We beginnen de dag met een lekker Frans broodje en voor mij een bord havermoutpap met gedroogde pruimen en abrikozen een handje pecannoten en kaneel om het af te maken.

We fietsen via een binnendoor weggetje (tip van Marcel, de kampbeheerder) naar Carpentras. En ja hoor, de Schuurmannen treffen het. Vandaag is het aardbeienfeest. Dat de aardbeien van Carpentras bijzonder zijn blijkt wel uit de vermelding op internet. Uitgebreide info via onderstaande link. https://www.france-voyage.com/frankrijk-gastronomie/aardbei-carpentras-577.htm

Er wordt blijkbaar niet veel gefietst in dit deel van Frankrijk. Een wat oudere man moedigt ons aan wanneer we voorbij rijden. We volgen de borden naar het oude centrum. Daar aangekomen trekt een jazz band onze aandacht. Waar komt die muziek vandaan? Om de hoek, op een plein wordt het ons al snel duidelijk. Vandaag en alle andere zaterdagen in april is het aardbeienfeest in Carpentras. Een jazz band speelt, kinderen en volwassenen worden geschminkt met de meest mooie aardbeitekeningen, er is een chocoladefontein waar je naar hartelust aardbeien in kunt dopen, veel aardbeiboeren verkopen hun manden met aardbeien in allerlei formaten. Ook zien we de grootste aardbeiplanten ooit voorbij komen.

We lopen nog wat door de straten van het zonovergoten Carpentras waar ik mijn hoofd door een reuzen aardbeibord steek terwijl Jan een foto maakt. Even verder, in een winkeltje waar spullen uit de hele wereld verkocht worden, koop ik een aantal armbandjes met kralen van keramiek. Erg mooi.

In een superleuk winkeltje met mooi beschilderd aardewerk kijk ik of ik nog een mooi bord zie voor in de keuken. Ik heb nl. deze week bedacht dat het wel mooi zou zijn om al onze schalen en borden die ooit van vakanties mee terug kwamen naar huis, aan de wand in de keuken te hangen. Eén uit Carpentras mag dan natuurlijk niet ontbreken.

Van 1320 tot 1791was Carpentras de hoofdstad van het pauselijk gewest Venaissin. Moderne boulevards vervingen de oude stadswallen, waarvan nu nog één poort over is, de Port d' Orange. Carpentras kent veel mooie gebouwen, een kathedraal, paleis van justitie, een synagoge, les Halles le Passage Boyer, versierd met vrolijk gekleurde parapluutjes.

We gaan zéker binnenkort terug om ons dan te verdiepen in het cultureel erfgoed van Carpentras.

Bij Intermarche nog even wat te eten halen voor vandaag en morgen. Sta je bij de kassa en wat blijkt....kun je niet meer betalen met een wereldpas. Alleen nog acceptatie van Mastercard of Visacard. Een goede reden om mijn collega's en natuurlijk onze Rabobankklanten hierover te gaan informeren.

We fietsen weer terug naar de camping over de prachtige landweggetjes die tussen de wijngaarden liggen. Het blad aan de wijnranken begint te komen.

Na de lunch, een stok broodje tonijn met tomaat, is het tijd voor een korte broek en een mouwloos shirt. Ons lijf verdiend eerst een laag zonnebrandcrème waarna het heel stil word in en om de camper.

Geschreven door Onze-hobby.gaat.weg