Op weg naar het noorden met een stevige windkracht 5 in de rug. ‘Voor de wind gaan’, zeggen ze hier in Noord-Holland. We fietsen in een mum van tijd naar Edam. Een leuke route door authentieke Noord-Hollandse dorpen als Monnickendam en Volendam. Maar het is koud en het spettert af en toe hetgeen ons er van weerhoudt af te stappen. Nee, we zoeven door naar onze gereserveerde plek op opnieuw een boerencamping. De tent staat naast het konijnenhok met twee gezellige langoorkonijnen. De koeien van deze boer lopen lekker buiten maar de stier staat op stal. Nog één dag. Morgen verhuist deze lawaaischopper naar de eeuwige jachtvelden. De stier is 2 jaar en dan worden stieren blijkbaar onhoudbaar. Castreren is dé oplossing, maar wat moet een boer nou met een gecastreerde stier? Dus naar het slachthuis.
En dan is het zover. Terwijl we de tent aan het inpakken zijn horen we een woest geloei. Een grote veewagen staat voor de stal en de stier wordt met een shovel de wagen in gedirigeerd. Voor ons stadsmensen toch een dubbel gevoel: zo’n dier dat pas twee jaar is, ter dood veroordeeld. Maar de boerin vertelt ons dat het gedrag van de stier zeker mensenlevens gaat kosten als er niet wordt ingegrepen. Ze heeft al diverse slapeloze nachten gehad door het heerschap en is blij dat de rust en de veiligheid nu terugkeert. Er komt natuurlijk een nieuwe stier die voor nageslacht gaat zorgen en ook deze zal na zo’n twee jaar geslacht worden. Tja, het is in de runderenwereld niet fijn om als man geboren te worden.
Ondertussen regent het pijpenstelen. Gelukkig heeft de camping een schuilruimte waar tafels en stoelen staan. Speciaal voor ons wordt de ruimte een dagje eerder opengedaan zodat wij niet in onze tent hoeven met deze regen. Twee campinggasten, Yvonne en Ruud, komen ook even een kijkje in de kantine nemen en voor we het weten zijn we gezellig aan de klets geraakt over van alles en nog wat. Yvonne zet koffie en na een uurtje of twee komt ook een fles rode wijn op tafel. Buiten is het koud en het blijft enorm regenen. Maar binnen is het gezellig en uiteindelijk rollen we tevreden na middernacht ons tentje in.

De tent pakken we de volgende ochtend kletsnat in en na ons ontbijtje fietsen we de camping af met als doel Anna Paulowna. Daar wacht ons een warm, droog bed bij Vrienden op de fiets.

Na een paar kilometer langs het Markermeer gefietst te hebben komen we door het slechts 60 inwoners tellende dorpje Etersheim waar het schooltje van Dik Trom staat. In dit huis heeft C.J. Kievit naast zijn werk als onderwijzer, zijn eerste boek over Dik Trom geschreven. Kievit was de hoofdonderwijzer van het schooltje In Etersheim. Er was slechts één klas en waarschijnlijk zat er in zijn klas een echte ‘Dik’ waar Kievit zijn verhalen op heeft gebaseerd.
We praten wat met de beheerster van het schooltje, inmiddels verworden tot een museum en wanen ons even in de tijd van ‘een bijzonder kind’ , want dat was hij.

We fietsen verder over de dijk langs het Markermeer met een stevige wind van opzij. Tot we schuin naar het westen afslaan en tegenwind krijgen. Dat is weer pittig trappen geblazen. Het landschap bestaat voornamelijk uit weilanden met sloten en bollenvelden. Ik herinner me dat ik vroeger in Broek op Langedijk te bollenpellen ging. Voorzichtig van elke bol het kontje afpellen. Deze tijd in het jaar is voor de bollen het hoogseizoen. De bloembollen worden van het land gehaald, gepeld en een deel gaat terug de grond in. Het andere deel wordt verkocht en komt waarschijnlijk weer tot bloei in diverse voortuintjes.

We komen door een paar dorpen waaronder het dorp Spanbroek. Er staat een groot bord langs de weg waar de enige echte, West Friesche krentenmik wordt aangeprezen. Dat klinkt lekker!
Op de hoek van de straat is Bakkerij de Korenschoof; een kleine authentieke bakkerswinkel waar de bakker zelf achter de toonbank staat. Marijke vraagt om een krentenmik en gelukkig heeft de bakker er nog wel één. ‘Even een doosje pakken’, zegt de bakker en verdwijnt naar achteren. Een tel later komt hij met een mooi doosje waarin onze krentenmik is verpakt, weer terug. ‘Dat is dan € 16,95.’ We verschieten allebei van kleur en realiseren ons dat we voortaan toch echt even een prijsopgave moeten vragen bij onze aankopen. We betalen de bakker en pakken de doos aan. Een loodzware doos, ongeveer net zo zwaar als onze natte tent, verdwijnt in de fietstas. We zullen straks bij een kopje koffie beoordelen of de mik z’n hoge prijs waard is.

Het polderlandschap in Noord-Holland Geeft prachtige vergezichten. Hier en daar een boerderij of een molen en verder kaal. Dat levert een heel praktisch probleem op: de sanitaire stop. Bij een selfservice terras (ik denk een terras dat uitgevonden is in deze coronatijd) drinken we een kop koffie, maar de toilet met muntautomaat,is op slot en er is nergens een medewerker te bekennen. Uiteindelijk stoppen we langs de kant van de weg en loop ik naar een lager gelegen hek voor een weiland. Volgens mij kan ik nu ongezien datgene doen wat erg nodig is. Marijke steekt een duim op om te laten weten dat er niemand aankomt. Wat een opluchting! Er rijden wel een paar auto’s langs, maar ik zit laag. Terug bij de fiets laat Marijke nog even en passant weten dat ik toch wel erg zichtbaar was voor langsrijdende weggebruikers. Enfin, ik ben het kwijt.

Anna Paulowna is een sfeerloos plaatsje. De weersvoorspellingen waren bijzonder slecht dus we hebben een bed bij Vrienden op de fiets geboekt, lekker met eigen sanitair. De reden voor de keus om in dit saaie plaatsje te overnachten is opnieuw het geopoly (levend monopoly) spel. Hier vinden we station Noord en we kunnen deze van de lijst wegstrepen. Nu nog Groningen (Heerestraat, A-Kerkhof en de Grote Markt).
Morgen gaan we de Afsluitdijk over met een fietsbus. De dijk wordt gerenoveerd en er mag niet gefietst worden. Met een gratis bus waar we de fietsen zo in kunnen rijden overbruggen we morgen de 30 km naar Friesland op een comfortabele manier.

Toevoeging: we worden overstelpt met vragen: ‘Hoe smaakt de krentenmik?’
We kunnen zeggen: ‘Heerlijk. Elke euro waard!.’
We hebben nu ongeveer de helft op.

Geschreven door De.Trappers