Bizar mooi
India, Balchand Para
Bundi was min of meer speciaal mijn doel, vanwege de murals in het Bundi Palace. Maar, dat het zó bizar mooi zou zijn, had ik niet durven dromen!! Ik voel me dankbaar en onder de indruk van zoveel schoonheid. In blauw, groen, turkooise met terracotta en geel.
Nu weet ik wel, dat dit een subjectieve beleving is, maar ik kan het niet laten om het (ook via een filmpje) te delen.
Ik was rond 09 uur klaar met mijn ontbijt en ga, via een kleurrijk tempeltje (wát een vrolijkheid) richting het fort.
Ik sta heus 5 minuten te wachten aan het ticket-loket. Maar er zit niemand, ze zijn bezig met een groep.
Ik besluit op een gegeven moment dan maar sneaky mee naar binnen te glippen met de groep.
De groep gaat over het terrein verspreid tekenen, schilderen. Ik loop dus alleen richting het deel van het palace, waar de bekende muurschilderingen te vinden zijn. Chitrashala. Tot mijn verbazing blijf ik hier een vol uur alleen!?
Niet dat ik het èrg vind. Ik geniet zo intens. Het alleen mogen zijn, vergroot dat alleen maar. Alleen de zaalwacht scharrelt soms wat rond.
Ik ga er verder geen woorden aan besteden. Ik zal een mooie selectie foto’s aan het verslag toevoegen.
Morgen ga ik nog eens. Dan wél betaald. Want een andere zaal kwam ik niet in. Die zaalwacht was zo snugger om naar mijn ticket te vragen.
Ook het fort heb ik tot morgen bewaard. Ik wilde de schoonheid van de schilderingen even laten bezinken.
Ik besluit een Banana Lassi te drinken, bij een zaakje waarvan de vrouw me al een paar keer had gevraagd te komen.
Ik zie nog twee (!) bruiloften voorbij komen, als ik er neergestreken ben.
En ga dan naar het guesthouse om ff een tukkie te doen.
Fris ga ik ‘s middags weer op pad. Ik maak heel wat kilometers. Langs me af stuiven de brommers (toch weer het eindeloze getoeter, ook hier), tuctucs, auto’s, busjes en een enkele bus voorbij. Hier in Bundi nauwelijks bedelaars. Ook de tuctuc’s zeuren niet of je mee wil. Je kunt hier lekker je gang gaan.
Via de Raniji Ki Baori uit de 12e eeuw (ik typ het ook maar over hoor), een Stepwell (46 meter diep, een soort omgekeerde piramide; steilen wanden leiden naar lager gelegen water; de inwoners konden hier in grote getalen naar beneden om water te halen, die me echt verrast, ga ik naar de 84 Pillared Cenotaph. Een grafmonument.
Erna ga ik nog (alles te voet) naar het Jait Sagar Lake (ik had een driedubbel ticket gekocht voor deze drie bezienswaardigheden), vandaar. Hier bevindt zich het Sukhmahal, het zomerpaleis van Rao Raja Vishnu Singh. Er is een kleine ruimte bij, waar wat foto’s hangen van Kipling.
Erna de drie kilometer terug lopen. Waar ik voor het eerst een groepje honden tegen kom, die fel aanslaan (ze hebben puppies, wordt me gezegd). Ik gebruik dus ook voor het eerst mijn Dazer (ik ben zo slim die altijd mee te dragen). Die geeft een geluid, met een bepaalde hoogte, dat honden wegjaagt.
Ik word ook geholpen door het groepje vrouwen dat er staat. Wel echt prettig. De mensen zijn hier sowieso érg aardig en nieuwsgierig. Er komen nauwelijks toeristen in Bundi. Na de Covid moet het hier nog echt opstarten.
Op weg naar het meer belandde ik al (ik kijk/ga ‘gewoon’ overal naar binnen (uiteraard tast ik af, of dit gewenst is)) in (weer) een (nu grote) groep chantende vrouwen.
Nou/ja, ík ben inmiddels goed warm gedraaid. Mijn eerste week zit erop. Ik heb al zóveel gezien en meegemaakt. En (gelukkig) nog twee weken te gaan,
Ik heb me net al zélf een soepje gemaakt (van Knorr). Over 20 minuten word ik verwacht op de rooftop. Voor wederom een echte Indiase maaltijd. Het guesthouse is al doordrongen van een heerlijke geur! Ingrediënten die de vrouw des huizes boven op de rooftop (waar op de vierde verdieping ook een keuken is) mist, takelt ze in een emmer aan een touw omhoog. Nadat ze haar schoonmoeder ‘schreeuwend’ verzocht heeft deze in de emmer te stoppen.
Erna zal ik de foto’s uploaden. Ik geniet hier zelf het meest van, zolang de techniek méé werkt. Hier wel veel apen, maar nog geen geknaag aan kabels.
Kan dat wat foto’s dubbel geüpload zijn, foutje. Geen fut meer om dit nu te corrigeren. Komt nog. Excuses! Ook voor de hoeveelheid. Typfouten moet ik er ook nog uithalen….
Nu weet ik wel, dat dit een subjectieve beleving is, maar ik kan het niet laten om het (ook via een filmpje) te delen.
Ik was rond 09 uur klaar met mijn ontbijt en ga, via een kleurrijk tempeltje (wát een vrolijkheid) richting het fort.
Ik sta heus 5 minuten te wachten aan het ticket-loket. Maar er zit niemand, ze zijn bezig met een groep.
Ik besluit op een gegeven moment dan maar sneaky mee naar binnen te glippen met de groep.
De groep gaat over het terrein verspreid tekenen, schilderen. Ik loop dus alleen richting het deel van het palace, waar de bekende muurschilderingen te vinden zijn. Chitrashala. Tot mijn verbazing blijf ik hier een vol uur alleen!?
Niet dat ik het èrg vind. Ik geniet zo intens. Het alleen mogen zijn, vergroot dat alleen maar. Alleen de zaalwacht scharrelt soms wat rond.
Ik ga er verder geen woorden aan besteden. Ik zal een mooie selectie foto’s aan het verslag toevoegen.
Morgen ga ik nog eens. Dan wél betaald. Want een andere zaal kwam ik niet in. Die zaalwacht was zo snugger om naar mijn ticket te vragen.
Ook het fort heb ik tot morgen bewaard. Ik wilde de schoonheid van de schilderingen even laten bezinken.
Ik besluit een Banana Lassi te drinken, bij een zaakje waarvan de vrouw me al een paar keer had gevraagd te komen.
Ik zie nog twee (!) bruiloften voorbij komen, als ik er neergestreken ben.
En ga dan naar het guesthouse om ff een tukkie te doen.
Fris ga ik ‘s middags weer op pad. Ik maak heel wat kilometers. Langs me af stuiven de brommers (toch weer het eindeloze getoeter, ook hier), tuctucs, auto’s, busjes en een enkele bus voorbij. Hier in Bundi nauwelijks bedelaars. Ook de tuctuc’s zeuren niet of je mee wil. Je kunt hier lekker je gang gaan.
Via de Raniji Ki Baori uit de 12e eeuw (ik typ het ook maar over hoor), een Stepwell (46 meter diep, een soort omgekeerde piramide; steilen wanden leiden naar lager gelegen water; de inwoners konden hier in grote getalen naar beneden om water te halen, die me echt verrast, ga ik naar de 84 Pillared Cenotaph. Een grafmonument.
Erna ga ik nog (alles te voet) naar het Jait Sagar Lake (ik had een driedubbel ticket gekocht voor deze drie bezienswaardigheden), vandaar. Hier bevindt zich het Sukhmahal, het zomerpaleis van Rao Raja Vishnu Singh. Er is een kleine ruimte bij, waar wat foto’s hangen van Kipling.
Erna de drie kilometer terug lopen. Waar ik voor het eerst een groepje honden tegen kom, die fel aanslaan (ze hebben puppies, wordt me gezegd). Ik gebruik dus ook voor het eerst mijn Dazer (ik ben zo slim die altijd mee te dragen). Die geeft een geluid, met een bepaalde hoogte, dat honden wegjaagt.
Ik word ook geholpen door het groepje vrouwen dat er staat. Wel echt prettig. De mensen zijn hier sowieso érg aardig en nieuwsgierig. Er komen nauwelijks toeristen in Bundi. Na de Covid moet het hier nog echt opstarten.
Op weg naar het meer belandde ik al (ik kijk/ga ‘gewoon’ overal naar binnen (uiteraard tast ik af, of dit gewenst is)) in (weer) een (nu grote) groep chantende vrouwen.
Nou/ja, ík ben inmiddels goed warm gedraaid. Mijn eerste week zit erop. Ik heb al zóveel gezien en meegemaakt. En (gelukkig) nog twee weken te gaan,
Ik heb me net al zélf een soepje gemaakt (van Knorr). Over 20 minuten word ik verwacht op de rooftop. Voor wederom een echte Indiase maaltijd. Het guesthouse is al doordrongen van een heerlijke geur! Ingrediënten die de vrouw des huizes boven op de rooftop (waar op de vierde verdieping ook een keuken is) mist, takelt ze in een emmer aan een touw omhoog. Nadat ze haar schoonmoeder ‘schreeuwend’ verzocht heeft deze in de emmer te stoppen.
Erna zal ik de foto’s uploaden. Ik geniet hier zelf het meest van, zolang de techniek méé werkt. Hier wel veel apen, maar nog geen geknaag aan kabels.
Kan dat wat foto’s dubbel geüpload zijn, foutje. Geen fut meer om dit nu te corrigeren. Komt nog. Excuses! Ook voor de hoeveelheid. Typfouten moet ik er ook nog uithalen….
Geschreven door Yvonnereiskriebels.reisblog
Al 2 reacties bij dit reisverslag
Een waar feest, jouw verhalen. En foto’s.
Peter 2022-11-07 17:13:50
Wat een avonturen en foto’s. Maar goed dat je niet meer met rolletjes werkt. 😁😉😍
Bianca 2022-11-07 20:38:31
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
