Nieuw-Zeeland, Wanaka Airport

Van grote hoogte naar een dieptepunt.


Zaterdagochtend, vroeg wakker, de zon kwam langzaam op boven Lake Wanaka. Familie Durf-al kwam twijfelachtig de tent uit. Het waait nogal hard dus misschien kan het wel niet doorgaan. Hoopvolle blikken naar de hemel, storm op komst misschien? Misschien is de piloot verkouden...

Hoe Kees ons zover had gekregen om deze ochtend samen met hem uit een vliegtuig te springen is me nog steeds een raadsel. Jose, Anne, Kees en ik zelf zouden rond half 10 vanochtend vanaf 12.000 voet (kilometertje of 4!) naar beneden springen. Om 9 uur nog even gebeld met het vliegveld. Natuurlijk kon het doorgaan. Nou daar gaan we dan maar...

Om half 10 kwamen we aan. Annet besloot aan de balie dat ze Kees toch niet alleen kon laten gaan, wie weet wat hij nu weer zou vergeten (parachute ofzo). Marja had bij volle verstand gezegd dat ze ook zou gaan als Annet zou springen. Dus zij melde zich ook bij de balie. Martijn had geen zin om beneden te blijven en alle pret te moeten missen, dus jah, die ging toen ook maar mee. Of ze nog 3 plekken vrij hadden (hoefde niet perse bij een raampje). Er werd een beetje gepast en gemeten, maar iedereen kon mee al dan niet met een persoonlijke cameraman om de sprong op video en foto vast te leggen.

Omdat de hele familie nu opeens ging konden we niet meer allemaal tegelijk in het vliegtuigje. We werden in 3 groepen verdeeld. Jose, Kees en Annet in vlucht 1. Marja, Martijn en een derde persoon gingen met vlucht 2. Anne en ik mochten als laatste van de familie.

Wegen, pakken aan, tuig aan, kennismaken met je 'buddy' en persoonlijke cameraman en opeens zit je in een vliegtuigje!!

Anne en ik hadden het geluk om iedereen daadwerkelijk te zien springen, naar beneden te zien zeilen en netjes te zien landen (nooit geweten dat je vanaf de grond schreeuwen op 12.000 voet kon horen). En vervolgens iedereen met een hele grote grijns terug de hangaar binnen te zien lopen.

Toen mochten Anne en ik. Anne's tuig was al ge-dubbel-checked en ze had handschoenen een mutsje en een bril gekregen toen ze naar het vliegtuig werd gedirigeerd. Mijn buddy wenkte mij dat ik ook moest komen. Ehhh... ik had alleen nog geen handschoenen en bril. Bovendien was mijn tuig ook nog niet gechecked!! Gelukkig werd dat allemaal nog even geregeld voordat ik daadwerkelijk in het vliegtuig plaatsnam. En gelukkig mocht ik bij het raam zitten (zie foto)...

Meteen ging het vliegtuig omhoog. De laatste riemen werden aangetrokken en de brillen vastgezet. Op 12.000 voet ging de deur open. Anne's cameraman ging naar buiten en ging vast 'even' op de staart zitten. Even hoopte ik (held als ik ben) dat Anne eerst moest, maar nee het was toch echt mijn beurt.

Benen bungelden over de rand, 4 kilometer beneden me het landingsbaantje. Even lachen naar de camera op de vleugel. Hoofd achterover en toen de diepte in.
Een vrije val van 45 seconden waarbij je met de wind in je oren naar beneden viel. Het is moeilijk te omschrijven wat je voelt op zo'n moment. Afwisselend naar beneden kijkend en (moeilijk) lachend naar de camera. Komt de aarde toch best snel dichterbij.
Na 45 seconden opend je buddy de parachute en zeil je rustig naar beneden. Zo kun je ook wat meer van de prachtige omgeving genieten. Anne en Martijn hebben van hun buddy zelf ook een stuk mogen sturen!

Na de afdaling vanaf 4 kilometer hoogte die zo'n 5 minuten duurt dan weer gras onder de voeten. Toch wel een grote kick! En super dat we uiteindelijk ook alle 7 gegaan zijn natuurlijk!

We hebben allemaal een dvd met de gefilmde sprong en er zijn tijdens de sprongen ook nog een boel foto's genomen. Hieronder een kleine selectie (hopelijk van elke parachutist) van foto's.

Wat later dan gepland (er gingen natuurlijk opeens 3 mensen meer springen) gingen we met Harry weer op pad naar Te Anau.
 

Te Anau.

Nadat we de tenten in Te Anau hadden opgezet, hadden we nog 1 ding op het programma staan. De Glowworm grotten van Te Anau. De Glowworms leven in de donkere grot waar ze met plakkerige draden en een lichtgevend lijfje insecten proberen te vangen. De wormen aan het plafond doen net alsof ze sterren zijn aan een donkere hemel en de insecten denken dat ze naar boven kunnen vliegen, waarbij ze in de plakkerige draden verstrikt raken.

Onze tocht leide 250 meter de grot in, waar we de Glowworms konden zien. Achter in de grot gingen we ook een stukje met een bootje in het pikke donker, waarbij ik me echt onder de sterrenhemel waande. Toch wel een appart en mooi stukje natuur.

Daarna weer met de boot terug naar de camping om van de welverdiende nachtrust te genieten!

Morgen een rustig dagje quad-rijden. Hoe spannend kan dat nu nog zijn...

~Guus





Geschreven door

Al 15 reacties bij dit reisverslag

Nog weinig reacties bij deze pin. Wij zijn er allemaal heel erg stil van geworden. Wat geweldig dat jullie allemaal zijn gegaan. Annet, nooit gedacht dat jij dit zou durven. Het moet toch wel eng zijn om te springen, maar het uitzicht is natuurlijk prachtig. Veel plezier nog en tot de volgende pin. groetjes

Toos 2007-12-02 12:08:04

Wat een onwijs leuke en avontuurlijke vakantie, geweldig wat jullie allemaal doen, ook erg leuk om het zo te volgen, zo kunnen we ook een beetje meeleven, veel plezier nog met z'n allen, groetjes Klaas en Tineke

Tinek 2007-12-02 12:40:28

Ik ben het met Toos eens dat je wel een beetje stil wordt van zoveel ondernemingslust. Daar kun je toch eigenlijk niet veel tegenoverstellen. Ik vind zelf dat ik een leuke middag heb gehad omdat ik drie uur gewandeld heb: de paden op, de lanen in. Het is toch wel iets anders als parachutespringen, ofschoon ik daar denk ik niet zoveel plezier mee gehad zou hebben!!!!

menm 2007-12-02 13:56:08

Wat een superfoto van Guus, flink gehugged door zijn buddy boven een atlas-achtige vista van N-Zeeland!!!! :-D Ik ben diep jaloers, maar ga vooral zo door!

Nelleke 2007-12-02 13:59:15

Nou, nou.... Met recht de familie durfal!!! Knap, Annet dat je hier ook aan mee deed. Je dacht vast... samen uit, samen thuis ofwel samen hoog, samen laag!! Moet geweldig zijn geweest. Wij hier als saaie thuisblijvers zijn stik jaloers, maar ik gun het jullie van harte.

gerda 2007-12-02 14:32:08

Wow, dat jullie dat gedurfd hebben!! Het ziet er super cool uit! Ik doe het jullie niet na hoor, tenminste, voorlopig niet!

Mariska 2007-12-02 14:40:45

Ik vind het niet gek dat er in het begin zo weinig reacties kwamen. Ik zat aan mijn stoel genageld en had rubberen knieen toen ik het zag. Dit was echt een wereldprestatie. Maar om nou te zeggen dat ik jaloers ben. Goeie god nee. Heerlijk hier met twee benen op de grond. Zo'n held zal ik nooit worden. Maar genieten jullie heerlijk verder. Terwijk ik dacht dat we ongeveer alles gehad hadden met helicopter en dat jullie nu zachtjes aan het afbouwen waren, kwam dit. Ik ben nu nergens meer verbaasd over. Verras me maar weer.

Diny 2007-12-02 16:17:40

Ik heb jullie reisverslagen gelezen, echt helemaal geweldig. Geniet er maar van want hier is het slecht weer. Groeten en heel veel plezier nog.

Marc Plooy 2007-12-03 15:21:39

Martijn ik wist niet dat mijn petekind zo,n durfal was wat een sprong zeg had je geen bibberende knieen,ik krijg al de bibbers alleen al van het zien van de foto,s,laat staan om het te doen.Dat jullie het allemaal gedaan hebben geef achteraf zeker een goed gevoel.Martijn en Marja we hebben jullie wel gemist op de trouwerij van Annelies en Don het was een geweldig feest.Maar ach daar wat jullie doen en meemaken overtreft alles. Doe de komende tijd weer voorzichtig en ik zie alweer uit naar het volgende verslag.Groetjes: Ineke en Aad

ineke 2007-12-03 23:12:03

Dat stelt toch niet zoveel voor, zo'n sprongetje. Jullie hadden toch niet het idee dat je niet omlaag zou komen? Alleen Guus, daar had ik zorgen over. Hij is de slankste van het stel (of is dat toch Martijn?), die hebben niet zo'n omvang dat je een beetje "im pflug" kan gaan. De anderen kunnen "hem gewoon laten lopen". Dat houdt nog wel een beetje tegen. Toch gefeliciteerd met jullie echte luchtdoop!!!

Bram 2007-12-04 09:34:15

Wat geweldig als je het zo ziet krijg je ook zin.Leuke opnames.Veel plezier nog maar dat lukt wel met jullie.Groetjes uit een regenachtig Holland.Morgen Sinterklaas!!!!!!!!!

Cock 2007-12-04 19:48:54

Wat een vlammende ervaringen. Gaaf,Cool,Heet en vooral GENIET!!!!!!!!!!

vlam 2007-12-04 20:32:07

MEN ik krijg het al benauwd als ik het lees ben blij dat ik lekker op vaste grond zit hahah verder hier niet spannends gebeurt in vergelijking als bij jullie!!!

jes 2007-12-04 21:29:14

RESPECT

Ron 2007-12-06 08:58:29

Wat een knappe koppen!! RESPECT!

Iertjekliertje 2007-12-10 15:11:24
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.