Wildscore vandaag een dikke 10!
1 zwarte beer, 3 grizzly beren (oké alleen zichtbaar door de verrekijker, maar eej ze tellen zeker mee), 3 elanden (mannetje, vrouwtje en een kalf), 2 herten, fazanten en squirrels (soort eekhoorn). We love Glacier National Park 😀

We wilden vandaag beginnen in de Many Glacier Valley. De vallei is erg populair bij wandelaars, want vrijwel nergens kan je zo eenvoudig op plaatsen komen waar de omgeving zo spectaculair mooi is. De vallei wordt omgeven door talrijke hoge bergen en in de vallei liggen diverse meren.

Vanaf het motel was het een halfuurtje rijden naar de vallei. Ik had een wandeling uitgezocht van ca 6km (niet te lang, want we wilden er nog meer doen vandaag), die de Red Rock Falls Trail heette. Deze wandeling loopt door naar de Swifcurrent Pass (Swiftcurrent is de naam van het meer). De weg naar de vallei was al prachtig, op een gegeven moment zagen we iets in het water baden, maar net toen we stopten was het weg. Nog geen minuut later sprongen er 2 herten voorlangs de auto. Ietsje verder op de weg, stak er opeens een zwarte beer over de weg. Dit beeld houden we in gedachten want vastleggen ging niet, het was een weg waar je niet mocht stoppen. Wauw zomaar een beer voorlangs de auto, dat hadden we zeker niet verwacht.

Rond 915uur arriveerden we op de parkeerplaats waar de wandeling startte. We gingen eerst nog even ontbijten want dat hadden we nog niet gedaan. Paar crackers en yoghurt voor mij en Edwin had bij een klein supermarktje een sandwich gekocht.

Iets na half tien begonnen we met de wandeling en pas na twaalven waren we terug. Uiteindelijk hebben we 8,5km gelopen. We hadden graag verder willen lopen naar de Pass maar qua tijd gingen we dit niet redden. Wat een mooie wandeling, onderweg een eland vrouwtje + jong gezien en later nog een eland mannetje. Die had alleen geen zin om zich om te draaien dus bleef met z’n kont naar ons toe staan😂. Toen we een stuk doorliepen (we zijn een stukje verder gelopen dan de eigenlijke wandeling) kwamen we een man tegen die zei dat hij een grizzly beer had gezien en dat we maar veel lawaai moesten maken en de berenspray bij de hand moesten houden. We keken goed om ons heen, maar zijn we beer (gelukkig) niet tegengekomen.

Terug bij de auto zagen we een man met z’n verrekijker de bergen in turen. Wij onze spulletjes er ook bij gepakt en jawel hoor, 3 grizzlyberen in de bergen. Door de superzoom en verrekijker goed te zien, met de iPhone waren het stipjes, dus geen foto gemaakt.

Tja het werd snel later en we wilden eigenlijk nog de wandeling van 5km doen boven op de Logan Pass. Hier zijn we wel naar toe gereden maar hebben de wandeling overgeslagen. Dit was (met klimmen en uitzichten bewonderen) toch ook weer ruim 1,5uur lopen. Om wat tijd te sparen heb ik nog een kortere wandeling van 2,5km uitgezocht. Deze liep langs het St. Mary Lake en door het (grotendeels) verbrande bos naar een kleine waterval. Leuke, ontspannen wandeling van 35 minuutjes. Maar oh oh wat gaat de tijd hard. Het was al 1530uur en de rijtijd naar het volgende hotel was nog 3uur!

Eigenlijk stond er nog een gedeelte van de oostkant van het park op de planning + een korte wandeling, maar toen we voor de splitsing stonden en nog 20km (enkele reis) over slingerweggetjes moesten rijden besloten we er vanaf te zien.

Nu was het rijden rijden en rijden. Door gehuchtjes waar we echt nooit zouden willen wonen, daarbij vergeleken is Heinkenszand een wereldstad😀.

Pas rond 1945 waren we in Helena, waar we meteen een hapje gingen eten en daarna door naar het hotel.

Morgen een lange rijdag naar Yellowstone. Waarschijnlijk hebben we daar geen internet dus zullen de updates waarschijnlijk wat langer duren.

Geschreven door Edwinenrebekka.op.reis