Dag 158: Bayindir en dag 159: Iznik.

Turkije, Bayındır

Karamürsel - Bayindir: 29 km. Totaal: 3482 km.
Bayindir - Iznik: 23 km. Totaal: 3505 km.

Gisteren begon al vlug het spelletje van poncho-aan poncho-uit. Het weer was zo wisselvallig dat ik meer dan tien keer mijn poncho moest aan- en uittrekken. Soms veranderde het zo vlug dat ik nog niet de tijd kreeg om mijn poncho over te gooien (het lukt altijd niet in één keer) of het was al niet meer nodig.

Ook een beetje stijgen gisteren tot zo'n 350 meter. 's Middags kon ik in Kizderbent nog een lekkere steak eten. Ik heb voedsel nodig want er hangt al niet veel vet of vlees meer aan mijn knoken.

Aangekomen in Bayindir, waar geen overnachting was, wou ik een minibus nemen naar Iznik. Ik nam een laatste foto van het graf van Dede Sultan. Er stond daar juist nog een grote vrachtwagen ook even te kijken naar wat dat graf eigenlijk was. Ik vroeg 'Iznik?' en op het positieve antwoord klom ik naar boven in de cabine. Ik filmde dus de afdaling naar het meer van Iznik. De streek is daar zo vruchtbaar dat wanneer je er een kepernagel in de grond steekt er een beetje later bloknagels aan groeien. Alles heeft men daar: olijven, perziken, peren, okkernoten, kiwi's... Noem maar op en het groeit er.
De chauffeur (ik moet de privacy respecteren, maar zijn naam is zoals die van een van de twee eerste mensen in de tuin van Eden, en die naam begint met de eerste letter van het alfabet) zette mij af, na zijn lading steentjes gelost te hebben, aan de stadsgrens van Iznik. Direct daarna kwam een minibus waarvan de chauffeur zelf voorstelde om me naar het centrum te brengen, gratis.

Vandaag stapte ik dan weer terug naar Bayindir. Ik heb nog nooit zoveel fruit gegeten! En zonder moeskopperij! In tegendeel. Ik wou enkel foto's nemen van die dikke rode druiven en de man die aan 't plukken was, overhandigde mij twee zware trossen. Zoveel kon ik niet dragen en ik nam alleen de kleinste tros aan, zeker ook een kilo, en daar was ik wel een half uurtje zoetjes mee.

Vandaag was het heel de dag droog en wellicht zo'n 28 graden. De volgende dagen wordt het weer warmer.

De bouwwerken die je ziet op het filmpje zijn de voorbereidingen voor:
https://www.worldnomadgames2022.com

https://m.youtube.com/watch?v=sR98CYpOEOU

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Iznik Zee is ook prachtig, ken ik helemaal niet. Turkije heeft veel te bieden. Ook de dorstige hongerige wandelaar. Zijn vruchten zijn delicious.

Thijs 2022-09-08 21:39:21

Je bent precies wel echt in de tuin van Eden. De mensen die je ontmoet zijn wel echt vriendelijk.Dat doet wel deugd veronderstel ik.

TC 2022-09-08 22:04:24

Dag Paul, goed dat het dagje struinen door het paradijs je zo beviel. En goed dat het nuttigen van al die geoffreerd gekregen, niet verboden, hemelse fruitmanden (en de biefsteak), je ideale wandelgewicht weer terug mee op pijl brengt. Nochtans bevatten de vruchten die jij in het onderschrift bij de foto 'dadels' noemt geen, schat ik, 1/100 suiker van wat een rijpe dadel bevat, want het zijn olijven. Dadels groeien op een boom met palmbladeren... waarmee ook je dendrofiele kennis weeral wat bijgespijkerd is.

Toonbel 2022-09-08 22:05:30

Bedankt Kozze. Inderdaad ik heb een flater begaan en de tekst aangepast. Een kemel schieten kan hier niet, want die zitten dan weer in het land van de dadels.

1cent1km 2022-09-09 19:18:36
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.