Schreven we in het vorige verslag dat we na een weekje Hanoi weer zouden gaan fietsen? Niet dus. Maar daarover later meer.
Ons verblijf in Hanoi was een heerlijk rustmoment. Een eigen appartementje, twee kilometer van de drukke Old Town. Naast een supermarkt waar de medewerkers de vlag uithangen als wij weer vertrekken! Achter de toonbank stonden diverse flessen rode wijn. En daar hadden we nu eigenlijk heel veel zin in! Dus aanwijzen: die daar! Het meisje pakte echter keer op keer de verkeerde fles. Eerst rechts van de fles die wij op het oog hadden, toen links. Ze kwam maar niet op het idee dat wij nou net die fles daarnaast wilden hebben. Met een wanhopige blik vroeg ze hulp aan haar collega en die pakte vrij snel de beoogde fles. "Can you open it?" Een kurkentrekker hadden wij niet meegenomen en de schroefdop heeft z'n intrede nog niet gedaan in Vietnam. Nieuwe wanhoop sloeg toe. We lieten het maar zo. De verhuurder van ons appartement had gelukkig een kurkentrekker te leen. Een ontzettend groot onhandig ding zodat het er op uitdraaide dat we de kurk er maar in moesten duwen. Maar we hadden ons wijntje!
Om de hoek ook heerlijke restaurantjes! Bij de Bia Hoa kon je tapbier drinken voor € 0,20 en daar kon je heerlijk eten. Marijke had zich goed voorbereid en gewapend met een briefje waarop de meest heerlijke gerechten stonden in het Vietnamees, bestelde ze. Al snel kwam er een schaaltje met viskoekjes. Lekker bij het biertje. We verheugden ons op de rest. Maar dat duurde wel erg lang. Er kwam niets meer. Ergens was de bestelling niet helemaal goed overgekomen.
Om de hoek zat ook Bun Cha Huong Lien. Bun Cha is een kom met een iets zurig/zoete bouillon met geroosterd varkensvlees. Daar komt dan een schaal met rijstnoedels bij en een schaal Thaise basilicum en sla. Alles in je kommetje en smullen maar. In mei 2016 heeft Obama hier ook gegeten, zittend op een plastic krukje aan een laag tafeltje. Op de menukaart stond nu de Obama-combi: Bun Cha, visloempia en een Hanoi biertje. Voor € 3,15.
In het restaurantje hingen de foto's met Obama te pronken. En uiteraard trok dit extra klanten: er stond elke dag een lange rij voor de ingang.
Op zondag naar Halong Bay. We werden keurig op tijd voor de deur opgehaald en vertrokken met een kleine bus naar Halong Bay. Een kleine 120 km rijden waar de bus 3,5 uur over zou gaan doen. We reden door veel dorpen en de gemiddelde snelheid was hooguit 40 km/h. Halverwege een plaspauze en weer verder. Maar na een paar km vertelde onze reisleider dat de schepen in Halong Bay geen toestemming kregen om uit te varen wegens een naderende tyfoon. We draaiden dus om, terug naar Hanoi. Meneer Murphy was ook mee, want vlak voor Hanoi kreeg de bus een lekke band. Kon er ook nog wel bij. Het was echter onmogelijk voor ons om Hanoi te verlaten zonder Halong Bay gezien te hebben. Maar de weersvoorspellingen bleven heel slecht: tropische stormen en regen, heel veel regen. Geen lekker fietsweer dus. Gelukkig konden we het verblijf in ons appartement verlengen en we besloten de reis naar Halong uit te stellen tot donderdag.
Het weer werd gelukkig minder slecht dan voorspeld, maar wel regenachtig. We bezochten het Vrouwenmuseum en de Tempel van de Literatuur met de paraplu boven ons hoofd en, hoe toepasselijk, het Waterpoppentheater.
De supermarkt was door de wijn heen door ons toedoen, dus zochten en vonden we een slijter. Zo kwamen we de dagen wel door.
En donderdag dan toch echt naar Halong Bay! Wat een geweldige ervaring! We hadden een mooie kamer op de boot en het eten was geweldig! Oesters, gamba's, een hele gegrilde vis, een workshop rijstvelletjesloempia's maken, kortom fantastisch allemaal. We hebben gekayakt, een grot bekeken, een berg beklommen en op een strandje liggen luieren. En alles onder een stralende zon. Twee heerlijke dagen gecruised!
Weer terug in ons appartementje nu. En we zijn klaar in Hanoi. Alle bezienswaardigheden gezien, de specialiteiten geproefd (heerlijke ijskoffie, koffie met yoghurt, koffie met opgeklopt eiwit), een visum voor Thailand en de fietsen staan gepoetst en nagekeken op ons te wachten. Morgen, zaterdag, gaan we weer op de fiets. We hebben net ons routeboekje doorgelezen het het belooft een prachtige route te worden naar Zuid-Laos. Te beginnen met morgen, de eerste 80 km weer na twee weken Hanoi.

Geschreven door De.Trappers