De sfeer op Rose Mwakwere is alleen maar beter geworden sinds onze terugkeer. Het samenleven gebeurt nu spontaan en vanzelfsprekend. Het is gewoon geworden dat een Keniaans meisje een Belgische jongere aan het werk zet, of een Belg een grap maakt over een Keniaan.
Wat ook bijdraagt tot de goede sfeer, is de voldoening te voelen dat de werken die gedaan worden concreet resultaat hebben. Van de nieuwe keuken is de grondplaat klaar en worden vandaag de muren gemetseld. De sponsoring die we van een aantal ouders mochten ontvangen krijgt hier zijn concrete realisatie! We willen hier dan ook nogmaals dank zeggen aan alle ouders voor het vertrouwen en de (soms aanzienlijke) financiële inbreng. We zijn blij dat we de traditie van de inleefreizen van de Abdijschool hebben kunnen koppelen aan de expertise van Sunshine en de dynamiek en lokale verankering van Rose Mw.
Ook het samenwerken van onze leerlingen met de fundi’s (meester-stielmannen) ter plaatse verloopt nu goed, ondanks de taalbarriere.
Een ander project waar vandaag aan gewerkt wordt - naast het gebruikelijke kook- en poetswerk - is het planten van boompjes. Vorig jaar plantten wij een paar honderd boompjes, maar door de lange droogte kort daarna zijn heel veel boompjes gestorven. We proberen opnieuw.
Nog in de landbouwsector wordt vandaag een nieuw stuk land toegevoegd aan de groentetuin, om er de groenten te zaaien met het zaaigoed geschonken via de ouders van Maarten. Hartelijk dank voor deze gift! Een van de redenen van de verbeterde voedselsituatie op school is de “eigen kweek” waarmee we hier vorig jaar startten. Er wordt van de gelegenheid gebruik gemaakt om de bestaande groentetuin grondig onder handen te nemen. Velen springen spontaan bij.
Uit de keuken zien we ondertussen aardappelpuree en kasava in kokossap komen.
Na de lunch krijgen we bezoek van de Mwakwerefamilie die de school gesticht heeft en nu, aangetrokken door onze aanwezigheid, de band met de school terug wil aanhalen. Het is een uitgelezen moment voor de principal om te netwerken om haar school verder te kunnen uitbouwen. Ismael Mwakwere, broer van de oprichter, komt toevallig eind september naar België en heeft alvast een uitnodiging op Zevenkerken op zak.
De namiddag wordt besloten met een wandeling naar het dorp Kibuyuni, piepklein, straatarm, maar zeer mooi. We nemen een pad dwars door de bush en over de heuvels. In Kibuyuni organiseren we snel een voetbalmatch tegen de dorpsjongens. Mr. Vermeulen (hier genaamd Mister John) wordt gebombardeerd tot onze coach. Het wordt een friendly game die we - een beetje makkelijk omdat we ouder zijn en schoenen hebben - winnen onder de ogen van de vrolijke dorpskinderen.
Wanneer de oproep tot het gebed in de moskee weerklinkt, haasten we ons naar de school terug.
In afwachting van het avondmaal: een verse kokosnoot.

Geschreven door AZEB.Inleefreizen