Dag 10
Gefietst: 270 km

Onze eerste fietsdag is erg heet, zo’n 37 graden. Vanuit Lat Krabang fietsen we al snel door de landerijen. Mooi hoor, maar geen schaduw.
Aangezien er vanmorgen muggen rondom mij zwermden, ben ik gaan smeren. Achteraf geen goed idee, want ik smeerde het over een laag zonnebrandcrème. Voor het eerst in jaren ben ik knalrood na het fietsen. Mogelijk is die muggentroep gaan inbranden.
Ik heb mijn lesje weer geleerd.

Onderweg verbazen we ons weer over de bijzondere beelden bij Thaise tempels: van muizen tot schildpadden en zelfs de Hulk!

Thai spreken nauwelijks Engels. Het Thaise schrift is voor ons absoluut onleesbaar.
In een restaurant in de niet-toeristische plaats Chachoengsao hangen wel 40 foto’s van gerechten, die voor ons niet helemaal te herleiden zijn. Wat zit erin? Vlees, vis? Geen idee.
We vragen om gebakken rijst met kip en groente. Het woord ‘rijst’ komt binnen, de rest niet. Ik wijs groente aan op de foto’s: sperziebonen en iets ondefinieerbaars, dat ook groen is.
De eigenaresse kijkt glazig. Ze tikt iets in op Google Translate: ‘varkensvlees curry’ staat er in het Engels. Ook best! Nu die groente nog. Ik wijs weer de sperziebonen aan, terwijl Elly probeert om de telefoon van de dame te bemachtigen om groente naar het Thai te vertalen. Ze geeft hem jammer genoeg niet af.
We besluiten gelaten af te wachten wat we gaan eten. In de keuken wordt druk gewokt. ‘Spicy?’ Gelukkig, dat begrijpen we. ‘No spicy!’
Even later krijgen we een bordje witte rijst, een schaaltje heerlijk gebakken varkensvlees met allerlei kruiden en een maïsgerecht met tomaten en Thaise basilicum. Heerlijk! Met een drankje erbij eten we samen voor 7 euro. We hadden het niet beter kunnen uitkiezen.
‘s Avonds download ik de Thaise vertalingen van Google Translate. Daar hebben we meteen profijt van in ons derde hotel met vragen als: ‘Hoe duur is de kamer? 800 Baht inclusief ontbijt?’
Toch lijkt deze app de volgende avond niet te werken. We krijgen bij een restaurantje op de plaatselijke markt een Thaise menukaart met papier en pen: of we zelf het gerecht naar keuze willen opschrijven, in het Thais uiteraard. De serveerster spreekt geen woord Engels. Met Google Translate proberen we: gebakken rijst met groente en kip. Ze schudt haar hoofd. Pad Thai? Ook niet. Noedels? Ze wijst iets aan op de menukaart. Geen idee wat het is. Uiteindelijk zeggen we op goed geluk: ‘Oké’ en we steken twee vingers in de lucht. We zien wel wat er op tafel komt. Even later: twee borden gebakken rijst met groente en kip. We snappen niet hoe het werkt, maar het smaakt prima!

Onderweg bezoeken we het grote tempelcomplex Wat Rattanaram, op zondag een trekpleister voor hele gezinnen uit de regio. Het is ons derde bezoek aan deze tempel, maar we kónden hem niet voorbij fietsen. De enorme roze Ganesh is in het hele land beroemd. Ik heb thuis een muismat van deze Ganesh op mijn bureau liggen.
De wassenbeelden van monniken lijken levensecht.

Het blijft stoofheet. Onze kilometerteller wijst regelmatig 42 graden aan. De zon brandt genadeloos. Gelukkig doet de zonnebrandcrème goed zijn werk en verbranden we niet meer.
De Thai díe een beetje Engels spreken, vertellen ons dat deze hitte niet ‘normaal’ is. Er zou nu een soort winterperiode moeten zijn met temperaturen tussen de 25 en 30 graden. Dat hebben we zelf vier jaar geleden ook gemerkt. Toen was het heerlijk fietsen.
Nu proberen we tussen 12 en 1 uur
‘s middags te stoppen om vervolgens een hotelkamer met ijskoude airco in te duiken.
Op tijd stoppen is zonder meer handig omdat we nog in het staartje van de moesson zitten. Vaak komt er ‘s middags zware bewolking opzetten, waaruit aan het einde van de dag een flinke bui valt.

We hebben de route grofweg bepaald aan de hand van routes van vorige fietstochten. We fietsen van stad(je) naar stad(je), waar we vooraf een hotel uitzoeken via Booking, Google Maps of een andere app. De ene keer boeken we de avond van tevoren, de andere keer fietsen we op goed geluk naar het hotel.
We tekenen zelf de route of laten de app MapOut de route tekenen naar het eindpunt (het hotel) van de dag. Zo fietsen we over leuke kleine weggetjes. Een hele enkele keer gaat het mis en moeten we de fietsen via een diepe kuil de weg weer opduwen.
We drinken onderweg al gauw 2 tot 3 liter water. Soms belonen we onszelf met een ijskoude gifgroene Fanta van de 7-11 of met een ijskoffie van een hippe koffietent.

De hotels in Thailand zijn prima. Voor een bedrag tussen de 15 en 20 euro hebben we telkens een goed, schoon onderkomen. Vaak in strak design en gloednieuw. Vandaag iets simpeler en ouder, maar de kamer is ruim en heel schoon. Één klein minpuntje: de wastafel is buiten op het balkon. De badkamer heeft er geen. Om de handen te wassen na de toiletgang, moet je vanuit de badkamer door de hotelkamer via een schuifdeur naar buiten. Lekker handig!
Ook deze reis hebben we weer het probleem van de waslijntjes. Fietskleding móet dagelijks gewassen worden. Je wilt niet weten hoe zo’n shirt eruit ziet na een dag in de hitte over zanderige wegen. Buiten droogt de was niet zo goed, binnen blijft het spannend of de waslijn niet te zwaar wordt, zodat datgene waaraan hij opgehangen is, uit de muur getrokken wordt. Tot nu toe gaat het goed. In het verleden heb ik tot de grote schrik van Elly wel eens gezorgd voor een douchestang die uit de muur kwam zetten.

Vlak voor de grens met Cambodja logeren we in een leuke bungalow met terras. We besluiten om hier een dag extra te blijven. Een beetje uitslapen, een wasje doen, een aquarelletje maken of aan het blog werken. Even relaxen ter voorbereiding op Cambodja, waar alles wat minder vanzelfsprekend zal verlopen dan in Thailand.

Geschreven door De.Trappers