Deze ochtend slapen we ruim uit, voor we ons aan Nairobi wagen. Een ambivalente stad. Het verkeer is dat van een hedendaagse metropool, maar ook de herders met koeien en ezels zijn op stap. Een baviaan die de autostrade oversteekt - hoe zou het rijexamen hier verlopen?
Politie regelt het verkeer onder de viaducten terwijl tientallen maraboes overvliegen. We komen aan in het centrum en parkeren ons op het domein van de (katholieke) kathedraal die we dan ook meteen bezoeken. Daarna maken we een korte wandeling door het oude centrum van de stad. Het is er rustig vandaag. Op het einde van de ochtend nemen we even de tijd voor een mocktail en een mandazi. Het is de verjaardag van Alix en daar klinken we op. Maisha marefu! We verlaten weer de binnenstad. Het verkeer is meteen veel heftiger.
Tijd voor picknick in City Park. We worden er belaagd door sykes’ monkeys en Fries’ chips worden natuurlijk weggeritst. De dader geniet ervan boven onze hoofden. Nog even wat ontspannen in het park en dan vertrekken we richting Belgische ambassade.
We worden er verwelkomd in de ambtswoning. Het wordt een fijne namiddag van uitwisseling van ideeën, levenslessen en ervaringen. Onze jongeren worden op een heel ontspannen manier aangezet om hun belevenissen te delen. Goede luim, hoffelijke omgang en een heerlijke Belgische koffietafel zijn de ingrediënten van de middag. De jarige Alix wordt ook nog eens speciaal in de bloemetjes gezet. Een fijne attentie. We nemen dus afscheid, niet zonder de ambassadeur op Zevenkerken uit te nodigen wanneer hij ons land aandoet.

We begeven ons naar de luchthaven. Tijd om even achterom te kijken. Het waren terug drie mooie weken in Kenia. Een traditie van inleefreizen met de Abdijschool die ver teruggaat.
Dank aan de inlevers die, hoewel ze terechtkwamen in een heel vreemde wereld, zich dagelijks ingezet hebben voor het werk op Rose Mwakwere, maar ook zich leerden aan te passen aan een andere realiteit en aan andere mensen. Ze zijn pas 16 en dat werk is dus niet af, maar we hopen dat de tocht ingezet is.
Een grote dank ook aan het thuisfront. Het vertrouwen dat we als team krijgen van ouders en familie is fundamenteel voor het ondernemen en het welslagen van een dergelijke reis. De steun van collega’s - en niet in het minst van dhr. Vermeulen - geeft ons dan weer de energie om door te gaan.
Een woord van dank ook aan onze partners. In de eerste plaats Rose Mwakwere Girls’ Secondary School, onze zusterschool waar we telkens zo welkom zijn, waar we meer krijgen dan we bijdragen, en waar we de vrijheid krijgen om te proberen en te mislukken. Haar principal is een toonbeeld van dynamiek, vertrouwen, tolerantie en fundamentele waarden. We hopen nog lang met haar te mogen samenwerken.
Ook CloseTheGap is een waardevolle partner voor ons. Het bezoek aan dit bedrijf is telkens een eye-opener, een bewijs dat we stilaan op een andere manier naar het Globale Zuiden moeten kijken. Dat charity voorbij is, maar nieuw ondernemerschap springlevend.
Een grote dank aan de heer ambassadeur, zijn echtgenote, hun gasten en het team van de Belgische ambassade. Hun hartelijke en betrokken ontvangst betekenen heel veel voor ons als school en team.
Een persoonlijke dank aan Dolly (Sunshine4kids), Saïdi (chauffeur) en Dan (Safari Talk) om ons feilloos met organisatie en logistiek ter plaatse bij te staan. Zij halen vele ijzers voor ons uit het vuur.
Vergeten we verder niet alle sponsors en sympathisanten die het mogelijk hebben gemaakt de financiering van de library en de watertanks rond te krijgen te danken. Elk jaar is dat een huzarenstukje, maar elk jaar mogen we weer rekenen op vele giften groot en klein.
Tenslotte mogen we ook onze thuisbasis niet vergeten: de Abdijschool, waarvan de directie ons elk jaar in vrijheid deze inleefreis laat organiseren en ons steunt wanneer we een moeilijke klip te nemen hebben. De abdijgemeenschap, hoewel uitgedund nog steeds onze founding fathers en discrete steun op de achtergrond via vzw Edukans maar ook door een bemoedigend woord of een schouderklopje.
Om af te sluiten ook dankbaarheid binnen het team van begeleiders voor deze drie weken samenwerken en -leven. Elk zette zijn talenten in om er een mooie reis van te maken. Straks vinden ook wij dankbaar onze eigen gezinnen terug.

We maken nog even plaats voor een woordje van onze directeur, dhr. Misschaert.

Beste leerlingen, beste begeleiders
De inleefreizen van de Abdijschool van Zevenkerken zijn een begrip; sinds 1996 organiseert onze school, met de impuls van de toenmalige pater rector deze initiatieven in het buitenland. De vele vlaggen aan het plafond van onze riante binnenzaal illustreren het illustere verleden van het veelvuldige engagement van onze leerlingen in de andere continenten: Congo, Viëtnam, Cambodja, Chili, Zimbabwe… Maar Kenia is stilaan het vlaggenschip omwille van de jarenlange inzet in deze parel van Oost-Afrika.
Het is fantastisch om vast te stellen dat er elk jaar meer gegadigden zijn dan er kandidaten kunnen meegaan. De deelname aan deze projectreizen is een belangrijke troef binnen de pijler van het sociaal engagement in ons pedagogisch project. Ook nu weer dragen jullie, leerlingen, deze spirit uit om een deel van de vakantie te besteden aan de verdere uitbouw van de secundaire school voor meisjes Rose Mwakwere.
De sfeer zat duidelijk goed, getuige de mooie fotoreportages in de dagelijkse blog. Het heeft jullie als mens zoveel rijker gemaakt. Vandaar ook onze grootste waardering voor meneer Mouton die als een soort van founding father steeds weer het gehele traject op gang trekt, de nodige sponsoring zoekt, de logistieke machine in gang zet én doet draaien. Chapeau én meteen ook hoedje af voor de medebegeleiders, je moet het maar doen.
Mogen jullie de veelvuldige indrukken van dit prachtevent in Kenia voor eeuwig met jullie meedragen en in jullie hart sluiten. Mille fois merci

S. Misschaert

Afronden doen we met een woordje van de principal, ónze principal, de warme mama van de Inlevers gedurende drie weken.

I wish to thank the BELGIAN students for their friendly stay in ROSE MWAKWERE GIRLS SECONDARY SCHOOL.
I also thank the ROSE MWAKWERE GIRLS SECONDARY SCHOOL girls, for they helped me welcome our visitors in a very friendly atmosphere.
Not to forget my teachers and the Belgian teachers for guiding and supervising all activities for the two weeks.
It was a wonderful holiday for both teams.
I can not forget all those who provided for the finances for the 2 projects (water tanks & Library) and finances for our stay in the school.
Thank you very much to everyone.
MWONGELI NZESI.
(PRINCIPAL)

Dankbaar voor de lessen en ervaringen van afgelopen weken, dankbaar dat het gedachtegoed van de inleefreizen niet verloren gaat, dankbaar voor de steun die we ook via de blog mochten ontvangen, nemen we hierbij afscheid.

Kwaheri! (Tot ziens)

Duc in altum!

F. De Lie, J. Lievens, K. Mouton, L. Mouton, E. Vanhulle

Geschreven door AZEB.Inleefreizen