Dag 36
Gefietst: 1636 km

Als zwaarbeladen fietser is het moeilijk om wc-papier in te slaan. Je koopt altijd pakken van minimaal 4 rollen. Die passen met geen mogelijkheid in onze tassen. Wat te doen?
Wij hebben vanuit huis één rol meegenomen. De kunst is, om daar zo lang mogelijk mee te doen. In hotels rollen we ieder altijd een dagvoorraad op. Dat moet voldoende zijn voor de sanitaire stops onderweg. Als we de avond erná kamperen wordt het spannend: is er wc-papier aanwezig op de camping of niet? Zo nee, dan hopen we dat de verzamelde dagvoorraad voldoende is voor de camping. Maar op een gegeven moment moet de thuisrol er toch aan geloven. Inmiddels is er na diverse papierloze campings nog maar een derde deel van over. Penibel!
Gelukkig stonden we zondag op een vrij luxe camping en hebben we allebei grof ingeslagen. In een leeg sanitairgebouw kun je eindeloos doorrollen!

Maandag fietsen we 70 km naar een plaatsje waar de camping dicht is. Niets in de buurt, alleen eindeloze bossen met lange wegen. Een beetje saai dus. Bij tijd en wijle luisteren we graag naar podcasts van Marc Marie Huybregts en Aaf Brandt Corstius. Ze kletsen een eind weg over de meest alledaagse onderwerpen, zoals: Eieren of Supermarkten of Slapen. Gezellig springen ze met veel humor van de hak op de tak en zo schieten de kilometers voorbij.
Tussendoor stoppen we dan bij een geweldig mooi 11e-eeuws kerkje en een mini-mairie.
In het plaatsje Labouheyre hebben we in een huis een kamer gehuurd, speciaal voor pelgrims. Er bivakkeren nog een paar mensen. Een toiletbezoek leert, dat er nog maar een ietsepietsie wc-papier hangt. Een speurtocht in het huis levert niets op. Wij hebben onze campingvoorraad gelukkig nog op orde, maar als de eigenaresse komt, melden we het toch maar even. “Het wordt gestolen”, vertelt de eigenaresse. Verontwaardigd reageren wij allebei: “Gestolen??? Wc-papier? Nee toch, wie doet er nu zoiets? Schandalig! Dat koop je toch gewoon?” We krijgen van haar een extra rol, die we in dit geval niet helemaal plunderen. We zouden niet durven! Alleen een kleine dagvoorraad voegen we toe aan ons assortiment.

Dinsdag fietsen we alweer door het saaie gebied van Les Landes. Eindeloze bossen, lange rechte wegen en hier en daar een piepklein dorpje. En dat 75 km lang tot de stad Dax. Aaf en Marc Marie begeleiden ons weer. We zijn eigenlijk op weg naar een camping, maar onderweg besluiten we om onszelf toch nog maar een keer te verwennen met een hotel. Op een bankje bekijken we de mogelijkheden en zien we dat we voor € 56,- een geweldige studio kunnen krijgen in het Thermen hotel in het centrum. Voor ongeveer dezelfde prijs als waar we gisteren in een piepklein kamertje voor sliepen, hebben we hier een lel van een kamer met keukentje, grote inloopdouche, heerlijke stoelen én een cadeaupakketje met: extra rol wc-papier, afvalzakje, afwassponsje en vaatwasmiddel. Een geluksmoment op fietsreis! Wij kunnen voorlopig vooruit!

De volgende dag fietsen we heuvel op, heuvel af. De saaie pijnboombossen liggen achter ons, we komen in de Pyreneeën Atlantique. Mooie landschappen met Baskische huizen: wit met donkerrood houtwerk.
We fietsen door verstilde dorpjes, zoals Bergouey, waar de tijd teruggedraaid lijkt. Een oude Essopomp die de prijzen in Francs aangeeft, onderstreept dit beeld.
In Camou fotograferen we de ronde pelgrimsgraven op het kerkhof.
In Saint Palais regelen we een prima hotelletje. Het is best koud, dus kamperen slaan we nog even over.

‘s Ochtends starten we weer in de kou op weg naar Saint Jean Pied de Port (CJPDP).
Deze stad ligt 6 km van de Spaanse grens en is hét vertrekpunt voor de vele pelgrims die naar Santiago gaan lopen.
Onze donsjasjes bieden uitkomst tegen de kou.
We starten met een bijzonder heftige klim. Er zullen er nog vele volgen deze dag. De kou verdwijnt niet en de zon weet niet door de donkere wolken heen te breken. Het vooruitzicht van een camping wordt steeds minder aantrekkelijk. Er staat ons een heftige bergetappe in de Pyreneeën te wachten en daar willen we uitgerust aan beginnen.
Tijdens een stop onderweg raadplegen we Booking. Er is een prachtig appartement te huur op loopafstand van het centrum van CJPDP. Heerlijk terras met uitzicht op de bergen, keuken én wasmachine. We boeken het meteen voor drie nachten.

Als we, moe van het vele klimmen, aankomen bij het appartement, blijkt het nog mooier dan we gedacht hadden. In de koelkast staan biertjes, zelfgemaakte jam en verse eieren. Alles is strak en mooi en kraakhelder.
Blij installeren we ons.
We brengen de fietsen naar de fietsenmaker om de remblokken te laten vervangen. Die blijken na 1600 km volledig versleten te zijn.
Ook selecteren we de inhoud van onze fietstassen op overtollige bagage en we weten er bijna 6 kg (!) uit te halen. Die sturen we via het postkantoor terug naar Nederland.
Verder wordt het vooral een paar dagen relaxen.
Morgen gaan we in dit leuke plaatsje de toerist uithangen. De citadel is prachtig. Alles ademt de Camino en het is er vergeven van de Santiago-pelgrims.
We zonderen ons er nog een beetje van af. Zijn wij wel pelgrims?? Voorlopig denk ik dat we gewoon fietsreizigers zijn.

We bereiden ons mentaal voor op zondag. Dan starten we met de Roelandspas. Het is 28 km klimmen naar een hoogte van 1057 m. We zien er best wel tegenop.
Het zal een voorproefje zijn op de rest van de Camino, die behoorlijk pittig is.
Ook storten we ons na die pas in het pelgrimsgewoel. We hebben in een klooster twee bedden op een slaapzaal geboekt.
Diner erbij en op naar het volgende avontuur!

Geschreven door De.Trappers