Als ik dit type, zitten we aan een late lunch in ‘Salon de The Jnan’. We zijn net vanuit ons pension (een sjofel onderkomen, maar wel met zicht op zee) naar het station gelopen. Om alvast een treinticket te kopen voor de nachttrein naar Marrakech morgenavond. In Tanger komen we aan het einde van de vakantie weer terug. Dus dat maakt het makkelijk hier zo relatief snel al te vertrekken.
Maar eerst nog even de start van onze reis.
Gisteren namiddag zijn we dus naar Rotterdam gegaan, om bij Janneke te overnachten. Hier hebben we uitgebreid kennis gemaakt met Keesje en Mo. Haar kittens. Twee ondernemende en heel erg op elkaar gerichte broertjes.
Die ons uiteindelijk gelukkig wel nog een paar uurtjes rust gunde. Tot de wekker om 03.55 af ging, om na een snelle douche bij ‘Eric on the move’ in de taxi te stappen. Op naar het vliegveld. Waar het inchecken snel en voorspoedig verliep.
Het vliegtuig had wél vertraging, maar dat werd gecompenseerd door het uur tijdsverschil in ons voordeel.
De douane nam weer alle tijd, maar een chagrijnige taxichauffeur (was ie boos omdat ik geen genoegen nam met de standaardprijs?) gaf plankgas naar de medina.
Een van te voren op internet gevonden hotelletje, bleek veel meer te vragen dan dat wij hadden zien staan. Terwijl ik júist gedacht had, door buiten de grote hotelsites om ter plekke te ‘boeken’, een betere prijs eruit te kunnen slaan. Dan maar even in de buurt wat rondlopen. Op zoek naar wat anders. Dat is uiteindelijk een eigenlijk té eenvoudig pension geworden. Er is niet eens een werkende douche. Maar ach, het kost 7,50 euro per nacht. En na de korte nacht die we achter ons hebben, zullen we waarschijnlijk als een blok in slaap vallen.
Er is ook geen wifi, maar dat vinden we dus in het restaurant waar we nu zitten.
De cirkel is rond.
We zijn in Tanger. We hebben nog niets gezien van de oude Medina. Het nieuwe deel van Tanger geeft ons nog niet echt een ‘Marokko-gevoel’. Maar de spits is eraf en we lopen zo terug naar de oude stadswijk rond de haven. Daar zullen we snel in de goede exotische mood komen.
Geschreven door Yvonnereiskriebels.reisblog