Wanneer de lichten uit zijn en de slaapzalen stil, zijn er nog steeds de Afrikaanse sterrenhemel en de kreten van bush en moeras om de nacht te begeleiden. De melkweg waakt over ons en over de diepdonkere nacht, tot het gezang van de muezzin van buurdorp Kibuyuni ons wekt bij het opkomen van de zon. Ze verschijnt zacht en vormeloos van achter de heuvels en strooit diffuus licht doorheen de dampen die opstijgen uit de vochtige bush. Het kitchen team van de dag gaat aan de slag. De joggers trekken erop uit.
Het is weer drukkend heet. Toch wordt er bijzonder goed gewerkt door de verschillende teams. Iedereen lijkt een gezond tempo gevonden te hebben, en ook op het gebied van de gezondheid lijkt alles perfect te verlopen. Misschien heeft dat te maken met de jaar na jaar verbeterende keuken en met de algemene zorg voor hygiëne, ook al zijn de middelen daartoe beperkt. Of juist daarom. In ieder geval zorgt kitchen team weer voor een lekkere 11 o’clock tea met verse mahamri en even verse watermeloen.
Een dubbel team zet zich vandaag aan de kwestie van het afval. Het afval van de school wordt zo goed en kwaad als mogelijk gesorteerd. Wat kan nog gebruikt worden? Wat vergaat vanzelf? Wat kunnen we beter verbranden? Wat is echt restafval? De incinerator die we met de opbrengst van de kerstpakketten konden realiseren (dank aan het Foodforum!) doet zijn werk uitstekend olv fireman Fred. De leerlingen, Belgen en Kenianen, zijn gemotiveerd omdat de doelstellingen haalbaar en concreet zijn. Naar duurzaamheid zijn we er nog niet (wie wel?), maar er zijn weer mooie stappen gezet.
Ondertussen gaat de werf snel vooruit. Er wordt een laag beton gemaakt en aangebracht. Tegen lunch (meestal rond 14u) is het plateau van de library gegoten. De Keniaanse meisjes vinden ondertussen dat het te warm is. En ze hebben echt geen ongelijk. Er is een lange ochtend hard doorgewerkt op alle fronten, maar anderzijds: hailáli, sommige taken kunnen de nacht niet afwachten.
Tussen de afwas en de four o’clock tea gaan we even siesten. Het wordt stil en loom op school. Voor het laatste daglicht hebben de drie praesessen een volleybaltornooi georganiseerd. Een hilarische en sportieve afsluiter van de dag. Niet meegerekend het verjaardagsfeestje straks voor Mozes, zoon van de principal en “patron” (opvoeder) van de jongens deze week. Dat wordt weer dansen.

Geschreven door AZEB.Inleefreizen