neem mezelf ook even de tijd, rust om op de rooftop wat in het zonnetje te zitten.
Wetende hoe guur en nat het in Nederland is.
Wat héb ik enorm geboft met het weer. Voor ik vertrok gaf de weersverwachting vrij wisselvallig weer aan. Maar ik heb geen spat regen gehad, veel zon en ideale temperaturen.

Ik haal alvast de foto’s van de muur, pak mijn kleding in, op wat kledingstukken die nog op de waslijn hangen. Zelfs mijn sportschoenen heb ik vandaag even gewassen. Die staan nog in de zon te drogen.

Als lunch eet ik een enorme bak yoghurt met fruit en muesli. Vanavond heb ik nog eens de Thaise curry genomen.
Ik beloof in de straat van het hotel een vrouw, die me in eerste instantie iedere dag vroeg om tasjes te kopen, morgen mijn laatste geld bij haar te besteden. Dit had ik al aangekondigd. Ze telde met me af. Gaf me iedere dag als ik langskwam de stand van zaken (het aantal dagen door) en een high-five. Grappig hoe het werkt, als je ergens wat langer bent.

Zeker in het hotelletje, waar ik ‘kind in huis’ ben.
De nachtwaker zei vanochtend dat ik maar in Nepal moest blijven. Gezellig in Red Planet. Toen ik aan gaf twee kinderen en een prachtige kleindochter te hebben, zei ie dat ik die maar naar Nepal moest laten komen. Incluis Peter.

Ach, er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Ik heb me erop ingesteld. Het is goed.
Ik heb ook wel weer zin naar Maastricht te gaan. Iedereen weer te zien.
Hier mijn ritme weer op te pakken.

Morgen om 21.15 uur zal ik vliegen (ik heb nog geen mail gegad om in te checken!?).
Ik mag mijn kamer nog tot 14 uur aanhouden. Erna kan ik mijn spullen ergens stallen. Om de laatste uren voor ik naar het vliegveld moet, nog de handen vrij te hebben.
Ik ben benieuwd, hoe ik vannacht slaap. Ik voel me wat onrustig (altijd wel voor een vlucht).
Het hoort er bij.....

Update: ik bén ingecheckt en heb mijn instapkaarten inmiddels per mail ontvangen.
Dat slaapt misschien iéts rustiger.
Namaste, veel groetjes, Yvonne

Geschreven door Yvonnereiskriebels.reisblog