Dag 79
Gefietst: 3234 km

Wat is dat toch met reizen?
Je wilt verder en verder, ‘We hoeven nog maar … km tot Lissabon’ of ‘Laten we maar doorfietsen, dan zijn we sneller in het zuiden’.
Vooraf hebben we gezegd: ‘De reis zelf is het doel’, maar toch moeten we regelmatig op de rem trappen om niet te snel aan mooie dingen voorbij te fietsen.
Het fietsen is Portugal is leuk. We genieten van mooie uitzichten en authentieke plaatsen. Er zijn veel fietspaden, maar die stoppen vaak abrupt. Vanuit een mooi gekleurd en strak geasfalteerd fietspad, beland je ineens op een drukke weg of op een ongeasfalteerd keienpad.

We profiteren nog steeds van noordenwind. Vanuit Mira fietsen door een groot duingebied naar de stad Figueira da Foz. We hobbelen kilometerslang over kapotgereden asfalt en over grote stenen. Ineens gaat de brokkenweg over in strak asfalt, maar na een kilometer of 5 is het weer afgelopen. We arriveren op de camping van Figueira da Foz: een prima camping met harde ondergrond, waarop we de tent stevig vast kunnen zetten. We blijven een extra nacht voor de rust én voor de was.
Op zondag vliegen we weer met de wind in de rug naar Nazaré. We hebben de hele dag mooie fietspaden en het schiet lekker op. Vandaar dat we 80 km afleggen.
Onderweg zien we veel kale duinen. De bomen die hier ooit stonden, zijn door bosbranden verwoest. Hier en daar zie je nog wat kale stronken.
Onderweg boeken we een kamer voor €38,- in Nazaré. Deze plaats is gezellig vol met toeristen. Het blijkt weer eens een nationale feestdag te zijn (Sant Anton), dus de Portugezen hebben een lang weekend.

De volgende dag is een loodzware dag. We beginnen met een kilometerslange zware klim, waarbij we allebei puffend onze fietsen naar boven duwen. De dag begint mistig, gelukkig is het nog niet heet. Daarna wordt de route onverhard en is bijna niet fietsbaar. Grote stenen en diepe sleuven in de rood-bruine aarde zorgen ervoor dat we weer moeten lopen. We zijn al 3 uur onderweg en hebben pas 17 km afgelegd. De kilometerteller lijkt wel van slag! Tergend langzaam komen we vooruit. De ene na de andere klim van meer dan 10% moet lopend bedwongen worden. Als toetje krijgen we een lang stuk onverharde ribbelige weg waarop we helemaal door elkaar geschud worden.
De omgeving van Ferrel en Peniche is een surfgebied. Hostels en pensions zitten vol met jonge mensen. We fietsen nog een stukje door om een surfhotel te vermijden en trakteren onszelf op een mooi hotel met een fantastisch ontbijtbuffet. We zagen het allemaal niet meer zo zitten, maar na deze luxe kunnen we de volgende dag weer volop genieten en gaat het klimmen uitstekend! We leggen een korte afstand af en hadden bedacht om in Santa Cruz op een camping te gaan staan. De camping blijkt een huisjespark, helemaal volgeboekt volgens een buurtbewoner met rijke Brazilianen.
We zien op Booking een kamer met eigen sanitair in een leuke herberg, alweer voor €38,-. We worden in een mooi huis hartelijk ontvangen door de gastvrouw. Onze fietsen mogen in garage, als we willen mogen we de keuken gebruiken en het ontbijt blijkt ook nog inbegrepen! Er ligt een mooi zwembad in de tuin. Hoe is het mogelijk voor die prijs?
Santa Cruz blijkt een leuke plaats te zijn met een prachtig strand aan een rotsachtige kust.
We hebben weer een dag vakantie!

De volgende ochtend raken we tijdens het ontbijt aan de praat met een Braziliaanse journaliste. Ze relativeert het verhaal van de rijke Brazilianen die de vakantiebungalows bezetten. Omdat de economie zo dramatisch slecht is onder het bewind van Bolsonaro, vertrekken veel Brazilianen naar Portugal om daar te gaan werken. Vaak in de landbouw tegen een laag salaris, maar nog altijd beter dan in het thuisland. De journaliste is 67 jaar, maar werkt nog altijd om wat meer inkomen te verwerven en om te kunnen reizen. Van haar pensioen zou ze nauwelijks kunnen rondkomen.

We fietsen de volgende dag weer een kleine afstand. De kust is wondermooi en elke klim wordt beloond met een prachtig uitzicht.
Het valt ons op dat de Portugezen ontzettend aardig en behulpzaam zijn. Je hoeft maar ergens stil te staan en ze vragen al of ze je ergens mee kunnen helpen.
We zetten de tent op in Euriceira, ook weer een mooie stad tegen een berg met een rotskust.

Vanuit Euriceira fietsen we landinwaarts naar Sintra. Ook hier hebben we weer een kamer geboekt. We bezoeken ‘s middags het sprookjesachtige paleis van Pena, de zomerresidentie van koning Ferdinand II.
Het paleis ligt boven op een berg en zou 80 minuten klimmen zijn. We kiezen voor een tuktuk met een vrolijk zingende rasta-chauffeur, die vervaarlijk en lachend door de haarspeldbochten scheurt.
Het blijkt Sacramentsdag te zijn, alwéér een katholieke feestdag, dus half Portugal heeft zich bij dit paleis verzameld. Maar het is de moeite waard! We bekijken alles van buiten en van binnen. De bouwstijl is afwisselend moors, neoromaans, neogotisch en neorenaissance.
Met een stadsbus rijden we naar beneden en slenteren nog even door het historische stadshart van Sintra. Erg mooi!

De volgende ochtend gaan we op weg naar Lissabon. We willen op de camping overnachten en hebben MapOut een route naar Caixa laten trekken. Van daaruit zullen we via de kust naar de camping fietsen.
De route brengt ons door verschillende voorsteden van Lissabon, zoals Cavem, Massama en Tercena. Veel treurige flatgebouwen geven de sfeer van banlieues weer. Allochtone bewoners, was die uit de ramen hangt, graffity en leegstaande winkelpanden. Hier wil je niet wonen. Overal klinkt het geraas van autosnelwegen en van treinen. Er is weinig groen.
Uiteindelijk arriveren we aan zee bij Caixam. Aan de overkant van de vierbaansweg en het spoor loopt het fietspad, maar daar kunnen we niet komen.
We manoeuvreren ons over een smalle stoep langs lantaarnpalen en moeten zelfs een keer een fietstas eraf halen om door te kunnen lopen. Uiteindelijk komen we bij een oversteekplaats.
Het mooie fietspad raken we na een aantal kilometers weer kwijt. Noodgedwongen moeten we over de drukke weg fietsen, tot we vanuit een station via een tunneltje (nergens borden of wegwijzers) weer op het vervolg van het fietspad komen.
Vanuit Belem is het nog 5 km klimmen naar de camping. We hebben allerlei alternatieven gezocht, maar Lissabon is op dit moment zó druk, dat er geen hotelkamer onder de €160,- per nacht te boeken is.
Zwetend en puffend duwen we de fietsen naar boven. De weg is steil en druk. Na 1 km zouden we de moed al opgeven, maar we gaan door. Uiteindelijk komen we bij een minder steil stuk en dan duiken we het bos in. Het fietspad gaat over in een bospad. Er staan wel richtingaanwijzers met ‘campismo’ en we zien het hekwerk van de camping. Maar het bospad is eindeloos en vaak steil. Helemaal op zijn we! Uiteindelijk komen we op een drukke weg uit. In de verte zien we het bordje ‘campismo’, maar we blijken ineens op de invoegstrook van de autosnelweg te staan. De andere kant op lijkt geen optie, daar is de camping niet! Wanhopig navigeert Elly naar de camping en uiteindelijk blijkt er tóch nog een weg langs alle autosnelwegen te lopen. Blij maar uitgeput komen we op de camping aan.

Vanmorgen moeten we op de fiets naar de stad omdat de remmen afgesteld moeten worden na al die Spaanse en Portugese hellingen. Blijkbaar is het gemakkelijk rijden volgens het advies van de receptioniste: ‘Volg het groene fietspad tot in het centrum’.
Het begint goed met een knalgroen fietspad. Even later wordt het pad rood, maar dat mag de pret niet drukken. Na een kilometer of 4 is er een splitsing: het groene fietspad kronkelt naar beneden, het rode iets naar boven. We vragen de weg en krijgen twijfelend te horen, dat we het groene pad moeten volgen. Klinkt logisch. Uiteindelijk wordt het steeds drukker en moeten we regelmatig kiezen tussen twee fietspaden. Met behulp van navigatie komen we na 12 km in het centrum. Onze fietsen worden goed onder handen genomen en als service ook nog schoongespoten. Totale prijs voor twee fietsen: €20,-.
Lissabon is ongelooflijk druk. Hordes toeristen op elektrische stepjes, in trams, tuktuks en in groepen lopend over straat.
We hebben de stad al meerdere keren uitgebreid bezocht en vandaag laten we het bij de kathedraal en een paar mooie pleinen.
Met een stempel van de kathedraal is ons pelgrimspaspoort vol.
We klimmen terug naar de camping en zien op de navigatie dat we vanmorgen 4 km omgefietst hebben (dankzij de aanwijzingen van die aardige Portugees).

Morgen gaan we weer ‘en route’, op naar het zuiden!

Geschreven door De.Trappers