Vanochtend wat langer blijven liggen, ook wetende dat we morgen de huurauto al vroeg zullen moeten gaan ophalen. Dus dan ook vroeg eruit zullen moeten.
Wel een erg goede nacht gehad, de frisse zeelucht werkt blijkbaar anti-snurk!?!
De blaren zijn gekrompen tot minimaal.

Vanochtend broodjes met Nutella chocopasta gegeten. Hoelang zou dát geleden zijn!?
En dan op pad. Direct in een bus gesprongen, tot oud-Funchal, alwaar we in een lange rij aansluiten voor de kabelbaan naar Monte. Een ‘berg’dorpje op zo’n 600 meter hoogte. De wolken liggen als een sluier rond de ‘top’.
Het is een soort villawijk, waar de notabelen uit Funchal in vroeger jaren naar toe verhuisd waren, omdat het hier net wat koeler was, vanwege de hoogte.
Er is regen voorspeld, hier hebben we de activiteit op uitgekozen. Maar ook nu weer blijft het de hele dag droog. Hoewel, Funchal in de diepte toch veel zonniger is. Maar om een aantal uren in een Botanische tuin te struinen, is het meer dan ideaal weer.

De tuin is in de jaren 80 van de vorige eeuw (haha, wat klinkt dat ver weg) aangelegd en wordt perfect onderhouden. De tuin beslaat een oppervlakte van maar liefst 70.000 vierkante meter. De massa’s mensen die in de kabelbaan kropen, spreiden zich hier direct.
In tegeltableau’s wordt de Portugese geschiedenis verteld. Verder zijn er talrijke Azulejos te zien. Oude Portugese tegels, de oudste ervan stammen uit de zestiende eeuw. Ze zijn afkomstig uit oude paleizen en kerken.

Opvallend is dat er overal Japanse elementen te zien zijn. Ik stuur direct (broer) Paul een appje (zijn Geisha-foto-tentoonstelling in Centre Ceramique Maastricht is overigens verlengd tot eind juni!).
En sla zelf ook aan het fotograferen. Uiteraard bloemen en vele boomsoorten. Maar ook de mooie entourage. Hagedissen, mineralen (veelal uit Brazilië, Portugal en Zuid-Afrika), die te zien zijn in kunstmatige grotten. Koikarpers (de waardevolste variant is een witte koi met een oranje vlek op de rug, die de Japanse vlag weerspiegelt) en pauwen.
Kleurige aardenwerken figuren, waar het Chinese terracottaleger voor model stond.
En af en toe uiteraard ook een foto met Peter erop.

Vanaf de ‘berg’ gaan korfsleeën (gebaseerd op het vroegere normale vervoermiddel, waarmee de Engelse wijnhandelaren van hun zomervilla’s over de steile straten naar Funchal zoefden), met toeristen naar beneden. De slee wordt bestuurd door twee mannen met witte hemden, met op hun hoofd een strooien hoed. Ze halen een enorme snelheid op een weg waar ook gewoon verkeer rijdt. Bizar, maar wel amusant om vanaf een afstandje naar te kijken.

Wij vonden één tochtje met de kabelbaan voldoende om de toerist uit te hangen (wel leúk hoor!).
We bezoeken nog even het kerkje van Monte, waar het graf is van Karel I. De laatste keizer van Oostenrijk die in ballingschap in Madeira stierf.
En gaan dan ‘gewoon’ met de bus terug naar het centrum van Funchal, waar we nog wat drinken om vervolgens naar ‘huis’ te lopen, waar we in ‘ons’ buurtje een stevige pizza eten.
Een perfecte manier om een eveneens perfecte dag gezellig af te sluiten.

Ik kom niet aan lezen toe, omdat ik toch telkens een poos bezig ben met foto’s uitzoeken en het blog schrijven/samenstellen.
Maar je hoef maar wát te doen te hebben, toch. Ideaal om mijn hoofd leeg te maken.
Morgen meer….

Geschreven door Yvonnereiskriebels.reisblog