Vrijdag. Laatste werkdag van de week. De verschillende teams doen hun best om hun taak tegen de middag af te krijgen. ‘Middag’ is sowieso een variabel moment waarop de bel van de kokkin ons roept voor rijst, stew, bonen en chapati’s met eventueel een stuk vers fruit. Met de hand eten stilaan gewoon, al zijn er lepels. Maar altijd eerst de handen wassen. - Gehoord uit de mond van een leerling: “Ze eten hier dus écht elke dag hetzelfde.”

In de voormiddag komt Dolly aan met een levering schoolboeken gesponsord door Inner Wheel via Sunshine4kids. Met wat voor dankbaarheid worden ze door de principal in ontvangst genomen! Begrijpelijk wanneer we de staat van de oudere schoolboeken zien waarmee deze school aan de slag gaat en de leerlingen na vier jaar door het staatsexamen wil loodsen. Heel erg bedankt voor dit degelijk en hedendaags lesmateriaal! - Het uitpakken en sorteren moet echter wachten tot na de thee, eist de principal. Haar woord is hier wet. Waar hebben we dat nog gehoord?

Na de middag vertrekken we met kleine busjes richting de kust. Opnieuw doorkruisen we de bush: behalve de hobbelige en stoffige weg zien we alleen maar een scherm van groen waarboven de hoge palmbomen uitsteken. Een wondermooie en heel gevarieerde natuur! Af en toe een verdoken lemen boerderijtje of een straatdorpje waar elk huisje een winkeltje herbergt. Een vrij woeste weg met nochtans vrij veel verkeer (motorfietsen). Na een uurtje verlaat de weg de bush voor open veld: suikerriet. Zo komen we op de autoweg Mombasa-Tanzania die hier vooral palmbossen doorkruist. Een zijweg leidt ons naar Diani Beach, waar we het weekend in een jeugdherberg doorbrengen.

Geschreven door AZEB.Inleefreizen