Dag 44
Gefietst: 1902 km

We staan in de buurt van Pamplona op de camping, jammer genoeg 10 km buiten het centrum. Op onze rustdag fietsen we met een lege fiets naar de stad. Omdat een rem van Elly’s fiets een tikkend geluid maakt, willen we de afstelling even laten controleren in de stad. Aan de postbode vragen we of hij weet waar we een fietsenmaker kunnen vinden, want postbodes weten alles. Deze man ook: op nr. 4 een eindje verderop moeten we zijn.
De fietsenmaker is heel behulpzaam: “Jullie gaan op een terras zitten, bestellen een drankje en doen bla bla bla bla, zoals vrouwen doen. Je komt over een half uurtje terug terug en de fietsen zijn klaar!”
We drinken een kopje koffie. Dat kan in Spanje nog voor € 1,20. Ondertussen komt de postbode aangewandeld. Leuke baan: hij spreekt iedereen aan en kent iedereen. Enkele vrouwen op ons terras krijgen de post persoonlijk aangereikt terwijl ze lekker aan de wijn zitten. De postbode verdwijnt weer naar een ander terras.
Het leven is kalm in Pamplona.
Behalve….. als de stieren door de stad rennen. Maar dat is het spel tussen de stieren en de jonge mannen met een teveel aan testosteron.
Terug bij de fietsenmaker blijken onze remmen prima. Hij heeft één rem een beetje moeten afstellen. Hij is zeer te spreken over de kwaliteit van onze Avaghon fietsen.
De fietsenmaker blijkt een historicus en een linguïst te zijn. Hij zoekt naar een verband tussen het Nederlandse woord ‘elkaar’ en het Baskische identieke woord. Beide woorden worden in dezelfde context gebruikt. Vermoedelijk is dit woord tijdens ontmoetingen in Engeland in de Bataafse tijd uitgewisseld. De fietsenmaker gaat er nog een keer een studiereis naar Nederland aan wijden. Hij verwijst ons voor de lunch naar een bijzonder restaurant, gekoppeld aan een bibliotheek, waar wij héérlijk eten. Geen toerist te bekennen. Lang leve de fietsenmaker!
We zien de hoogtepunten van deze leuke stad aan de hand van een cache. Maar dan is het 5 uur geweest. We willen terug naar de camping. Maar hoe komen we bij het pad langs de rivier? Na diverse missers vinden we drie kwartier later een lift die vanuit de bovenstad naar de rivier leidt. Om aan de overzijde te komen moet je een grote trap af en later weer een andere trap op. Moedeloos worden we ervan! Maar de hulp is nabij. Een sterke man tilt onze fietsen één voor één op en draagt ze naar beneden en naar boven. Opgelost! Tijdens de 10 km naar de camping fietsen we nóg een paar keer verkeerd, waardoor we pas tegen half 8 op de camping arriveren.

De volgende dag maken we een prachtige fietstocht door het bergachtige Navarra. Het klimmen gaat goed en we genieten van de route. In Puenta la Reina blijkt de camping bij een hoog gelegen pelgrimshotel te liggen. Zwetend duwen we de zwaar bepakte fietsen een steil grindpad van zo’n 20% stijging op.
We komen bij een hoog omheind grasveld aan en melden ons in de herberg. Alweer diezelfde strenge gevangenisregels: klokslag 7 uur dineren en morgenvroeg moeten alle kampeerders om 8.30 uur weg zijn. Dan gaat het hek op slot. Pfff, is dit vakantie?
Het geeft de volgende ochtend veel druk. Douchen, tent inpakken (na honderden minislakjes van de tent afgeveegd te hebben) en een haastig ontbijt. We redden het nét!
Onderweg klimmen we nog even naar een klooster vlak bij Estella. We hebben gelezen dat daar bij de plaatselijke bodega een wijntappunt met gratis wijn is. We lopen er verwachtingsvol naar toe met onze 11/2 liter-flessen. Wat een deceptie! De dagelijkse gratis hoeveelheid van 100 liter is op. We kunnen alleen nog water tappen, maar of dat in wijn veranderd kan worden??
Gelukkig vinden we vandaag een camping zonder pelgrimsherberg, zodat we ons kunnen onttrekken aan alle pelgrimsregels.

Op vrijdag de 13e vertrekken we op ons gemak richting Logroño, de hoofdstad van de Rioja. We ontmoeten veel lopende pelgrims, waaronder een Taiwanese vrouw en: de twee Françaises die in de stapelbedden naast ons lagen in Roncesvalles. Lopers blijken vaak even snel te zijn als wij. Met de fiets maak je hele omwegen.
In Logroño treffen we een drukke stadscamping. De hele nacht lopen er pratende mensen langs de tent en dat verstoort onze nachtrust behoorlijk. We denken vroeg te kunnen vertrekken, maar onze tent blijkt tot plaatselijk toilet voor de grote boodschap van de stadsduiven te zijn gebombardeerd. De héle achterkant zit vol duivenpoep. We zijn wel een halfuur in de weer om alles te verwijderen.
De fietsroute is zwaar vandaag. We volgen eerst het loperspad met grind en heftige stijgingen. Fietsen lukt niet, het duwen van de zware fiets met moeite. De lopers halen ons met gemak in.
Later kunnen wij het asfalt volgen, maar op een enkele afdaling na blijft de weg flink stijgen. Over de eerste 20 km doen wij 3 uur!
Na de lunch betrekt de lucht. Donkere wolken pakken zich samen en het begint te rommelen en te bliksemen. We trappen heftig door over de alsmaar stijgende wegen. We overwinnen vandaag 726 hoogtemeters, terwijl het onweer ons op de hielen zit. Tijdens de afdaling naar de camping barst de regen los. We zijn nét op tijd binnen. We boeken een bungalow om lekker bij te komen en dé grote verrassing is: we kunnen vanavond naar het songfestival kijken!

Geschreven door De.Trappers