Gisteren besloten om een dag langer in Zion N.P. te blijven zodat we de riverwalk van zo'n 5 uur konden lopen. De condities waren uitstekend; prachtig, zomers weer met 24-32 graden, een relatief laag waterpeil en zwakke stroming. Daar deden we zelf nog een schepje bovenop met onze complete riverwalk uitrusting: speciale waterschoenen, sokken, een houten peilstok en een isolerend droogpak. Kees kreeg een heel pak aangemeten, de rest alleen een broek.

Met voldoende water, zonnebrand en sandwiches vertrokken we vol goede moed met de shuttlebus richting de Canyon. We waren opvallend 'professioneel' uitgerust, de meeste mensen bleken gewoon op hun sandalen en normale kleding de tocht te willen gaan maken.

De eerste meters liepen we door enkelhoog water, waardoor we ons wel af begonnen te vragen of heel die uitrusting wel nodig was, maar na de eerste bocht stond het water al tot ons middel. Arme stakkers die de rest van de tocht met een natte broek mochten afleggen, wij bleven comfortabel droog!

Het was werkelijk een prachtige tocht, in mijn optiek toch we het hoogtepunt van deze reis tot op heden! Erg gevarieerd ook, dan liep je over kleine keien, dan moest je een stuk door de rivier waden (waarbij het water gemiddeld toch wel tot onder je knieën bleef) en dan klauterde je weer over grote rotsblokken. Het was ook erg groen met vele boompjes, varens, bloemen, vlinders en vogels. We zagen ook wat sporen van een hert, kennelijk komen die ook op al dat frisse groen af, maar hoe ze in en uit de Canyon komen is ons een raadsel, die wanden lijken toch echt te steil om, anders dan abseilend, af te dalen!

We lunchten bij de splitsing van de Canyon. Een kleine muis liet ons behoorlijk schrikken, kennelijk had hij onze lekkere sandwiches al geroken! Na de lunch trokken we nog een half uur verder de Canyon in. Kees en Annet waren niet te houden en namen ons op sleeptouw mee: nog één bocht....en nog één bocht... en nog één bocht....! De terugweg ging met de stroom mee en leek daardoor wat sneller en gemakkelijker te gaan. Kees was erg blij met zijn volledig pak, hoe dieper het water, hoe 'gespierder' hij leek met al die lucht in zijn pak! Hoewel het felle rood van zijn pak ook een goed doelwit bleek te zijn voor een vogel om zijn 'kadootje' te droppen ...!

Moe maar voldaan kwamen we weer bij ons kampeerterreintje aan, waar we 's avonds bij het kampvuur met lopende neuzen (de pittige saus is hier echt pittig!) lekkere nacho's met gehakt, maïs, paprika, kaas en salade hebben gegeten. Het was een mooie dag!

Geschreven door VanRutten