Dag 31
Gefietst: 1185 km

Marijke is boos op me! De reden? Precies op het moment dat ze in haar verse croissantje met zwarte pruimenjam wil happen, maak ik haar wakker. Dit wordt gezien als een ernstig misdrijf, want een dergelijke lekkernij dient zich zelden aan op onze fietsreis. 
Na een ontbijtje met yoghurt met muesli en een sinaasappel vertrekken we. Het is zwaar bewolkt, maar droog. Er staan veel bomen langs  de smalle fietspaden waarvan de wortels het asfalt omhoog drukken. Kilometers lang hobbelen en zigzaggen we om de ontstane asfaltbobbels. 

Dan ziet Marijke  een bakkerij en stelt voor een lekker broodje te kopen. Met mondkapjes voor gaan we de winkel in en vergapen we ons aan de uitgestalde Kuchen! Er ligt zowaar een Pflaumenkuche tussen! De keus is gauw gemaakt en met een heerlijke vers gemalen kop koffie nestelen we ons in het rode pluche van de fauteuils achter in de winkel; keurig achter een spatscherm. 

Ondertussen is het weer gaan regenen. Regenbroeken maar weer aan en verder hobbelen. We hebben helemaal geen zin om met deze regen in de tent te kruipen dus hebben we een hotelletje geboekt in Neuenburg. De fietsen mogen droog in de garage staan en wij zitten warm op onze kamer van het knusse familiehotel. Het hotel heeft ook een restaurant. In de typisch Duits ingerichte eetzaal gaan we er helemaal voor: we kiezen allebei ‘schnitzel mit pommes frites und salatteller’.

Het is droog als we weer vertrekken. Dat fietst toch een stuk leuker. Over landweggetjes, soms onverhard, fietsen we door het Duitse boerenland. Grote, boerderijen, naar ons idee nogal sfeerloos, met kleine ramen en ondoorzichtige vitrage, ademen weinig kleur en openheid uit.
Een groot geel bord met een fiets en een pijl ‘linksaf’ bepaalt de route voor ons. Maar na een paar kilometer komen we op een T-splitsing en worden we linksaf gedirigeerd. Dat willen we helemaal niet, want dat is de verkeerde kant op. Ook terugfietsen is geen optie dus blijft rechtsaf gaan de enige mogelijkheid.
Opnieuw een bord: ‘verboden voor fietsers en keren is niet mogelijk’. Maar: op onze Garmin is duidelijk een fietspad te zien.
We besluiten de borden te negeren. Achteraf ‘een beetje dom’, zoals wij Hollanders kunnen zijn, want na een paar kilometer stranden we bij een groot hek met een enorm kettingslot. Eromheen gaan is niet mogelijk: hekken. Terug? Vier kilometer met tegenwind? We kijken elkaar aan en halen alle bagage van de fietsen. Met een flinke krachtsinspanning tillen we de fietsen over het hek. Alle bagage verhuist er overheen en tenslotte klauter ik als laatste naar de andere kant. De tassen weer aan de fiets en daar gaan we weer. Giechelend nagenietend van onze burgerlijke ongehoorzaamheid.

Een veerboot zet ons een stukje verder over de Wezer, één van Duitslands grootste rivieren die bij Bremerhaven in de Noordzee uitmondt.
Vlak bij een meer plaatsen we onze tent op een mooie camping. En: we kunnen in de zon zitten! Tot half 9, dan koelt het heel rap af. We kruipen vroeg de donzen slaapzak in, het is ‘s nachts maar 5 graden. Als er dan ook nog eens een enorme plensbui op de tent valt, worden we moedeloos. Moeten we wel naar Denemarken doorfietsen? We neigen naar afhaken en besluiten tot Hamburg te fietsen. En van daaruit via Bremen naar Nederland terug.
De volgende ochtend laten we dit aan Jan en Hanne weten.
We pakken de natte tent in en fietsen richting Hamburg. Het is droog, maar koud. De camping die we halverwege aandoen, staat aan de Himmelpfortenerweg. Dat belooft een hemelse camping te zijn. Groot is de teleurstelling als we op een heuse ‘Tokkiecamping’ terechtkomen. De tandeloze eigenaresse mét baardharen en vormeloze bloemetjesjurk, leidt ons langs vervallen caravans. We krijgen echter een prachtig stuk gras en het sanitair blijkt kraakhelder te zijn. Als er nog een stel aardige fietsers arriveert, hebben wij weer een hele gezellige tussenstop!

Op weg naar Hamburg krijgen we bericht terug van onze Deense fietsvrienden Jan en Hanne. Zij vragen ons om nog eens serieus naar de weerberichten te kijken; het wordt écht beter! We hoeven nog maar 250 km te fietsen vanaf Hamburg en ze willen ons graag een paar leuke eilanden laten zien. We zitten in de zon te pauzeren en.... we gaan overstag. We fietsen tóch door!
We vervolgen onze tocht langs de Elbe en fietsen langs leuke strandjes en mooie huizen via de indrukwekkende havens Hamburg binnen.
We hebben (vanwege de slechte voorspellingen) een kamer in een aparthotel geregeld: een hotelkamer mét volledig ingerichte keuken. Even een paar dagen luxe, zeker met de regen die komen gaat.

We verkennen Hamburg met zijn mooie, trendy haven en met de Speicherstadt: de gerestaureerde oude pakhuizen met kanalen en gietijzeren bruggen, die tot het Unesco werelderfgoed behoren.
De binnenstad kan ons minder bekoren: weinig sfeervol vinden wij. De regen die de hele middag valt, draagt ook al niet bij aan enige gezelligheid.
Op woensdag lopen we door de andere kant van de binnenstad. Het is droog en af en toe zien we zelfs zon! We bekijken gerestaureerde vakwerkhuizen, parken en dure winkelstraten. We scoren een stoffen mondkapje. Hier in Duitsland zijn deze dingen verplicht in elke winkel en in openbare gebouwen.
Op een terras gaan we voor de bijl voor koffie met ‘Kirschenstreuselkuchen’.

Donderdags vertrekken we na de online Rekensprintvergadering van Marijke.
Het is droog en er staat weinig wind. We fietsen vanuit de stedelijke omgeving van Hamburg noordwaarts, het boerenland in. We maken een flinke ruk: 83 km. Even na 16.00 uur arriveren we op een ‘Jan-met-de-pet-camping’ aan een Forellensee. Caravans met tuintjes en houten schuurtjes, partytenten en kinderen met Peaky-Blinders-kapsels (opgeschoren en matje bovenop het hoofd). Op het tentenveldje staat maar één andere tent: die van een opa met zijn kleinzoon.
Onderweg hebben we boodschappen gedaan en als ons tentje staat, is het weer dik genieten!
Overmorgen fietsen we Denemarken in, wat een avontuur!

Geschreven door De.Trappers