Inmiddels waren we in het Zuid-Westen van China, in Yunnan.
In Guangzhou dachten we dat het demonteren van de fietsen een fluitje van een cent zou zijn, maar we kregen de as van het voorwiel van Elly niet los. Deze as was al vernieuwd omdat we bij de eerste vliegreis een schroef kwijtgeraakt waren. Uiteindelijk is Elly lopend met de fiets naar de fietsenmaker gegaan, terwijl ik mijn fiets ingepakt heb. De as bleek achteraf niet de juiste maat te zijn en was doorgesleten en lam. Een geluk bij een ongeluk dus, hij had onderweg kunnen breken. Er zit nu een perfecte as in, helemaal goed!
Op het vliegveld moesten de fietsen en de bagage doorgelabeld worden via Singapore naar Kunming. Toen dat gelukt was, moesten we met de fietsen naar de 'oddsize luggage'. De bagagescanners waren niet berekend op onze maat fietsdozen. Gelukkig was het personeel zeer behulpzaam: dozen in de schuine stand, stoeltje eronder klemmen en ja! Het lukte!
In Singapore brachten we de nacht door in een transithotel op het vliegveld. De volgende ochtend vlogen we naar Kunming. Groot was de opluchting toen we na de douanecheck vrijwel meteen onze fietsdozen zagen liggen. Op het vliegveld hebben we de fietsen weer in elkaar gezet.
Met behulp van de GPS zijn we vervolgens naar Kunming gefietst, 35 kilometer. De route viel mee: het was vooral dalen. In de stad van vier miljoen inwoners was er uiteraard veel drukte, maar het viel ons meteen op dat het veel minder chaotisch was dan in Guangzhou. Meer fietspaden, verkeersregelaars en verder natuurlijk wel de Chinese verkeersregels in acht nemen: iedereen neemt voorrang en snelverkeer gaat altijd boven langzaam verkeer. Na een maand ervaring gingen wij inmiddels aardig met de stroom bromfietsers mee. Tenslotte hadden wij reuzenfietsen die wel wat indruk maakten. De Chinezen zelf fietsten op fietsjes die het formaat hadden van de fietsen van basisschoolleerlingen uit Nederland.
In Kunming namen we onze intrek in een jeugdherberg. Uiteraard wel in een tweepersoons kamer met eigen sanitair. Het backpackerssfeertje zijn we op deze leeftijd een beetje ontgroeid, maar de kamers waren prima en de ligging heel centraal.
Vanuit Kunming zouden we twee routes gaan fietsen: de Tijgersprongkloof in het gebergte en daarna de route naar Vietnam. Omdat we maar 30 dagen de tijd hadden in verband met het visum, was de tijd te kort om beide routes helemaal te fietsen. Vandaar dat we besloten hebben om de eerste route met openbaar vervoer te gaan doen, zodat we de tweede route zonder tijdsdruk konden gaan fietsen.
In Kunming hebben we een paar lekkere dagen gehad. We hebben een stadswandeling gemaakt bij het Green Lake en door de oude stad. Fantastisch om de mensen in het park te zien dansen en spelletjes te zien doen. We werden zelfs uitgenodigd om mee te badmintonnen, wat we uiteraard gedaan hebben.
Gisteren hebben we een fietstocht langs een paar highlights gemaakt. Eerst naar een berg met een tempelcomplex met de beroemde Dragon Gate. Allerlei tempels waren door Taoïstische priesters in de rotsen uitgehouwen. Helaas was er een enorm toeristenspektakel van gemaakt, waardoor de hele tempelsfeer verdwenen was. We besloten de route te vervolgen naar de Bamboo Tempel, waar levensgrote beelden van monniken staan met prachtig uitgebeelde emoties op hun gezichten. We wisten dat de tempel buiten de stad op een berg lag, maar dat het zó pittig klimmen zou zijn, hadden we niet verwacht. Zeker 7 km de berg op klimmen, waarvan deels met een stijgingspercentage van 9 à 10 %. Toen na driekwart van de bergroute de weg voor auto's met betonblokken afgesloten was, werden we enigszins bezorgd. Maar er reden brommers en ook een paar wielrenners, dus wij klommen door. De weg bleek op twee plekken aan één kant deels ingezakt door aardverschuivingen en werd nu gerepareerd. Wij konden er gewoon langs. Puffend bereikten we eindelijk de angstvallig stille parkeerplaats van de tempel: gesloten. Wat een teleurstelling. De reden stond in het Chinees aangegeven (De weg? Renovatie?). Een stukje verder klimmen zou een mooie grote Buddha staan, dus we verzamelden moed om nog een paar kilometer verder te klimmen. En dat was de moeite waard!
De afdaling was heerlijk. Uiteindelijk hebben we 61 km gefietst door nog geen kwart van de stad. Ongelooflijk hoe groot deze steden zijn!
We willen iedereen die een hekel heeft aan het doen van boodschappen nog even een hart onder de riem steken. Albert Heijn en andere supermarkten zijn een oase van rust vergeleken met een grote Chinese supermarkt. Hier staan tientallen medewerkers met microfoontjes tegen elkaar in te schreeuwen om de producten aan te prijzen. Het is er een hels kabaal. Voeg daarbij honderden Chinezen die geen rekening lijken te houden met het feit dat jij daar staat (ook in de supermarkt nemen ze voorrang of botsen ze tegen je aan) en je gaat langzaam maar zeker beseffen dat de zaterdagboodschappen in Nederland zo erg nog niet zijn. Ons bevielen de Chinese markten beter. Hier zagen we de meest ingenieuze oplossingen om alles vers te houden: je bewaart en verkoopt de dieren levend of koelt de al geplukte eenden door er vanaf de achterkant een flesje ijswater in te proppen.
We hebben onze fietsen en een deel van de bagage in Kunming laten staan en zijn vandaag met het openbaar vervoer (bus) naar Dali gereisd. Opvallend dat de paspoorten drie keer gecontroleerd werden bij het busstation. Alles wordt hier geregistreerd.
Op dit moment zijn we in een prachtige hostel in Dali. Wat een mooie oude stad is dit! We hangen hier lekker de toerist uit. Verder staan op het programma: Shaxi, Lijiang, de Tijgersprongkloof en Shangrila. Allemaal met openbaar vervoer. Enkele hotels hebben we al via Booking geregeld. Heerlijk, tien dagen vakantie in Yunnan voordat we verder gaan met onze fietsreis.

Geschreven door De.Trappers