Laos, Nong Khiaw

5997 km gefietst / dag 176

Als we het over de kinderen van Laos hebben, benoemen we meestal als eerste: armoede. Dat is ook wat je ziet als je door de kleine bergdorpjes heen fietst: ze wonen in houten huisjes of in bamboe hutten, hun kleding heeft niets met een modebeeld te maken en wordt vaak zo vies, dat het niet meer schoon te wassen is. Ze lopen op slippertjes of soms op blote voeten. Naar de kapper? Nee, papa of mama knipt op goed geluk met een grote schaar hun haren.
Onderwijs? Vaak komt de leraar niet opdagen en moet één leerkracht voor meerdere klassen zorgen. Veel kinderen gaan niet eens naar school. Speelgoed zien we vrijwel nergens. Deze kinderen lijken zelfs geen mobiele telefoon te hebben.
Zijn deze kinderen ongelukkig in vergelijking tot de Nederlandse kinderen? We proberen ons te verplaatsen.

Je bent baby in Laos. Je ligt de hele dag in de draagdoek bij mama. Als mama er niet is, mag je bij oma in de doek of bij een van je oudere broertjes of zusjes. Je ligt niet in je eentje in een wieg, maar voelt de hele dag het vertrouwde, warme lijf van mama.
Zindelijkheidstraining? Dat gaat heel gemakkelijk. Als je zelf kunt lopen, krijg je een broek met een open achterkant. Je hurkt en je doet je plasje. Als dat niet kan, pakt iemand je op om je boven een plek te houden waar je je plasje wél kunt laten lopen. Zo ben je lekker snel zindelijk en krijg je nooit luieruitslag.
Als peuter mag je al snel zelf op stap met andere kinderen uit het dorp. Er is altijd wel iemand van de grotere kinderen die op je past. Zo leer je heel goed met andere kinderen spelen. Ruzies zijn er ook wel, maar die los je samen op. Geen papa of mama die meteen de hut uit komen rennen om je mee naar binnen te nemen.
Als je een beetje stoer bent, regel je in de kleuterleeftijd je eigen katapult. Die hang je dan om je nek. Dat geeft aanzien en je kunt eindeloos oefenen met steentjes schieten. Waarop? Waarschijnlijk op alles wat beweegt.
Je ouders geven je veel verantwoordelijkheid. Je port met stokken in de vuurtjes die 's ochtends branden om iedereen warm te houden in de wintermaanden. Je past heus wel op dat je je niet verbrandt! Je hebt geleerd om voorzichtig te doen met scherpe messen en hakbijlen. Het is handig dat je daar al goed mee overweg kunt. Je helpt papa of mama met het in stukjes hakken van brandhout en je mag zelf het bos in om bamboestokken af te snijden. Een leuk klusje voor een 5-jarige!
Je gaat als 8-jarige niet altijd naar school. Het kan veel interessanter zijn om bij het haventje rond te hangen. Daar zijn spannende klussen te doen bij de boten. Heel handig klim je van de ene op de andere boot en als je boven op het dak gaat zitten, heb je een goed zicht op de vertrekkende boten. Het is maar goed dat je hard kunt rennen, want soms vraagt de kapitein je om snel iets te gaan halen wat hij vergeten is.
Nee, een kinderfysiotherapeut heb je niet nodig, je motoriek is juist één van de dingen die erg goed ontwikkeld zijn.
Als je wel naar school gaat, heb je voldoende tijd om buiten te spelen. Voor jou geen volle agenda. Wat is een agenda?
Speelgoed vind je zelf. Een stok, stenen, een brommerband, een touw of een stuk elastiek.
Als je hoort over Nederlandse kinderen die buiten schooltijd nog zoveel verplichtingen hebben, moet je stiekem even lachen. Rots-en-watertraining voor de sociale vaardigheid? En dat zonder de rotsen en het water die jij hier volop tot je beschikking hebt? Vreemd.
Jungle Memorytraining voor het werkgeheugen? Op een computer? Jij hebt een hele jungle achter je huis die je op je duimpje kent. En je onthoudt elke boom en plant.
Rekensprinten met je ouders? Om te rekenen gebruik je je vingers en sprinten kun je als de beste.
En natuurlijk zie je op de televisie (want die is er thuis wel) rijke kinderen die in mooie bedden slapen en die heel veel speelgoed hebben. Dat lijkt je ook wel fijn, maar op dit moment geniet je van je vrije leventje in dit dorp.
En je toekomst? Die is nog ver weg. Misschien word je wel kapitein op een van die boten in de haven. Dan kun je geld verdienen met het vervoeren van falangs op de rivier. Of je gaat in de bouw werken, zodat je een stenen huis voor je familie kunt bouwen.

Wij proberen het wel, maar we kunnen niet écht in de levens van deze kinderen kijken. Toch staan we snel met een oordeel klaar. We denken dat deze kinderen niet gelukkig kunnen zijn zonder een mooi huis, veel spullen en goed onderwijs.
Maar is dat wel zo? We zien hier kinderen met vrolijke gezichten en we zien trotse ouders die hun kinderen knuffelen. Families zorgen voor elkaar en jong en oud heeft daarin zijn plek.
En natuurlijk wens je iedereen betere omstandigheden en een mooie toekomst. Maar geluk? Dat heeft met zoveel andere dingen te maken. Dat realiseren wij ons hier elke dag.

Geschreven door De.Trappers

20 jan 2018Over de grens naar Noord-Laos

4 feb 2018Power China in Laos

Al 28 reacties bij dit reisverslag

Mooi! en helemaal met je eens, geluk zit niet in geld. En rijkdom ook niet :-). Geniet van het mooie land. En leer van de mensen daar. xx
Justine 2018-01-24 11:28:04

Helemaal mee eens dames, geluk zit niet in het hebben van bezittingen maar van mensen om je heen die van je houden. 😘💋
Nel 2018-01-24 11:29:05

Wat een mooie overweging. Jullie hebben gedachten en ervaringen weer prachtig onder woorden en in beeld gebracht. Het blijft leuk om op deze manier mee te mogen genieten van jullie reis.
Marieke 2018-01-24 11:30:09

Wat goed geschreven en helemaal waar!!!
Chris 2018-01-24 11:59:24

Leuk zo'n kijkje in het leven van de kinderen van Laos. Bedankt.
Ine 2018-01-24 12:15:37

Mooi! Weer iets om over na te denken. Daarom wonen we nu bij het water: strandjutten, met hoog water door de blubber lopen, varen met een bootje en goed uitkijken of er geen prikkeldraad of hekje in de motor komt, dieren en hun gewoontes leren kennen, dode vleermuizen vinden en niet eens weten dat dit vleermuizen zijn:). En de stad een beetje mijden .... Ik kijk uit naar jullie volgende verhaal.
Willy Dijkstra-Buitendijk 2018-01-24 12:31:38

ja, zo ziet het leven er toch helemaal niet slecht uit.... Leuk dat jullie de kinderbril opzetten. goede reis, Angela
angela 2018-01-24 12:34:03

Lieve Marijke en Elly, Mooi geschreven. Ik kan me wel voorstellen dat de mensen in o.a. Laos ook gelukkig kunnen zijn. Dat geluk zeker niet de de materiële behoefte zit. Zou je andersom ons land omtoveren tot een land als Laos zouden wij denk ik wel ongelukkig zijn omdat je het anders gewend bent, maar zeker ook het onderwijs en de gezondheidszorg zou missen die wij wij hier kennen in Nederland. Waarschijnlijk zouden de mensen in Laos ook niet gelukkig zijn als je hun land zou omtoveren in een westers land. Zij zouden het waarschijnlijk vreselijk vinden om te moeten leven in een jachtig land met duizend-en-één regeltjes waarin zoveel moet. Ieder zijn ding, je groeit er mee op en leert er mee omgaan. Geluk zit in veel meer dingen dan het hebben van! Groetjes Ineke en Huub
Ineke en Huub 2018-01-24 12:50:02

Heel mooi om het leven eens met een andere kleur bril op te zien. Ik kan me er wel wat bij voorstellen.
Lex 2018-01-24 13:09:00

Uit het hart! Schitterend. Mooi (Marijke) hoe jullie de ontwikkeling en diversiteit methodes beschrijven. Het leven heeft zonder toeters en bellen ook al heel veel te bieden. De kinderen in Loas zulllen niet vroegtijdig bijziend worden van hun mobieltje 😇. Dank voor deze mooie special. Volgen er nog meer thema’s? Geniet lekker en fijne en veilige reis!
Annemiek 2018-01-24 13:13:18

Wat mooi dat jullie een extra blog geschreven hebben over de kinderen. Bij alle foto’s die jullie tot nu toe geplaatst hebben, lette ik altijd vooral op de kinderen en ik heb me al regelmatig afgevraagd voor wie een cultuurshock heftiger zou zijn en ik heb een groot vermoeden dat je dié kinderen doodongelukkig zou maken als ze zouden moeten wennen aan onze Nederlandse maatstaven, regels en gewoontes. Ik herken zelfs nog een klein beetje van onze eigen jeugd en ik ben blij dat ik kind mocht zijn in de jaren zestig. Blijf lekker genieten de komende tijd van ál die blije en tevreden kinderkopjes, puurder kun je het niet krijgen....prachtig <3
José Meuwissen 2018-01-24 13:13:29

Mooi verhaal, geluk zit in jezelf
Elly 2018-01-24 16:16:48

Een mooi verhaal en wederom zo goed geschreven. groetjen
Lidwina 2018-01-24 16:24:05

Amen!!! 👍🏼
Natasja 2018-01-24 16:28:28

Zo zie maar er zijn vele wegen naar Rome...... hoezo Rome?
Ien & Bert 2018-01-24 17:42:18

Mooi verhaal....mooie kijk op kinderen op een andere plek op de wereldbol....groot groeien op een andere manier....
Wilma Bosboom 2018-01-24 17:50:40

Tsja waar ben je beter af...iets om over na te denken...
Jacqueline 2018-01-24 19:11:40

Wat een mooie beschouwing en volgens mij zo waar.
Nellie 2018-01-24 19:19:33

Mooi verhaal, deze kinderen zouden doodongelukkig zijn met al die regels! Groetjes Henny
Henny 2018-01-24 19:30:20

Heel mooi geschreven en ik denk dat de kindertjes daar zelfs nog gelukkiger zijn dan hier waar van alles veel te veel is en zelfs kinderen overspannen raken omdat hun agenda overloopt . En jonge ouders zijn vaak zwaar belast en hollen zich zelf voorbij. Wat zullen jullie weer moeten wennen aan het haastige westen. En onze verwende te veilig opgroeiende kids. Veel plezier nog en geniet van deze mooie mensen die nog dicht bij de natuur staan. Groetjes
Anja Peeters 2018-01-24 20:26:08

Prachtig mooi geschreven!!!
Nicole Brinkhoff 2018-01-25 08:07:59

Hoi Marijke en Elly, `Annelies en ik zijn nu drie dagen terug in ons koude kikkerlandje. Nu ik jullie laatste verslag lees denk ik nu al met weemoed terug aan onze tocht van Bangkok naar Saigon en de toevallige ontmoeting met jullie. Jullie ontboezeming is mij uit het hart gegrepen met mijn 34 jaar docentschap op een mavo. Geeft de burger moet. Groetjes, ook van Annelies
Henri Berende 2018-01-25 17:11:55

Herstel, die verrekte Tekstscontrole : Geeft de burger moed.
Henri Berende 2018-01-25 17:14:16

Mooie inkijk geven jullie weer! Zucht.
Ilse 2018-01-25 20:19:26

hoihoi, ook hier in Rwanda vraag ik me dit vaak af. Naast werkende kinderen (water, hout halen, op het land werken) zie ik veel spelende kinderen. In de bomen klimmen, aan een touw over watertjes slingeren, met plastic flessen cricket spelen, bordspelen in het zand met flessendoppen, fikkie stoken, hoepelen met een fietsband, tollen, hinkelen, zelf van ijzerdraad en oude blikjes autootjes knutselen, tollen, verstoppertje, voetballen met een bal van papier, etc.
mieke 2018-01-26 05:51:02

Mooi geschreven!
Gijs en Evelyn 2018-01-29 09:35:28

Prachtig en indrukwekkend verhaal. Wij met onze westerse ideeën en vooroordelen..... Heel verfrissend zo'n andere blik op de wereld.
Doreen 2018-02-04 16:57:39