Cantabrië
Vandaag laten we Baskenland achter ons. Het fiere Baskenland met zijn rijke cultuur en taal, het baskisch, dat je nog overal hoort en kan lezen, maar waarvan je geen woord kan uitspreken zonder je tong te verstuiken.
De volgende dagen zullen we in de regio Cantabrië verblijven voor een 220 km wandelplezier.
De autonome gemeenschap Cantabrié heeft ca. 583.700 inwoners voor een oppervlakte van 5330 km2. De hoofdstad is Santander.
Cantabrië werd oorspronkelijk bewoond door de Cantabri, een Keltiberisch volk dat bekend stond om zijn onverzettelijkheid en moed in hun strijd tegen de Romeinse overheersing. Gedurende de Cantabrische Oorlogen, tussen 29 en 19 v.Chr., vochten de Cantabri fel tegen de Romeinse legioenen onder leiding van keizer Augustus. Uiteindelijk moesten zij zich echter gewonnen geven, en werd het gebied geïntegreerd in het Romeinse Rijk.
Na de val van het Romeinse Rijk werd Cantabrië gedurende de vroege middeleeuwen beïnvloed door verschillende invallers en heersers, waaronder de Visigoten en later de Moren. Hoewel de Moorse invloed in Cantabrië minder langdurig was dan in andere delen van Spanje, hebben de culturele en architectonische invloeden ontegenzeggelijk hun sporen nagelaten.
In de middeleeuwen bloeide Cantabrië op als een belangrijk handels- en scheepvaartcentrum. De regio speelde een cruciale rol in de maritieme ontdekkingen en expedities van Spanje, vooral tijdens de hoogtijdagen van het Spaanse Rijk. Gedurende deze periode werden tal van imposante kerken, kloosters en kastelen gebouwd, die vandaag de dag nog steeds de landschappen van Cantabrië sieren.
De geschiedenis van Cantabrië is ook nauw verbonden met de opkomst van het Koninkrijk Castilië en de uiteindelijke eenwording van Spanje.
Ik koos vandaag voor de kustweg naar Castro Urdiales, een relatief makkelijk tocht van 17 km. Eerst was er een mooi kustpad, vroeger een werkspoorlijn, waarover vanaf het einde van de 19de eeuw in lorries ijzererts uit de mijnen van Cavarón voor verscheping naar Ontón getransporteerd werd.
Later volgde de Camino een grotendeels verlaten steenweg tot net in de dorpje Mioño waar een tortilla en een frisdrank erg smaakte. Een lange fiets- en voetgangerstunnel verbond het dorp met Castro Urdiales.
Castro Urdiales
Rond het middaguur kwam ik reeds aan bij de gemeentelijke albergue, waar plaats is voor 16 pelgrims, systeem donativo, in volgorde van aankomst en open vanaf 14 uur. Ik was er bij de eersten. De Canadese Gabriëlle kwam iets later hijgend aan. Ze had zich erg gehaast omdat ze gehoord had van die beperkte capaciteit. Even later kwamen ook drie Zuid-Fransen aan, waarvan Gaby de luidruchtigste. Aan zijn credencial, stempelboekje te zien had hij al heel wat Camino’s gelopen. Hij stoefte er ook over.
Castro Urdiales is een pittoresk kuststadje, gesticht door de Romeinen onder de naam Portus Amanus en het was het een belangrijk maritiem en handelscentrum. De strategische ligging aan de Cantabrische Zee maakte het ideaal voor zowel commerciële als militaire doeleinden.
Tijdens de middeleeuwen ontwikkelde Castro Urdiales zich verder en werd het een belangrijk knooppunt voor vissers en zeevaarders. De stad kreeg stadsrechten in de 12e eeuw en groeide uit tot een welvarende havenstad. Gedurende deze periode werden verschillende architectonische meesterwerken gebouwd, zoals de gotische Santa María de la Asunción-kerk.
In de loop der eeuwen speelde Castro Urdiales een cruciale rol in diverse historische gebeurtenissen, waaronder de Spaanse Successieoorlog en de Carlistenoorlogen. De stad bleef zich uitbreiden en moderniseren, waarbij de haven een centrale rol bleef spelen in de economie.
Tegenwoordig is Castro Urdiales een populaire toeristische bestemming met heel wat hotels en een mooie jachthaven.
Onze kleine albergue was in geen tijd quasi volzet met een internationaal gezelschap. Iedereen was blij dat er voor hem/haar nog een plaatsje beschikbaar was.
Goed op tijd binnen, ruimte dus voor wat rust en een bezoekje aan het stadje op zoek naar eten en drinken. De stadswandeling in de omgeving van de albergue bracht me naar een mooi, kunstmatig aangelegd strand, de Playa Ostende. Mooie naam!
Geschreven door Jaak.de.Fietser