Deze morgen voor iedereen fris gewassen is ga ik met Roel naar het wassalon… aan de overkant is er een gezellige koffiebar waar we een lekkere warme choco drinken tijdens het wassen. Slechte WiFi dus tijd om wat te praten. Als we alles in de droger stoppen zien we dat de witte t-shirts een lime kleurtje kregen, dat lossen we thuis wel op. Nu springen we met z’n allen de auto in om the big city te verkennen.

Eerst gaan we naar Granville Island. Een gezellige buurt aan het water met winkeltjes en toffe eettentjes en markten. Aan de overkant zien we de skyline van deze prachtige stad. In de winkeltjes vindt Vic een leuke handtas voor de mama. En Roel vindt een engi-nerd t-shirt en een leuke kop. De klok wijst al na 12u tijd voor fingerfood aan een van de kraampjes. Vic is niet tevreden over zijn porties vis. Zijn 2 stukken zijn maar even groot als dat van papa en hij heeft maar 1 portie besteld. Een ijsje als dessert zal dat moeten compenseren.

De overkant roept en we trekken naar de haven. Daar maken we een wandeling. We komen voorbij de cruiseschepen en een watervliegtuighaven. Interessant om die watervliegtuigen te zien opstijgen… ze hebben maar een goeie 50 m nodig om te vertrekken. Net achter de haven ligt het convention centre. Er is een interessant event rond AI maar jammer voor de ITers onder ons we hebben geen badge om mee te volgen. Aan de trappen boven vinden we de plaats waar het Olympisch vuur gebracht werd. De meest indrukwekkende vlam van onze Olympische tour!

Wie Vancouver bezoekt moet ook de stoomklok gezien hebben. De boys hadden een bouwwerk als de Big Ben verwacht maar het is wat kleiner uitgevallen. Toch mooi en charmant en enkele foto’s waard. We wandelen verder naar Chinatown waar de jongens ook niet van onder de indruk zijn. Met een Frappuccino gaat het stappen duidelijk beter, tijd om de auto uit de parkeergarage te halen. Maar waar is dat ticket je alweer? 32dollar voor een verloren ticket, zonde … Franky haalt zijn puppy oogjes boven en ook het parkeerticket van onze vorige stop en het madammeke laat ons vertrekken voor de prijs van de 2 uur die we er effectief geparkeerd stonden.
Tijd voor wat rust in Stanley Park. We rijden naar de totems van de natives die hier lang geleden leefden. Chique! Zou ook wel in onze tuin passen…
Zouden we nog eens gaan zwemmen? Of eerst avondeten. Bij de Italiaan eten we een heerlijke pasta en ook een dessert, niet om te compenseren maar gewoon omdat tiramisu lekker is. We betalen met onze laatste Canadese dollars en trekken naar het zwembad waar we en verfrissing en de zonsondergang kunnen meepikken. Daarvan zijn de boys wel best tevreden. We zullen goed slapen een laatste nacht in Canada 🇨🇦.

De mama

Geschreven door Dereere