Vandaag nog eens wafeltjes bij het ontbijt. Voor de rest eenvoudig ontbijtje en niet super georganiseerd zoals we hier gewoon zijn: toaster staat 5 meter van de boterhammen, lepels niet bij messen en vorken, maar goed, we trekken ons plan. Een laatste keer proppen we alles in de koffer en we vertrekken richting Las Vegas. We verlaten Utah, rijden even door Arizona en komen dan in Nevada waar we weer een uur extra tijd hebben. We doen nog een tussenstop in de Valley of Fire.

Onderweg maakt iedereen zijn top 3 van alle activiteiten en van de natuur. Veel dingen komen terug en wat nog vers in het geheugen zit komt vaker in de top 3 voor. Als we de Valley of Fire binnenrijden zien we een bordje: look out for wildlife en daaronder staat een schildpad afgebeeld. Helaas hebben we er gene gespot. Het is nog geen 10u en al meer dan 40 graden. Als we het raam van de auto opendraaien valt de warmte binnen in de auto. Zou daar de naam Valley of Fire vandaan komen? Als we het park uitrijden vraag ik of iemand zijn top 3 natuur wil aanpassen, maar dat blijkt voor niemand nodig te zijn, we zijn verwend en hebben zoveel mooie dingen gezien dat State Parks geen kans op top 3 maken.

Volgende stop is de Shopping Mall Las Vegas South. Als we uitstappen smelten we bijna, maar gelukkig de Mall is overdekt en fully airconditioned. We spreken af een uurtje later aan de foodcorner. Iedereen kijkt wat ie graag wil en in ronde 2 gaat mama mee om te keuren en vooral te betalen. Ik koos deze Mall uit omdat er ook een winkel voor mij is… heerlijk een uurtje me-time. Het passen gaat moeizaam. Ik heb pijn aan de schouder van de vlinderslag te demonstreren aan onze Vic. Ik kies een kleedje een klassieke broek en een shirtje. Ben supercontent en klaar voor lunch. We kiezen Mexicaans en de Chelsea neemt voor de eerste keer een kindermenu en krijgt haar bordje bijna helemaal uit, flink! Vic is ontgoocheld dat er zo weinig restjes voor hem zijn. Na het eten blijft er nog 1u en 25 shoppingtijd over. Ik ga mee met onze Karel om zijn aankopen te keuren en te betalen en daarna met mijn twee shopping buddy’s Roel en Vic. De jongste gaat voor een Barbieroze zwembroek, want de nieuwe van begin van de reis heeft al een gaatje. Roel geniet van de Comic-winkels en kiest wat gadgets. Als er nog 14 minuten tijd over blijft vindt Roel zijn merk! De winkel waar Roel alles mooi vindt. Hij kiest een rugzak, 2 t-shirts, een trui en riem en op tijd staan we op de plaats van afspraak. Iedereen is er behalve de reisleider. 4 minuten na afspraak vinden we hem aan de kassa van zijn favoriete winkel Columbia. Hij heeft zijn 2 bonnen verzilverd en dus geen geld nodig gehad!

Vanaf 3 uur kunnen we inchecken in ons hotel op de strip: Mandalay Bay, het gouden gebouwtje noemt Chelsea het al de hele reis. We halen zo goed als alle bagage uit de auto. 20 stuks tellen de piccolo’s die onze bagage even in bewaring nemen. We zullen nog wat sorteerwerk hebben vanavond. De kamers zijn nog niet klaar dus na het inchecken gaan we zwemmen in het mega golfslagbad, zak 21 met het zwemgerief hebben we niet gelukkig niet meegegeven. Het is bloedheet, alleen in het water is de temperatuur draaglijk. Na twee uur in het bad, kregen we nog altijd geen e-mailtje dat de kamer klaar is, dus Francky gaat nog eens checken. Op zondag mag een groot deel van de housekeeping niet werken vandaar dat het even wachten is, maar Francky heeft het gefixt en komt terug met de sleutels. We slapen op verdiep 22 in prachtige kamers. Chelsea is onder de indruk, want vanuit hun kamer kunnen ze vliegtuigen zien opstijgen en
alle zwembaden van het hotel zien. Ze gaat niet slapen vannacht om er alles uit te halen. We leggen de gasten uit dat niemand iets van de minibar kan nemen. De M&M’s die naar ons lachen kosten 25 dollar. We gaan morgen wel zelf een zakje vullen… Er is zelfs een sensor: eraan komen is betalen… dat wil ik thuis ook op de sneukelkast. Als de bagage geleverd is maken we ons klaar voor een avond DTLV … Downtown Las Vegas. We rijden naar Fremont Street een overdekte straat met een plafond van LED-schermen vol straatartiesten, vrouwen met pluimen in hun gat, Mickey Mouse en andere zotte dingen. Uit de boxen knalt muziek van de verschillende podia die er zijn. Francky had er de hele avond kunnen blijven en t was niet voor de vrouwen met … We hebben honger en beslissen om een rustigere plaats te zoeken om te eten.
We stoppen bij een Diner-keten Denny’s. 24u - 7 dagen op 7 open omdat je altijd honger kan hebben. Ik waag me eens aan een echte burger, zoals Roel dat noemt, mijn mond was te klein om erin te bijten, een beetje sukkelen maar super lekker. Na het late dinner gaan we nog even naar Walmart om wat water in te slaan en lekkers voor de Mister Beast-fan. Onderweg naar het hotel vallen wat spetters regen. Maar ze drogen op nog voor ze de grond raken. We krijgen een berichtje vanuit België dat de blog nog niet online staat dus in de kamer schrijf ik snel de laatste zinnen, in het donker terwijl Francky geniet van de verlichting op de Strip. Morgen meer Vegas! We zijn er nu al klaar voor!

De Mama

Geschreven door Dereere