Dag 24
Gefietst: 1149 km

We vertrekken om half 8 vanuit Tours. Het wordt 20 graden en de zon schijnt uitbundig. De Franse bermen staan vol in bloei. Het klimwerk valt mee vandaag en we hebben de wind in de rug. Onderweg scoren we nog een stempel in een klein stadje.
Het is vandaag de dag van de wegomleggingen. Verschillende keren zien we: Route barrée. Déviation. Omdat we meer dan 80 km moeten fietsen, hebben we niet veel trek in een omleiding van een paar kilometer. We proberen de afgesloten weg door te komen en hebben telkens mazzel: met de fietsen kunnen we via de berm langs de wegwerkers.
Zo arriveren we lekker op tijd in Chatellerault. We hebben een goedkoop hotelletje geboekt en dat is te zien ook. Vlak bij de snelweg, verveloos aan de buitenkant, maar de kamer is schoon en de fietsen mogen in de eetzaal staan. En dat voor
€ 42,- per nacht, waar vind je het nog?

De volgende dag kunnen we rustig aan doen. We fietsen naar Poitiers, een flinke stad die hoog op een heuvel ligt. Klimmen dus! We zijn niet helemaal gerust op de accommodatie; het is een Airbnb midden in de stad zonder plek voor onze fietsen. De fietsen moeten in een stalling bij het stadhuis. De Airbnb blijkt een soort kabouterappartementje te zijn op de tweede verdieping. Een slaapbank moet ‘s avonds omgetoverd worden tot een bed en dan is er nauwelijks ruimte over voor onze fietstassen. Het keukentje heeft de grootte van een kast en hoe er in de badkamer van nog geen 3 m2 een half bad, een wastafel, een boiler en een wc passen, is wonderlijk.
We laten de fietsen met een bezwaard gemoed dubbel afgesloten vlak bij een bewakingscamera in de parkeergarage met fietsenstalling achter. Kilometertellers halen we er voor de zekerheid maar af.
We blijken onderweg achteloos de 1000-kilometergrens voorbij gefietst te zijn. Meestal markeren we die met een foto, maar dat zijn we vergeten.
Poitiers is niet zo aantrekkelijk als Chartres of Tours, maar blijkt toch nog wat mooie bezienswaardigheden te hebben, waaronder het Baptisterium van Johannes de Doper, het oudste Christelijke gebouw in Frankrijk (oorsprong: 4e eeuw!). Een geocache leidt ons langs alle belangrijke gebouwen en we behalen vandaag onze 1000e cache. Weer een mijlpaal!

Het slapen op de bedbank is geen groot succes. Een kuil in het midden kan gezellig zijn, maar is toch wel oncomfortabel.
Douchen en toiletteren in het mini-badkamertje vraagt om behendigheid en na een vlug ontbijt lopen we licht gespannen naar de parkeergarage. De fietsen staan er nog! Maar dit doen we nooit meer. Eerst zekerheid over de veiligheid van de fietsen, daarna pas accommodatie boeken.
Bij de Airbnb wisselen we elkaar af: de een sjouwt tassen naar beneden via de smalle trappen, de ander past op straat op de fietsen. Uiteindelijk hangen de tassen aan de fietsen en kunnen we bijna vertrekken. Bijna, want Elly heeft haar kilometerteller op het stuur zitten, maar ik kan de mijne niet vinden. Het begint ook nog te regenen. Ik haal mijn hele voortasje leeg: nergens! Weer de trappen op rennen en boven kijken: niets!
Elly haalt haar voortasje leeg (had zij misschien twee tellers?): niks. Ook zij rent weer naar boven, demonteert het bed weer tot bank en terug: niets.
Inmiddels zijn we een half uur in de regen bezig met zoeken en doe ik uit wanhoop een schietgebedje tot Antonius. We zijn tenslotte op pelgrimstocht. En ja hoor, Elly voelt ineens dat haar kilometerteller in de achterzak van haar fietsshirt zit. Mijn kilometerteller zit dus op háár stuur! Je hebt zo’n apparaat echt nodig als je met een routeboekje fietst.

Gelukkig is het wel droog geworden en we starten met de tocht van 70 km naar Melle. De eerste 20 km zijn zwaar: venijnige hellingen van zo’n 9 à 10%! Gelukkig valt het weer mee. We hebben maar één kleine bui terwijl er bakken regen voorspeld zijn.
‘s Middags hebben we wind tegen en ook nog aardig wat klimwerk. Maar na deze pittige fietsdag arriveren we in een prachtige B&B van Rob en Rini, twee Nederlandse mannen die een groot oud pand omgetoverd hebben tot een stijlvol huis met gastenkamers. Ze koken een uitgebreid menu voor ons en we tafelen al kletsend de hele avond door.
We slapen heerlijk in een uitstekend bed.

Rob en Rini maken ‘s morgens een lekker ontbijt voor ons en uitgerust stappen we op de fiets. Het is nét gestopt met regenen en we gaan op weg naar Saint Jean d’Angély. We weten vandaag precies tussen alle buien door te laveren en kunnen tijdens die ene bui die er wél valt, schuilen in een kerkportaal. Als het droog is, zoeken we een picknicktafel op voor een kleine lunch. Een dorpsbewoonster van een jaar of 70 vraagt of ze erbij mag komen zitten. Ze stelt ons allerlei vragen: Waar fietsen we naar toe? Zijn we niet bang om overvallen te worden? Worden we niet erg moe? Hoe oud zijn we? Al ouder dan 60? Ja, het zal wel héél gezond zijn! Ondertussen kijkt ze met een jaloerse blik en lijkt ze zich af te vragen, waarom ze zelf in dit dorp is blijven hangen.

‘s Middags komen we na een tocht met flinke tegenwind bij onze volgende Airbnb: een ruime en schone accommodatie met een veilige plek voor de fietsen.
We bekijken het stadje, waar het hoofd van Joannes de Doper vereerd werd in een middeleeuwse abdij. Maar ook onder andere Rome en Damascus claimen dat ze dit hoofd hebben. Luguber om je voor te stellen dat men dat hoofd na de onthoofding van Johannes oppakte, ergens in stopte en ermee ging reizen om het naar een of andere kerk te brengen.
Hebben ze alle heiligen in stukken verdeeld om deze over allerlei kerken te verdelen, zodat deze kerken extra aanzien kregen?
Dat zijn zo van die dingen waar je over nadenkt als je op pelgrimstocht bent.

De dag eindigt goed: we zijn opgelucht dat Macron de verkiezingen heeft gewonnen.

Geschreven door De.Trappers