Zondag. De dag start opnieuw onder een dreigende hemel en zelfs met wat regen. Na het ontbijt van toast, ei, verse fruitsla en thee verlaten we ons logement.
Via heel goede wegen rijden we weg van de kust, langs Ukunda en Kwale Town (hoofdplaats van Kwale County) naar het natuurgebied Shimba Hills in het gelijknamige gebied, dat we al eerder doorkruisten.
De chauffeurs van onze drie busjes proberen ons zo snel mogelijk naar de verzamelplaats te loodsen, waar een geleide wandeling start. Op andere plaatsen in het park is het immers verboden te wandelen.
We dalen een klein uurtje een heuvel af, doen de schoenen uit om een riviertje over te steken, en lopen blootsvoets verder tot aan de Sheldrick Falls. Zwembroek of niet, voor sommigen is het water te aanlokkelijk.
Terug op de verzamelplaats nemen we onze picknick met zicht op de heuvels. Ondertussen wordt gezongen voor de verjaardag van Lauren (16).
Op onze vraag rijden we nog even naar Ocean View. Schitterend uitzicht met in de verte de schuimende Indische Oceaan. Iets dichterbij een (zondags) kerkje op een heuveltop.
Saïdi heeft ondertussen beslist het park niet snel te verlaten langs Main Gate, maar het helemaal te doorkruisen tot Kidongo Gate. Op deze manier ontdekken we de enorme rijkdom en variëteit van dit reservaat. Heuvelachtige en hobbelige zandwegen brengen ons naar telkens wisselende landschappen: verschillende woudsoorten, open graslanden en scrub (lage begroeiing), elk met zijn eigen tinten groen in een spel van licht en schaduw. Het landschap wordt alleen maar mooier en gevarieerder naarmate de tocht vordert. Bovendien spotten we onderweg een aantal dieren in de middagzon: wat impala’s, een kleine kudde slapende buffels, een dikdik (kleine antilope), enkele wrattenzwijnen, nogal wat bavianen en een heuse sabelantilope, een dier dat enkel in Shimba Hills voorkomt.
De keerzijde van dit extra parcours is dat we langs nóg avontuurlijker wegen richting Rose Mwakwere School moeten rijden. Onderweg de boerderijtjes en dorpjes waarin we ons het leven niet kunnen voorstellen. Maar de kinderen zwaaien, de mannen lachen en de vrouwen zijn mooi en kleurrijk gekleed.
Tegen het einde van de middag bereiken we de school. Het vertrouwde avondritueel wordt echter onderbroken door hevige stortregens die de school al snel in een modderpoel veranderen. Met enige improvisatie wordt van een klaslokaal een eetzaal gemaakt en kunnen we de vertrouwde maaltijd van rijst met stew aanvatten.
Einde van een mooie zondag.
Geschreven door AZEB.Inleefreizen