Dag 48.
Gefietst: 1936 km.

Na onze fietstocht van gisteren leggen we vandaag een redelijk korte afstand af: 52 km. We hebben onszelf aan het einde van deze rit een luxe accommodatie cadeau gedaan. Iets om ons op te verheugen, zeker wanneer je af en toe een inzinking hebt!
De rit van vandaag maakt het helemaal tot een geweldige dag. We fietsen over kleine wegen en zien onderweg zoveel, dat we telkens van de fiets afspringen om te kijken en om foto’s te maken.
Het begint met een hanengevecht. Niet het meest diervriendelijke gebeuren, maar in dit geval stellen we onze mening een beetje bij. In een ronde bak gaan twee hanen elkaar te lijf. Ze draaien om elkaar heen en pikken elkaar. Rondom zitten mannen gespannen toe te kijken. Dan is het ineens afgelopen: de eigenaars pakken hun haan op en blijkbaar heeft er een haan gewonnen. Wij hebben de overwinning niet opgemerkt. De eigenaar zal het ingezette geld krijgen. Hij verzorgt zijn haan liefdevol: hij geeft hem water en wast hem schoon. Trots poseert hij daarna met de haan op zijn arm.

Even verderop zien we een heleboel rijsthoeden bij elkaar. Een groep vrouwen zit op de hurken rondom een kleed met garnalen en kleine visjes. En oudere vrouw verkoopt de visjes. De klanten zijn nogal kritisch: ze bekijken en bevoelen de vis voordat ze hun geld uitgeven.

We fietsen langs intens groene rijstvelden en schieten weer foto’s van werkende mensen met rijsthoeden. Als we onderweg dan ook nog twee ossenkarren zien, is ons geluk compleet.
Het landschap is overweldigend mooi.

Voordat we de AH1 weer op moeten, beëindigen we de plattelandstocht over een lange houten brug op palen. Waarschijnlijk in elkaar getimmerd door de plaatselijke bevolking, die aan het einde van deze 300 meter lange brug tol mag heffen. Op deze brug heb je alle concentratie nodig. De planken liggen scheef, er zitten grote gaten in het hout en er steken heel wat spijkers uit. De leuningen zijn gammel. De hele route staan we op scherp, hopend dat deze brug het houdt. Brommers halen ons in of komen ons tegemoet. Het evenwicht bewaren blijft een hele kunst, maar het lukt. We komen heelhuids aan de overkant. We betalen pp 20 cent tol. Een vriend van de brugwachter kijkt ongegeneerd in mijn portemonnee en laat in het Vietnamees weten, dat daar wel erg veel geld in zit (wij hebben net een paar keer gepind). Een beetje verontwaardigd zeg ik in het Nederlands dat zijn gedrag toch wel onbeleefd is. Hij laat vervolgens lachend zijn eigen portemonnee zien, waar maar één briefje van 100.000 Dong zit (4 euro). Ja, dat is weer even slikken. Maar: no hard feelings: we worden vriendelijk uitgezwaaid.

Op de AH1 knalt het getoeter weer onze oren in. Met name de bussen kunnen er wat van: zware doordringende en langdurige toeters maken duidelijk dat je opzij moet gaan omdat je anders hartstikke dood gereden zult worden.
Na de nodige kilometers op deze weg kom ik tot de conclusie dat je vier vaardigheden nodig hebt om je te kunnen handhaven als Vietnamese autorijder:
1. Je moet een goede hand van claxonneren hebben;
2. Je bent een ster in bumperkleven;
3. Je weet wat doorduwen is en past dat voortdurend toe;
4. Je kunt slalommen als de beste.
Verder hoef je geen enkele Europese verkeersregel te handhaven. Inhalen mag rechts en links, je hoeft verkeer dat rechtdoor gaat géén voorrang te geven als je afslaat, je neemt vooral de binnenbochten, je gebruikt géén spiegels als je stopt of je portier opengooit en als je wegrijdt vanuit het parkeren, kijk je ook niet in de spiegels. Doemt er dan ineens een brommer of fietser naast je auto op, dan trek je gewoon op. De ander is lager in rangorde en wijkt wel uit.
Met het bovenstaande rekening houdend, blijft het fietsen langs deze weg een enerverende bezigheid. Maar vandaag kunnen we het hebben, na deze mooie route en met een mooie vakantievilla in het vooruitzicht!

We eindigen met een lange klim van 9 a 10 %, die wij rustig, maar gestaag op fietsen. Dat geeft een kick!
Na de afdaling rijden we het villapark op. We hebben voor € 66,- een privévilla met een lel van een terras (met loungebank), een eigen tuin met ligbedden en een privéstrand aan een zeearm, waar de vissersboten langzaam voorbij tuffen.
Een mooie designkamer, een heerlijke inloopdouche en apart toilet en werkelijk álle kranen doen het! We houden zelfs droge voeten als we naar de wc gaan.
Vietnam is weer genieten!

Geschreven door De.Trappers