Bij het gebruikelijke ontbijt van boterhammen met jam en melkthee (theewater, melk en rietsuiker samen gekookt), verschijnen vandaag yams (zoete aardappelen). Terwijl wij het menu eerder monotoon vinden, noemen de Keniaanse meisjes het eten gevarieerd. Het toont nog eens onze luxe.
Het gezondheidsbulletin van onze leerlingen is ondertussen goed. Iedereens maag ligt wel eens een dagje overhoop, er zijn wat kleine kwaaltjes, maar voorlopig zijn we van erger gespaard.
De teams nemen het werk weer op: schoonmaken olv matron (opvoedster) Monica, planten met mister Steve, de afwerking van de burelen en keukendienst.
‘s Middags treffen we Dolly om het programma van de komende dagen op te stellen. Dank zij haar raken allerlei kleine en grote zaken steeds vlot georganiseerd.
Na de middagrust is het tijd voor een wandeling naar het dorpje en de markt Mangawani. De principal en de meisjes gidsen ons. Overal wordt de principal door kennissen en ouders hartelijk begroet. Zoals steeds heel wat pikipiki's op de weg. Het meest gebruikte transport hier van goederen en mensen.
Op het marktpleintje kunnen de leerlingen een kleinigheid kopen op voorwaarde dat ze het met de Keniaanse kinderen delen. Er worden wat snoep en koekjes gekocht.
Op de terugweg worden we overvallen door nog maar eens een stortbui. Het stappen wordt er niet makkelijker op, maar we laten het niet aan ons hart komen. Net voor zonsondergang komen we doorweekt op school aan. Tijd voor de avondrituelen.

Geschreven door AZEB.Inleefreizen