Het "eetfestival in Terme Agliano" ik heb het toch écht gelezen. Misschien in het oude Angliano zegt Jan nog. We pakken de fiets en gaan op zoek. Vanaf de camping slaan we linksaf en fietsen, lopen, fietsen enzovoort naar Agliano alto. Al wat er is, is serene rust, op een stel giechelende meiden na, die bezig zijn aan een dikke banden fietocht die zich bergafwaarts bewegen. Ja, dat kunnen wij ook.

Een lange tocht naar boven betekent ook weer een mooie afdaling en.....die is inderdaad mooi.
We fietsen nog even verder naar Angliano voor opnieuw een sixpack water en brood. Vooruit, ook nog de flesje rosé en er watermeloen omdat meloen zo lekker fris is met deze hitte.

Weer terug op de camping is het tijd om mijn reisverslag bij te werken. Het is altijd weer leuk om tóch weer bepaalde details te vermelden waardoor de reis, als we het teruglezen, weer helemaal in beeld komt.

Camping le Fonti is een terrassencamping. Wel mooi maar ons tafeltje staat ook niet helemaal waterpas wat op zich niet erg is, alleen als de meloen z'n steuntje mist. Zie je het al voor je? Ik pak mijn handtasje om het in de camper te leggen waardoor de watermeloen zijn kans schoon ziet: van de tafel op de grond, naar de andere kant van het straatje, naar over nog een ander straatje, naar beneden naar het volgende terras, onder een veldbed door en onder een camper door en ik maar hollen om hem te kunnen pakken. Plots hoor ik een doffe knal het is de watermeloen die tot stilstand komt tegen een houten chalet.
De meloen heeft flinke schade. Een goede reden om er maar gelijk een mes-en onze tanden in te zetten.

De oranje leeuwinnen spelen vandaag de finale in Lyon tegen de VS. Jan word al een beetje nerveus en gaat nog snel even de afwas doen en misschien ook wel gelijk even kijken of er ergens een tv staat.

De zalm, gebakken met vleestomaten en citroen (in de elektrische pan) smaakt bijzonder goed. Thuis ook maar eens proberen.

Onze campingbuurtjes, Rosalie en Ruurd, komen op de koffie. Het word later en later. De chardonnay uit de streek is heerlijk terwijl ons gesprek over van alles en nog wat gaat. Rond de klok van 00.30 uur vraagt onze Engelse overbuurvrouw je het toch wat minder loudry kan. Oeps, ze heeft helemaal gelijk en ach, eigenlijk is het ook gewoon tijd om naar bed te gaan.

Geschreven door Onze-hobby.gaat.weg