Opgestouwen en opgetast brengen we de nacht in het vliegtuig door. De ene slaapt door alles heen, de andere kijkt de hele nacht films, een derde blijft zoeken waar hij zijn benen kwijt zou kunnen.
Op de luchthaven van Mombasa hebben we een onaangename ontmoeting met de douane. Met te betalen zijn we er vanaf. Onze chauffeur Saïdi staat ons ondertussen al anderhalf uur op te wachten. Gelukkig is er op deze zondag geen verkeer en rijden we vlot over de lege lanen naar de ferry. Ook hier is de sfeer rustig en relax. We nemen de autoweg richting Tanzánia, die ons eerst doorheen sloppenwijk Likoni voert. Stootkarren, tuktuks, moto’s, voetgangers door elkaar. Winkels en kraampjes met de meest uiteenlopende goederen. Toch straalt het armoede en verval uit. Gelukkig rijden we wat later doorheen de kustvlakte met haar dorpjes en haar vele palm- en mangobomen. Het is ondertussen pas negen uur en het is drukkend heet. De meeste leerlingen vallen terug in slaap.
In Milalani rijden we het binnenland in. Heerlijk landbouwgebied. De dorpen beginnen te zwaaien. De rode zandwegen liggen er droog bij. We gaan de oogverblindend mooie groene heuvels op en bereiken de Rose Mwakwere Girls Secundary School. We worden er natuurlijk uitbundig verwelkomd - net op tijd voor tea-time. Daarna een uitgebreidere kennismaking met elkaar, met school, en met een omgeving waar we de komende weken zullen verblijven. Slaapplaatsen worden ingericht en al snel is het tijd voor lunch. Nog meer nieuwe ervaringen. Daarna een religious service - dat was te verwachten. De christelijke dienst wordt in zang en dans geleid door de meisjesleerlingen van de school. De Inlevers laten zich meteen op sleeptouw nemen. Aan het einde van de dienst en het einde van de drukkende middag een lang bezwerend gebed en deze zegen die we graag beamen: Wakana salama! - Amen!

Geschreven door AZEB.Inleefreizen