Op deze zondagmorgen gaan we naar de kerk. Kan je per vier of zelfs per vijf in een tuktuk? Dat kan. Op dus naar de katholieke Saint-Joseph church in Ukunda. Behalve één tuktuk die doorrijdt tot Saint-Francis. Gelukkig vinden we ze snel terug.
De mis van 10u begint om ruim halfelf. De kerk zit afgeladen vol goedgeklede mensen. Behalve wij enkel een handvol blanken. De mis is dan ook 100% Swahili. Gelukkig is er veel zang en dans. We wiegen en klappen mee. De preek is echter een zware biefstuk: op de kop af 40 minuten schreeuwt de priester aan hoog tempo de boxen stuk, loopt hij, danst hij, zingt hij, zwaait en zwiert hij. Je moet al een serieuze fysiek hebben en veel adem om hier te kunnen preken. De hele viering is sowieso zeer fysiek en meegeleefd. We houden tot het einde vol...
Daarna eten in restaurant Rockstars op de ruige weg tussen Diani en Ukunda. Gezellig kader, country music, en - na twee uur wachten - heel lekker eten. Wanneer de rekening niet helemaal klopt, wordt dat uitgelegd because everything was a bit in a hurry...
In de namiddag stappen we verder. In een achterbuurt van Ukunda - is dat geen pleonasme? - bezoeken we een sociaal project waar men dierenbeeldjes houwt en verkoopt. We kopen er een aantal souvenirtjes voor het thuisfront.
Nog wat verder komen we op het kruispunt van de Dianiweg en de autostrade Mombasa-Tanzania, het centrum van Ukunda, een stad gebouwd als een overbevolkte mierenkolonie. Mits een paar afspraken mogen de leerlingen een half uurtje de eerste twee “winkelstraatjes” verkennen. De sfeer die er hangt vandaag is gemoedelijk en vrij rustig, en de leerlingen gedragen zich - zoals de hele reis - zeer verantwoordelijk. Nog in de felle namiddagzon wurmen we ons opnieuw in een paar avontuurlijke tuktuks, richting Backpackers en zijn zwembad.

Geschreven door AZEB.Inleefreizen