Dag 5
Gefietst: 56 km



Met een dik half uur vertraging vanwege de mist in Amsterdam landen we in Bangkok. Onze fietstassen komen lekker snel; de dozen met de fietsen laten een uurtje of twee op zich wachten, maar de fietsen komen uiteindelijk zonder enige beschadiging uit hun doos. Met geen mogelijkheid krijgen we, na terugplaatsing van het voorwiel, de remmen weer vast. Het dunne stukje kabel hoort soepel in een gootje te vallen, maar de remmen staan te strak afgesteld. Dan maar zonder voorremmen naar het hotel, zo’n 7 km verderop.
Met bepakte fietsen dalen we via een hellende lopende band af naar een lager gelegen etage waar onze uitgang is. Buitengekomen ruiken en horen we Thailand. Heerlijk kruidige geuren van allerlei gerechten die staan te pruttelen in de vele eetgelegenheden dringen onze neusgaten binnen. In de verte horen we Stalky; een vogel die we de vorige keer werkelijk elke dag hoorden, maar nooit zagen. Net een dreinend kind dat iets van ons wil en ons dus dagelijks stalkt.

We duiken meteen de drukte in. Toeterende auto’s en knetterende brommers. Rokende oude dieselbussen en vrachtwagens. Alles krioelt door elkaar heen. Wij vinden onze weg en fietsen door deze drukte, zonder voorrem, het enorme terrein van het vliegveld af. Onze gps wijst ons trouw de goede weg.
Al snel vinden we een fietsenmaker die op ons verzoek controleert of we de fiets goed hebben gemonteerd. Zit de vooras goed genoeg vast? En het stuur? Snel maakt hij de remmen in orde en pompt de banden beter op spanning. Voor 100 Baht (€3,50) hebben we weer twee tiptop fietsen.
Ook het hotel vinden we snel en na een heerlijk koud biertje duiken we ons bed in. De wekker laat ons weten dat het tijd is voor ons diner, maar we draaien ons liever nog een keertje om. Het gevolg is natuurlijk dat we midden in de nacht klaarwakker zijn en trek hebben. De zakjes kruidnoten en twee halve chocoladeletters die we op Schiphol kregen worden zittend op het randje van ons bed met een kop koffie verorberd. Tanden poetsen en slapen maar weer.
We ontbijten met gebakken rijst en slenteren wat door Lat Krabang. Om zondag verantwoord op pad te kunnen gaan slaan we bij de door ons zo geliefde 7Eleven nog maar even vier flesjes anti muggenlotion in en liters water. Ook een pot pindakaas en een brood behoren tot de eerste belangrijke aankopen. We zijn er nu helemaal klaar voor: de reis gaat beginnen!
De eerste etappe is slechts 50 km. En dat is maar goed ook want er valt veel te genieten. We zitten op onze fietsen alsof we naadloos overgegaan zijn van onze vorige Aziëreis naar deze reis; het stuk ertussenin lijkt totaal verdwenen. We hoeven niet te wennen aan het drukke verkeer bij het verlaten van Lat Krabang; we hoeven niet te wennen aan het links fietsen; we hoeven niet te wennen aan de temperatuur want het is nogal fris de eerste dag.
We fietsen langs waterbassins waar garnalen gekweekt worden. De waterradertjes draaien piepend rond om het water in beweging te houden. Dat vinden garnalen fijn. We zien ook de eerste rijstvelden en worden achterna gezeten door twee grote honden die al snel aftaaien; het zijn twee ouwetjes met grijze snuiten en een hese ouwehondenblaf. Toch maar meteen even steentjes in de stuurtas gedaan.
We slenteren over de 100 jaar oude Khlong Suan Pee ‘drijvende markt’. Er wordt volop gekookt op de markt. Grote schalen vol gemarineerde geroosterde eendenkoppen en enorme ketels waar pruttelend varkenskoppen in worden gegaard. Het ruikt overigens heerlijk.
Relaxt fietsen we Chachoengsao in; een middelgroot stadje met een bijzondere tempel: Wat Sothon. Deze tempel hebben we al eerder bezocht. We vonden het toen maar een kale (sobere) bedoening in de tempel. De buitenkant is wel erg mooi. Vooral nu het donker is en de tempel mooi verlicht is. De tempel is helemaal wit en er ligt een mooi park omheen. Om ongeveer 17 uur beginnen de monniken hun mantra’s op te dreunen. Een monotoon opzeggen van allerlei gebeden. Dit gebeurt binnen in de tempel maar we kunnen niet meer naar binnen om te gaan kijken. Gelukkig prevelen de monniken hun mantra voor microfoons zodat een groot deel van de stad getrakteerd wordt op het monotone gebrabbel. Het is ondertussen 21 uur en nog steeds horen we de monniken.
We gaan bij een soort kruising tussen een restaurantje en streetfood kijken wat de pot schaft. Elk stalletje heeft zo z’n eigen specialiteiten. Het eerste en het daaropvolgende eetstalletje slaan we maar liever over. Hier blijken lever en onduidelijke delen van een onduidelijk dier de specialiteit te zijn. Maar deze derde eetgelegenheid heeft groentes en smakelijk uitziende kip klaarliggen. We krijgen de menukaart, geheel in het Thais, en kunnen maar niet kiezen. Maar we zijn in Azië, dus een aardige mevrouw tolkt voor ons. En zo eten we een heerlijk bordje rijst met gewokte Thaise komkommer en een gegrilde kippenpoot.
Met een tevreden gevoel wandelen we terug naar ons hotel. We zijn een beetje thaisgekomen.

Geschreven door De.Trappers