Dag 136
Gefietst: 5041 km

In ons vorige blog schreven we, dat de vervolgroute helemaal bedacht is en dat we deze ook gaan fietsen. Niets is minder waar. Onze plannen zijn alwéér gewijzigd.
Het plan was om naar Dieppe of Calais te fietsen en van daaruit de ferry naar Engeland te nemen om vervolgens naar Londen te fietsen. We zouden dan via Harwich naar Nederland kunnen.
Leuk! Maar we gaan het niet doen. Berichten over volle ferry’s en de forse klimmetjes in Normandië én in Engeland houden ons tegen. We bewaren Engeland voor een andere keer!

We fietsen naar Nevers, waar we op de stadscamping terechtkomen. De camping heeft een hoger gelegen deel met relatief veel schaduw en een lager gelegen deel dat een groot deel van de dag in de volle zon ligt. Wij worden als fietsers naar het zonnige deel gestuurd. We gaan het eens bekijken, maar besluiten om hier niet mee akkoord te gaan. Ik ga terug naar de onverbiddelijke dame van de receptie. Nee, géén kans op een schaduwplek. Alles is gereserveerd. Ook niet als we bijbetalen. ‘Geef ons het geld van één nacht maar terug, we gaan geen twee dagen in de zon staan bij 39 graden,’ besluit ik. ‘We geven nooit geld terug. U kunt wel een waardebon krijgen voor een camping van dezelfde organisatie.’ Nu word ik boos. ‘Jullie camping is niet goed voor fietsers!’ Uiteindelijk gaat de dame overstag: we kunnen een plek boven krijgen tussen twee camperplekken in. Het blijkt een prachtige schaduwplek te zijn! Blij zetten we onze tent op.
‘s Middags stroomt de camping vol met fietsers. Ze kijken jaloers naar onze plek en druipen af naar het zonnige veld.
Wanneer je als fietser Nevers wilt bekijken, zul je dus genoegen moeten nemen met een stoofhete plek.

Bij het eerste bezoek valt Nevers ons tegen, maar de volgende dag trotseren we zon en hoge temperatuur en lopen we een cache, waardoor we toch allerlei leuke plekken ontdekken.
Het graf van Bernadette van Lourdes slaan we over; dat hebben we een aantal jaren geleden bezocht.

Op de camping ontmoeten we Frank, een oud-collega uit het onderwijs in Arnhem. Dat betekent kletsen over gezamenlijke ervaringen!
We hebben een leuke klik met de Zwitserse Nadia en haar man, de Iranese Mohsen. Ze zijn getrouwd in Iran en hebben daar een aantal jaren samen gewoond. Een jaar geleden hebben ze zich in Zwitserland gevestigd. Tijdens een gezellig wijntje met het uitzicht op Nevers bij avond, vertellen beiden hoe mooi Iran is.
We zetten het land op ons wensenlijstje.

Vanuit Nevers fietsen we verder via de route Loire a Vélo. We zien veel kanalen en af en toe een stuk Loire. We hebben nog geen enkel kasteel gezien.
Het blijft erg warm: 35 graden. We stoppen elke dag op tijd om een goede schaduwplek op de camping te kunnen bemachtigen.

Op vrijdag zien we een paar beroemde wijnplaatsen: Pouilly-sur-Loire (van de Pouilly-Fumé) en… Sancerre (van de gelijknamige wijn). We krijgen meteen allerhande associaties naar aanleiding van het boek ‘Zadelpijn en ander damesleed’, dat zich in dit gebied afspeelt. Behalve het feit dat de dames uit het boek de ene na de andere fles Sancerre opentrokken (terwijl wij wijnen voor 2 of 3 euro scoren bij de supermarkt), zijn er nog wel de nodige verschillen met ons. Voor deze luxevrouwen géén diepvriesmaaltijden en géén zware bagage achter op de fiets.
Wíj́ missen tot nu toe de hun bekende persoonlijke drama’s én de zadelpijn, maar dat vinden we geen probleem.

‘s Zaterdags hebben we de wind in de rug. Eindelijk een dag waarop we twee kastelen zien! We trappen vlotjes langs Gien en zien het 15e eeuwse kasteel. Vanuit de verte zien we één gebouw, bestaande uit kasteel en kerk. Een bijzondere combinatie! De macht van de adel en geestelijkheid inéén. Wanneer we de stad voorbij rijden, blijkt de kerk toch los te staan.
Vreemd is de gedachte van een combinatie niet: in het dorp Bannay zien we een kerk met twee kasteeltorens.

In Briare fietsen we over de mooie negentiende eeuwse kanaalbrug. Daar worden we (mét filmpje) kort geïnterviewd voor de plaatselijke digitale dorpskrant over onze fietsreis.

Het mooiste kasteel op het deel van de Loiretocht die wij fietsen, is het kasteel van Sully. We lunchen op onze eigen stoeltjes in het kasteelpark.
‘s Avonds kamperen we op een kleine camping in het bos. Aardedonker wordt het hier! We zitten een beetje in spanning, want voor het eerst sinds tijden is er regen voorspeld. Kunnen we de tent weer droog inpakken? Of wordt het een modderboel?
Gelukkig blijft het droog. Opgelucht vertrekken we vanaf de camping in een aangename temperatuur van 24 graden. Heerlijk! We hebben iets ten noorden van Orleans een hotel geboekt vanwege de weersvoorspelling: regen, onweer en hagel.
We krijgen te maken met een piepklein buitje van een kwartier. De rest van de dag blijft het heerlijk weer.
Onderweg vieren we dat we 5000 km gefietst hebben: met koffie en met millefeuilles (Franse tompoucen).
Toch weer een prestatie!

Dan komen we aan in Orléans, de stad van Jeanne d’Arc. Hoe zat het ook al weer met deze Franse heldin? Wikipedia voorziet ons van informatie. De maagd van Orléans (was ze echt maagd en zo ja, waarom wordt dit vermeld?) was een godvruchtig meisje, dat stemmen hoorde van drie heiligen. Ze kreeg de opdracht om het beleg van Orléans door de Engelsen te breken. Gekleed als een man in een harnas, wist ze Orléans en later Reims te bevrijden van de Engelsen. De aanval op Parijs mislukte en door de Bourgondiërs (die toen niet onder Frankrijk vielen) werd ze aan de Engelsen uitgeleverd. Zo belandde Jeanne als ketter en heks op de brandstapel. Ze werd niet gesteund door de Franse koning (ging ze teveel haar eigen gang?).
Later is Jeanne heilig verklaard.
Orléans en vele andere Franse steden vereren deze vrouw met grote beelden.

Na een bezoek aan de kathedraal fietsen we naar ons hotel. Al is het dan droog gebleven en hadden we best kunnen kamperen, we genieten volop van de heerlijke douche en het échte bed!

Morgen verder richting Parijs.

Geschreven door De.Trappers