Het weer is betrokken deze ochtend en nog voor het ontbijt krijgen we een milde regenbui. Een uurtje later is de grond terug droog en stoffig. Het wordt een heel warme dag.
Voor we deze avond afscheid nemen van de school, wordt vandaag nog een nieuw kasuarinabos geplant. Het gaat om een snelgroeiende inlandse boomsoort die hier algemeen gebruikt wordt in de bouw of de keuken. We graven de gaten, halen de plantjes uit de nursery en planten ze voorzichtig. En water is de sleutel. In dit klimaat groeit alles, mits regen of bewatering.
Het werk aan de bouw wordt natuurlijk verdergezet. Het hout wordt geïmpregneerd en de bovenste rijen stenen worden gemetst.
We krijgen opnieuw bezoek. Deze keer van het departement onderwijs van de subcounty. Eerst thee en “palaveren.” De school wordt bezocht en bestempeld als één van de best uitgeruste van heel Kwale. Terecht. Met de komst van “Mama Pascale” en Sunshine4Kids nam de school in 2017 immers een vliegende start, en sindsdien zijn er jaarlijks grote aanpassingen en investeringen gedaan. Ook wij zijn fier ons in dit verhaal ingeschreven te hebben en elk jaar terug naar Rose Mwakwere te kunnen komen.
Ondertussen krijgen we het heuglijke nieuws uit Mombasa dat Moses de laptop voor de principal heeft ontvangen uit de handen van CloseTheGap. Andermaal bedankt voor deze blijk van steun aan de school en haar projecten.
Op deze hoogdag - en Moederdag in Antwerpen - willen we toch ook een vrolijke activiteit organiseren. Wat is beter dan naar de wekelijkse markt in Lukore te gaan? We stappen dus met de hele school de school uit, bergop door Mangawani en Mangawani Market tot op de kim tussen twee diepe valleien. Onderweg ontmoeten we ouders van leerlingen en oud-leerlingen. Hartelijke ontmoetingen natuurlijk. We stappen verder over het pad op de kim, steeds verder de Shimba Hills in. Vruchtbaar landbouwgebied: papaver, mais, kasava, mango, bananen, palm. Dat alles in een wonderlijke scenery. Het verkeer wordt ondertussen drukker. We bereiken het stadje. Stel het je voor als een dorpje uit de Far West met brommers voor elke saloon. En dezelfde sfeer van kijken vanop de veranda’s naar de strangers die het dorp binnenstappen. Maar we zijn er welkom. We proberen er met onze dollars aan een cola te komen voor ons en onze Keniaanse buddies. Daarna stappen we snel terug. Het is nog een groot uur terug en het licht is al zachter geworden. In de verte stijgt de avondnevel op uit de dalen tussen de achter elkaar geschoven heuvels.
Straks onze laatste avond op Rose Mwakwere.

Geschreven door AZEB.Inleefreizen